Η Μέριλιν Μονρόε έδωσε υπέροχες ερμηνείες που αγνοήθηκαν από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Υπήρξε υπέροχη στο «Μερικοί το προτιμούν καυτό» (1959) του Μπίλι Γουάιλντερ, αλλά και άψογη στη «Στάση λεωφορείου» (1956). Θα μπορούσε να είχε προταθεί για βραβείο Οσκαρ, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Ο περισσότερος κόσμος δεν μπόρεσε ποτέ να δεχθεί τη Μέριλιν Μονρόε ως ηθοποιό καθ’ ότι την έβλεπε ως ξανθιά σεξοβόμβα –κάτι που ήταν.
Η μοναδική φορά που η Μέριλιν Μονρόε πήγε στα βραβεία Οσκαρ ήταν το 1951 για να απονείμει το Οσκαρ καλύτερου ήχου στην ταινία «Ολα για την Εύα», η οποία έλαβε ρεκόρ υποψηφιοτήτων (14 στο σύνολο) και ήταν ένας από τους πρώτους ρόλους της Μέριλιν Μονρόε.
Η 25χρονη τότε Μέριλιν Μονρόε ανέβηκε λοιπόν στην σκηνή φορώντας ένα μαύρο φόρεμα από τούλι, σχεδιασμένο από τον Charles Lemaire, και έμοιαζε με πριγκίπισσα. Ωστόσο, η μία και μοναδική εμφάνιση της Μέριλιν Μονρόε στα βραβεία Οσκαρ δεν ήταν και τόσο τυχερή.