Η Sarah Burton αποχαιρέτισε τον οίκο Alexander McQueen ύστερα από 26 χρόνια, με ένα show που σίγουρα θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στην ιστορία του.
Όταν βλέπεις τη βασίλισσα του μόντελινγκ Ναόμι Κάμπελ να «λυγίζει» και να μην μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της περπατώντας στην πασαρέλα, τότε μιλάμε για ένα ιστορικό show. Αυτό ακριβώς ήταν το Spring/ Summer 2024 fashion show του οίκου Alexander McQueen στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού, το οποίο ήταν και το τελευταίο που παρουσίασε η καλλιτεχνική διευθύντριά του, Sarah Burton.
Η ταλαντούχα σχεδιάστρια ήταν εκείνη που ανέλαβε τα ηνία που ίδρυσε ο σπουδαίος Lee Alexander McQueen, ύστερα από τη σοκαριστική αυτοκτονία του το 2010. Πιστή συνεργάτιδά του, πήρε το ρίσκο να δεχτεί τη θέση της creative director μιας μάρκας, η αισθητική της οποίας είχε συνδεθεί άρρηκτα με τον ιδρυτή της. Η ίδια, ωστόσο, όχι μόνο κατάφερε να υιοθετήσει αυτήν την αισθητική χωρίς να την κοπιάρει άτσαλα, αλλά να την κάνει και δική της -ίσως να της δώσει και μια πιο feminine πινελιά στην dark σχεδιαστική φιλοσοφία του οίκου-, κρατώντας ζωντανή τη φήμη του μέντορά της, κερδίζοντας επάξια τα συγχαρητήρια όλων των κορυφαίων της fashion σκηνής.
Μάλιστα, ένα μόλις χρόνο αφού διορίστηκε καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Alexander McQueen, η Κέιτ Μίντλετον τής ζήτησε να σχεδιάσει το παραμυθένιο νυφικό που φόρεσε στον γάμο της με τον πρίγκιπα Γουλιαμ, μια δημιουργία που κέρδισε μια θέση στη λίστα με τα ωραιότερα όλων των εποχών. Οι δύο γυναίκες από τότε μοιράζονται μια πολύ στενή σχέση, με την πριγκίπισσα της Ουαλίας να προτιμά συχνά τις δημιουργίες της -μάλιστα η Sarah Burton σχεδίασε και το μαύρο παλτό που φόρεσε η Κέιτ Μίντλετον στην κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ.
Για την τελευταία της κολεξιόν για τον οίκο Alexander McQueen, η Sarah Burton αποκάλυψε ότι εμπνεύστηκε από τη γυναικεία ανατομία, τη βασίλισσα Ελισάβετ Α’, το κόκκινο τριαντάφυλλο -ένα συχνό στοιχείο στις συλλογές του βρετανικού οίκου- και τη Magdalena Abakanowicz, Πολωνή γλύπτρια και καλλιτέχνης της κλωστοϋφαντουργίας, την οποί η designer χαρακτήρισε ως «μια παραβατική και δυναμικά δημιουργική καλλιτέχνιδα που αρνήθηκε να συμβιβαστεί και έμεινε πιστή στο όραμά της». Αφιέρωσε τη συλλογή στον αξέχαστο Lee Alexander McQueen «το όραμα του οποίου ήταν πάντα να ενδυναμώσει τις γυναίκες», αλλά και στο πάθος, το ταλέντο και την αφοσίωση της ομάδας της.
Όσον αφορά στη συλλογή, θα μπορούσε να πεις κανείς ότι έμοιαζε με ένα σύγχρονο παραμύθι, με μεσαιωνικά στοιχεία φινέτσα, με το κόκκινο του τριαντάφυλλου, τόσο έντονο σαν αίμα, να δίνει πινελιές πάθους και drama. Κορσέδες, δέρμα, σιλουέτες με τονισμένους τους γοφούς, άφθονα κρόσια σε χρυσό, κόκκινο και ασημί, ντελικάτη δαντέλα, μπούστα σαν γλυπτά, ογκώδη φορέματα με βολάν σαν πέταλα και το tailoring στην καλύτερή του εκδοχή συνέθεσαν μια από τις καλύτερες συλλογές που είδαμε στην Paris Fashion Week και το καλύτερο δυνατό «αντίο» που θα μπορούσε να πει η Sarah Burton σε ένα κοινό που τη λάτρεψε. Ήταν από τα λίγα shows του Fashion Month όπου είδαμε μοντέλα κάθε ηλικίας και σωματότυπου, ακόμα και μια έγκυο.
