Η νέα εποχή του οίκου Moschino είναι λιγότερο bold και πιο προσιτή

Το ντεμπούτο του Adrian Appiolaza στον οίκο Moschino σκοτείνιασε από ένα τραγικό γεγονός: τον αιφνίφιο θάνατο του Davide Renne λίγο μετά αφότου ανατέθηκε σε εκείνον η καλλιτεχνική διεύθυνση.

Φυσικά, ο Appiolaza δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο αυτό -είχε να διαχειριστεί το άγχος της πρώτης συλλογής, της πρώτης εντύπωσης μετά την αποχώρηση του θρυλικού Jeremy Scott που απογείωσε επί 10 χρόνια τον οίκο Moschino.

Ο 51χρονος Αργεντινός σχεδιαστής δεν είναι βέβαια καινούριος στο παιχνίδι αντίθετα μετρά μια δεκαετία εμπειρίας ως Women’s Ready-to-Wear Design Director στον οίκο Loewe, δίπλα στον J.W. Anderson και πιο πριν εργαζόταν στον οίκο Chloé με την Clare Waight Keller.

Η πρώτη συλλογή του Appiolaza δεν ήταν σίγουρα η πανδαισία έντονων χρωμάτων και εικόνων στις οποίες είχε συνηθίσει το κοινό ο Jeremy Scott, αλλά ένα σύνολο πολύ πιο «γειωμένων» και καθημερινών ρούχων με στοιχεία trompe-l'œil.

Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου βούτηξε στο αρχείο και μελέτησε προσεκτικά τα σχέδια του Franco Moschino, ανασύροντας ενδιαφέροντα ευρήματα όπως ο όγκος και οι διακοσμητικές λεπτομέρειες. Έτσι, υιοθετώντας μια ready-to-wear προσέγγιση, επιχείρησε να επαναφέρει μερικές από τις πιο εμβληματικές σιλουέτες του οίκου.

Δοκιμάζοντας μια ευρύτερη προσέγγιση στην ερμηνεία του Moschino, ο Appiolaza εξακολουθεί να διατηρεί τον θεατρικό τόνο που έθεσε ο Scott με το smiley face print, το παιχνιδιάρικο μοτίβο των σύννεφων και τη χρήση πουά, αλλά με ρούχα που θα φορούσε κάποιος ακόμα και στο γραφείο.

Πολλά από τα κομμάτια της προωθούσαν την ειρήνη και την αγάπη, συνθήματα που χρησιμοποιούνταν συχνά όλα αυτά τα χρόνια στον Moschino.

Οι υπερμεγέθεις σιλουέτες είδαν αποδομημένα κοστούμια με ξεκούμπωτες γραβάτες, ανοιχτά σακάκια και ξεκούμπωτα button ups να συνδυάζονται μεταξύ τους. Η συλλογή συνέχισε να είναι εκκεντρική συνδυάζοντας ασύμμετρα βολάν με αξεσουάρ με χαμογελαστά πρόσωπα που έκαναν αντίθεση με σύνολα με ερωτηματικά.