«Οι αόρατες» παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο -Μια κοινωνική κωμωδία που δικαίως ενθουσίασε τη Γαλλία

Το Ένστικτο της Ζωής (Animal)

Σκηνοθεσία: Αρμάντο Μπο

Παίζουν: Γκιγιέρμο Φραντσέλα, Κάρλα Πίτερσον, Γκλόρια Καρά, Μαρτσέλο Σουμπιότο

Περίληψη: Ο Αντόνιο έχει την τέλεια ζωή: μια αγαπημένη οικογένεια, πολύ καλή δουλειά κι ένα όμορφο σπίτι. Η φούσκα στην οποία ζει θα σκάσει, όταν θ’ ανακαλύψει ότι χρειάζεται επειγόντως μεταμόσχευση νεφρού. Ο Αντόνιο ζούσε πάντα με το γράμμα του νόμου, αλλά όταν όλοι οι νόμιμοι οδοί στερεύουν, το ήθος του θα δοκιμαστεί.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Σεναρίου για το «Birdman», Αρμάντο Μπο, σκηνοθετεί ένα ψυχολογικό θρίλερ, που έκανε ρεκόρ εισιτηρίων στην Αργεντινή.

Ένας φιλήσυχος και ευκατάστατος πολίτης, ο Αντόνιο, ενώ μοιάζει να έχει την τέλεια ζωή και την ιδανική οικογένεια αρρωσταίνει και χρειάζεται άμεσα μεταμόσχευση νεφρού. Ακολουθώντας τη νόμιμη διαδικασία, περιμένει τη σειρά του στις λίστες αναμονής μήπως βρεθεί κάποιος δότης, ενώ αντιμετωπίζει τον θάνατο. Απελπισμένος και θέλοντας να ζήσει, ο Αντόνιο ανακαλύπτει μια αγγελία όπου κάποιος χαρίζει το νεφρό του έναντι ενός σπιτιού. Έτσι θα γνωριστεί με ένα ιδιόρρυθμο ζευγάρι, που θα τον οδηγήσει πέρα από τα όριά του, φέρνοντας στην επιφάνεια τα πιο ζωώδη ένστικτά του.

Ο φόβος του θανάτου και το ένστικτο της επιβίωσης έχει εμπνεύσει ουκ ολίγες φορές τον κινηματογράφο. Εδώ ο Αρμάντο Μπο δεν μεταχειρίζεται ως όχημά του μια σπάνια περίπτωση- ας πούμε, έναν ναυαγό ή έναν ορειβάτη σε μια βουνοκορφή- αλλά έναν συνηθισμένο άνθρωπο μέσα σε μια μεγαλούπολη που νοσεί και η ιδέα του τέλους τον οδηγεί σε μια ζωώδη κατάσταση. Δεν είναι όμως μόνο ο κεντρικός του ήρωα αυτός που γίνεται ζώο προκειμένου να επιβιώσει, αλλά κι όλος του ο περίγυρος: η οικογένειά του, οι φίλοι του και φυσικά το λούμπεν ζευγάρι που για ένα όμορφο σπίτι μπορεί να ρισκάρει τα πάντα.

Αν και ο Μπο ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρα- η φωτισμένη πόλη έρχεται σε μια θαυμάσια αντιδιαστολή με τη σκοτεινή πλευρά των ηρώων της ταινίας- και σασπένς, συχνά οι διάλογοι και το παρατραβηγμένο φινάλε, λειτουργούν εις βάρος μιας καλής ιδέας, που δυστυχώς δεν μπορεί να εξελιχθεί και γρήγορα χάνει τον ρυθμό της. Παρ’ όλα αυτά μέσα από ένα υπαρξιακό στην ουσία δράμα, ο Μπο καταγράφει τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες της χώρας του και την απόσταση που χωρίζει τους πλούσιους και τους φτωχούς γεφυρώνοντας το μεταξύ τους χάσμα, αφού τελικά όλοι το μόνο που επιδιώκουν είναι να ζήσουν ένα καλύτερο αύριο.

Οι αόρατες (Les Invisibles)

Σκηνοθεσία: Λουί-Ζουλιέν Πετί

Παίζουν: Οντρέ Λαμί, Κορίν Μασιέρο, Νοεμί Λόβσι, Ντέμπορα Λουκουμόεβα, Σάρα Σούκο, Πάμπλο Πόλι

Περίληψη: Με απόφαση του Δήμου, το κέντρο υποδοχής άστεγων γυναικών Eνβόλ πρόκειται να κλείσει. Οι κοινωνικοί λειτουργοί έχουν μόνο τρεις μήνες στη διάθεσή τους για να επανεντάξουν στην κοινωνία, με κάθε τρόπο, τις γυναίκες που έχουν στη μέριμνά τους: πλαστογραφούν, καταφεύγουν στο ψέμα και προσπαθούν να βρουν οποιοδήποτε «μέσο» για να ανασταλεί η απόφαση.

Η κωμωδία του Λουί-Ζουλιέν Πετί βάζει στο ίδιο σετ αληθινές άστεγες γυναίκες με την αφρόκρεμα του γαλλικού σινεμά.

Ένα κέντρο υποδοχής αστέγων γυναικών ετοιμάζεται να κλείσει και οι κοινωνικοί λειτουργοί- τις οποίες υποδύονται επαγγελματίες ηθοποιοί- προσπαθούν να βοηθήσουν με κάθε τρόπο τις προστατευόμενές τους – που είναι πραγματικά άστεγες- να ενταχθούν στην κοινωνία.

