Μια βόλτα στη βρετανική εξοχή εκτυλίχθηκε στο εσωτερικό του Grand Palais Éphémère στην καρδιά του Παρισιού.
Η έμπνευση της Virginie Viard ήρθε για άλλη μια φορά, από την πλούσια ιστορία του οίκου και τη μυθιστορηματική ζωή της δημιουργού του, Gabrielle Chanel.
Η Chanel αγαπούσε να κάνει περιπάτους στον ποταμό Tweed της Σκωτίας με τον εραστή της, Δούκα του Γουεστμίνστερ.
Μάλιστα, στους περιπάτους τους, εκείνη δανειζόταν συχνά τα σακάκια και τις ζακέτες του -μια συνήθεια που η Viard χαρακτηρίζει απόλυτα σύγχρονη, και η οποία ενέπνευσε τα σχέδιά της αλλά και ολόκληρη την προσέγγισή της στη μόδα.
Η Coco Chanel, άλλωστε, ήταν εκείνη που πρώτη θόλωσε σκόπιμα τα όρια μεταξύ γυναικείας και αντρικής γκαρνταρόμπας, εντάσσοντας στην πρώτη τη μαρινιέρα, τα φανελένια παντελόνια και τα φαρδιά σακάκια.
Στους περιπάτους της στο ποτάμι, η Chanel συνήθιζε να μαζεύει λουλούδια, τα οποία στη συνέχεια έδειχνε στις μοδίστρες της προκειμένου να εμπνευστούν για τα χρώματα της επόμενης συλλογής.
Εμπνευσμένο από αυτές τις εικόνες και τα γεγονότα, η συλλογή της Viard ήταν μία από τις πιο πολύχρωμες και "funky" συλλογές του οίκου τα τελευταία χρόνια -λαχανί και ροζ, λιλά και σκούρο μωβ, φούξια και μαύρο, πορτοκαλί και λευκό, μπορντώ και απαλό γαλάζιο ήταν μόνο μερικά από τα χρώματα που έντυσαν τα looks του show.
Η συλλογή ήταν αφιερωμένη στο τουίντ ύφασμα -δηλαδή το signature ύφασμα της Chanel έτσι και αλλιώς -αλλά με μια 60s προσέγγιση, αφού η Viard δήλωσε ότι εμπνεύστηκε και από τα πολύχρωμα εξώφυλλα των βινυλίων εκείνης της δεκαετιας.
Πολυχρωμα ταγιέρ, μίνι φούστες, χοντρά καλσόν, παιχνιδιάρικα φορέματα, αρκετά δερμάτινα κομμάτια αλλά και μυτερά φλατ και γαλότσες ήταν μερικά από τα στοιχεία της συλλογής που έκλεψαν την παράσταση και έντυσαν το show με μια φρέσκια αύρα.
