Τα σκάνδαλα που έχουν μείνει στην ιστορία των Καννών -Από απαγορευμένες ταινίες μέχρι ξυπόλητες σταρ

Όλοι μιλούσαν για τη μεγάλη επιστροφή του Aμερικανού σταρ, μετά από το πολύκροτο διαζύγιό του με την Άμπερ Χερντ και τις κατηγορίες περί κακοποίησης που έπληξαν το γόητρο του. Εκείνος όμως επανέκαμψε, έχοντας μάλιστα και την απόφαση του δικαστηρίου με το μέρος του.

Παρ΄όλα δεν έλειψαν οι ισχυρές φωνές διαμαρτυρίας τόσο από ακτιβιστικές οργανώσεις όσο και από Ευρωπαίους συναδέλφους του, οι οποίοι με άρθρο τους αντέδρασαν στην απόφασή του φεστιβάλ και του καλλιτεχνικού διευθυντή Τιερί Φρεμό να επιτρέψει σε « κακοποιητές», όπως χαρακτήρισαν τον ηθοποιό αλλά και τη σκηνοθέτη του, του να πατήσουν στο κόκκινο χαλί.

Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικά ακόμα μεγάλα σκάνδαλα στις Κάννες που έμειναν στην Ιστορία.

 Οι απαγορευμένες ταινίες

Το 1960 το εμβληματικό φιλμ του Φελίνι «La Dolce Vita» κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα, όμως η Καθολική Εκκλησία βρίσκει προσβλητικότο περιεχόμενό του, κάνοντας τον δικτάτορα Φράνκο να απαγορεύσει την προβολή του στην Ισπανία, μία απαγόρευση που ίσχυσε μέχρι και τον θάνατο του το 1975. Την ίδια τύχη την επόμενη χρονιά και η «Βιριδιάνα» του Μπουνιουέλ με τον Φράνκο να προσπαθεί να απαγορεύσει την προβολή της ταινίας στις Κάννες, πράγμα που δεν κατάφερε.

 Ο Μάης του ‘68

 Δεν πρόκειται για σκάνδαλο ακριβώς, αλλά σίγουρα για μετά τις πιο εμβληματικές στιγμές της Ιστορίας της διοργάνωσης.  Το 1968 το Φεστιβάλ ξεκινάει κανονικά παρά τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις που διεξάγονται σε όλη τη χώρα. Στις 13 Μαΐου όμως μια ομάδα φοιτητών πραγματοποιεί καθιστική διαμαρτυρία στην είσοδο του Παλέ. Ο Φρανσουά Τριφό κι ο Ζαν Λικ Γκοντάρ καταφθάνουν στις Κάννες, αποφασισμένοι να ζητήσουν την διακοπή του Φεστιβάλ «σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους εργαζόμενους και τους φοιτητές κι ως επίθεση στην απαρχαιωμένη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία προτιμά το εμπόριο σε βάρος της τέχνης». Με την υποστήριξη πολλών ακόμα σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως του Αλέν Ρενέ, που αποσύρει την ταινία του από το Διαγωνιστικό, της Μόνικα Βίτι και του Ρομάν Πολάνσκι, του Μίλος Φόρμαν, του Ρίτσαρντ Λέστερ και του Κάρλος Σάουρα, τελικά τα καταφέρνουν.

 Η μεγάλη κόντρα

Το 2003 ο Βίνσεντ Γκάλο σοκάρει με το «Brown Bunny», όπου πρωταγωνιστούσε η Κλοέ Σεβινί, και την περίφημη σκηνή πεολειχίας, κάνοντας τον διάσημο κριτικό Ρότζερ Έμπεργκ να τη χαρακτηρίζει ως τη χειρότερη ταινία που έχει παρουσιαστεί ποτέ στις Κάννες. Ο Γκάλο ανταπάντησε αποκαλώντας τον «χοντρό γουρούνι» και ο Έμπερτ με χιούμορ δήλωσε ότι «εκείνος μπορεί μια μέρα να αδυνατίσει, όμως ο Γκάλο θα παραμείνει για πάντα σκηνοθέτης του "Brown Bunny"».

Οι δηλώσεις του Λαρς Φον Τρίερ

Ανατρεπτικός ο Σκανδιναβός δημιουργός, ουκ ολίγες φορές είχε σοκάρει με τις ταινίες του όμως η μεγαλύτερη πρόκληση που έκανε το κοινό να ανατριχιάσει δεν ήρθε μέσα από ένα πλάνο του, αλλά με μία δήλωση του στη συνέντευξη Τύπου τη χρονιά που προβλήθηκε το «Melancholia». Τότε μεταξύ σοβαρού και αστείου δήλωσε πως είναι Ναζί  και εξέφρασε τη συμπάθειά του προς τον Χίτλερ. Φυσικά μετά από αυτό θεωρήθηκε persona non grata για το Φεστιβάλ και ο ίδιος πέρασε σχεδόν μία δεκαετία απολογούμενος για αυτή τη δήλωση, προσπαθώντας να πείσει πως απλώς έκανε «ένα κακό αστείο». Τελικά, επέστρεψε στην Κρουαζέτ το 2018 με την ταινία «Το σπίτι που έχτισε ο Τζακ» για να προκαλέσει  και πάλι, αυτή τη φορά ευτυχώς με το έργο του, που κρίθηκε ως υπερβολικά βίαιο.

Για ένα ζευγάρι γόβες

Το 2015 πολλές γυναίκες κατήγγειλαν πως τους απαγορεύτηκε η είσοδος στην προβολή της ταινίας «Carol», επειδή φορούσαν φλατ παπούτσια. Βέβαια, η παράγωγος του φιλμ εμφανίστηκε στην εκδήλωση με τις καουμπόικες μπότες της, όμως πολλές κυρίες, όπως η σύζυγος του σκηνοθέτη Ασίφ Καπάντια, ισχυρίστηκαν πως δεν τους επέτρεψαν να μπουν στην αίθουσα, επειδή δεν φορούσαν γόβες. Ο καλλιτεχνικός διευθυντήςΤιερί Φρεμό αρνήθηκε ότι είχε επιβληθεί κάποιο συγκεκριμένο dress code, αλλά μεγάλες σταρ, όπως η Τζούλια Ρόμπερτς και η Κρίστεν Στιούαρτ, παρέλασαν ξυπόλυτες στο κόκκινο χαλί, δηλώνοντας την αντίθεσή τους σε τακτικές μισογυνισμού.

Οι διεκδικήσεις των γυναικών

Αν ανατρέξει κανείς στην Ιστορία του θεσμού, θα διαπιστώσει ότι ελάχιστες γυναίκες δημιουργοί βρέθηκαν στο διαγωνιστικό τμήμα μέσα στα χρόνια και ακόμη λιγότερες κέρδισαν κάποια σημαντική διάκριση. Έτσι λοιπόν, το 2018 82 γυναίκες δημιουργοί (όσες δηλαδή έχουν συμμετάσχει σε όλα αυτά τα χρόνια στο φεστιβάλ) διοργάνωσαν μία διαμαρτυρία έξω από το Παλέ, που κινητοποίησε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και έκανε τους υπεύθυνους της διοργάνωσης να αναθεωρήσουν τη στάση τους, δίνοντας περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες. Ανάμεσα στις κυρίες που διαμαρτυρήθηκαν τότε ήταν και η πρόεδρος της επιτροπής εκείνη τη χρονιά, Κέιτ Μπλάνσετ.