Η δεκαετία των 60s έφερε κατακλυσμιαίες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που επηρέασαν τη μόδα και την ποπ κουλτούρα.
Η εμφάνιση του αντισυλληπτικού χαπιού, το δεύτερο κύμα του φεμινισμού, ο πόλεμος του Βιετνάμ και τα κινήματα που πυροδότησε, η δολοφονία του Τζον Κένεντι, η ανάδυση της αντικουλτούρας, η Beatlemania, η ψυχεδέλεια και η σεξουαλική απελευθέρωση δημιούργησαν μια εκρηκτική δεκαετία που πέταξε από πάνω της τον συντηρητισμό των 50s και άνοιξε το δρόμο για τα hippie 70s.
Το ντύσιμο άρχισε να γίνεται πιο ανάλαφρο και παιχνιδιάρικο, πιο πρακτικό και αεράτο, και το πρότυπο θηλυκότητας, που ως τότε ήταν η περιποιημένη νοικοκυρά με καμπύλες, λεπτή μέση, κυματιστές μπούκλες και κατακόκκινο κραγιόν, άρχισε να χάνει τη γοητεία του μπροστά στις skinny έφηβες, με ίσια φυσικά μαλλιά και φορέματα σε Α γραμμή, που δεν τόνιζαν το σώμα τους.
Στα 60s συνέβη, μεταξύ άλλων, η πιο στιλάτη κόντρα στην ιστορία. Οι Mods και οι Rockers ήταν οι δύο κυρίαρχες «συμμορίες» στη νεολαία της Μ. Βρετανίας ήταν οι mods και οι rockers. Οι rockers φορούσαν δερμάτινα, οδηγούσαν μηχανές, έκαναν το περίφημο pombadour χτένισμα και άκουγαν ροκ εν ρολ και rythm n blues. Ήταν εμπνευσμένοι από τον Μάρλον Μπράντο στην ταινία Ο Ατίθασος του 1953 (θυμηθείτε την χαρακτηριστική φωτογραφία με το κλασικό δερμάτινο).
Οι Mods ήταν οι πιο polished και preppy της δυάδας, ονομάστηκαν Mods γιατί άκουγαν modern jazz αλλά και μπάντες όπως οι The Who, ντύνονταν με κοστούμια και οδηγούσαν βέσπες.
Η κόντρα έφτασε στο peak το καλοκαίρι του ΄64 όταν συμμορίες mods και rockers ενεπλάκησαν σε επεισόδια στο Μπράιτον αλλά και σε άλλες παραθαλάσσιες πόλεις, Μάλιστα, ο (δραματικός) τρόπος με τον οποίο τα μίντια κάλυψαν τις συγκρούσεις, ανάγοντάς τες σε φαινόμενο και διασπείροντας τον πανικό στη χώρα για τα ήθη της νεολαίας, χαρακτηρίστηκε λίγα χρόνια αργότερα ως «moral panic» από τον κοινωνιολόγο Stanley Cohen (και έκτοτε απέκτησε ευρεία χρήση στην ακαδημαϊκό κόσμο των media και social studies).