Αντλώντας έμπνευση από ένα ντοκιμαντέρ της Κλερ Λαζενί, αλλά από και το βιβλίο της όπου καταγράφονται οι συναντήσεις των κοινωνικών λειτουργών με τις άστεγες γυναίκες, ο Λουί-Ζουλιέν Πετί στα χνάρια του Κεν Λόουτς συνδυάζει τη μυθοπλασία και την πραγματικότητα με όρους μιας εμπορικής κωμωδίας, θέλοντας να μας γνωρίσει τις «αόρατες» γυναίκες που τον εντυπωσίασαν. Από τη μια οι άστεγες γυναίκες με το χιούμορ τους και την εκρηκτική τους προσωπικότητα, από την άλλη οι ιστορίες των κοινωνικών λειτουργών που έχουν και το μερίδιο της βασικής δραματουργικής πλοκής, συνδυάζονται με αισιοδοξία κι ευαισθησία, μεταφέροντας ένα σημαντικό αν και ωραιοποιημένο για τις ανάγκες μια ευχάριστης κωμωδίας μήνυμα σχετικά με την επανένταξη των αστέγων στην κοινωνία.

Ο Πετί όμως φαίνεται να επιλέγει συνειδητά αυτό τον δρόμο, και μάλλον έχει δίκιο- όπως μαρτυράει και η τεράστια εμπορική επιτυχία της ταινίας στη Γαλλία- δίνοντας τελικά το βήμα σε αυτές τις γυναίκες, που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο.

Κόλπο Γκρόσο (Ricchi di Fantasia/Dreamfools)

Σκηνοθεσία:Φραντζέσκο Μιτσίκε

Παίζουν: Σέρτζιο Καστελίτο, Σαμπρίνα Φερίλι, Βαλέρια Φαμπρίτζι

Περίληψη: Ένα παράνομο ζευγάρι μπλέκει σε μια απίστευτη περιπέτεια, επειδή νομίζει ότι έχει κερδίσει τον πρώτο λαχνό του λαχείου. Όταν όμως οι άπιστοι ανακαλύψουν την αλήθεια, τότε πια θα είναι πολύ αργά.

Ιταλική κωμωδία παρεξηγήσεων με τον Σέρτζιο Καστελίτο, στον ρόλο του απίστου συζύγου, που είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να ζήσει τον έρωτά του.

O Σέρτζιο, ένας μεροκαματιάρης επιπλοποιός, και η Σαμπρίνα, μια αποτυχημένη τραγουδίστρια, είναι παράνομο ζευγάρι εδώ και αρκετό καιρό, αλλά δεν μπορούν να χωρίσουν τους νόμιμους συζύγους τους λόγω οικονομικών δυσχερειών. Μία μέρα οι φίλοι του Σέρτζιο, θέλοντας να τον εκδικηθούν για τις χοντροκομμένες φάρσες του, τον κάνουν να πιστέψει ότι κέρδισε το jackpot του λαχείου. Εκείνος χωρίς να το πολυσκεφτεί χωρίζει τη γυναίκα του, και φεύγοντας παίρνει μαζί του όχι μόνο την Σαμπρίνα, αλλά και όλη της την οικογένεια. Όταν όμως ανακαλύψει ότι δεν υπάρχει φράγκο, θα είναι πολύ αργά για να κάνει πίσω. Έτσι θέτει σε εφαρμογή ένα σχέδιο που θα σύρει όλη την οικογένεια στην Νότια Ιταλία.

O Φραντσέκο Μιτσίκε ξεκινώντας από μια ιστορία που παραπέμπει ασφαλώς σε φαρσοκωμωδία, καταφέρνει να δημιουργήσει δυο συμπαθητικούς χαρακτήρες, που τραβάνε τα πάνδεινα κυρίως λόγω της κοινωνικής και οικονομικής τάξης τους, σατιρίζοντας την εμμονή με τον εύκολο πλουτισμό και τις συνέπειες που αυτή επιφέρει. Με λαϊκό τρόπο, ακολουθώντας την εγγυημένη συνταγή των εμπορικών ιταλικών επιτυχιών των τελευταίων χρόνων, ο Μιτσίκε, αν και δεν αποφεύγει τις ευκολίες, επιτυγχάνει τον σκοπό του, που δεν είναι άλλος από μια απλή στη δομή της συμπαθητική θερινή ταινία, με σαφή μηνύματα και ανώδυνα, πλην όμως εντελώς ρεαλιστικά, σχόλια.

Αnabelle comes home

Σκηνοθεσία: Γκάρι Ντάουμπερμαν

Παίζουν: Πάτρικ Γουίλσον, Βέρα Φαρμίγκα, ΜακΚένα Γκρέις

Περίληψη: H Άναμπελ έχει περάσει έναν χρόνο κλειδωμένη στο σπίτι των Γουόρεν, ανάμεσα σε μυριάδες άλλα στοιχειωμένα αντικείμενα, όταν η κόρη τους, η Τζούντι την απελευθερώνει , προκαλώντας ένα ακόμα μακελειό.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ταλαντούχου σεναριογράφου των «Annabelle», «ΙΤ», «ΙΤ Chapter Two» και «The Nun», που βασίστηκε σε μία ιδέα του ίδιου και του ιδιοφυή Τζέιμς Γουάν (το δημιουργικό μυαλό του χρυσοφόρου κινηματογραφικού σύμπαντος «Το κάλεσμα»).

Αποφασισμένοι να εμποδίσουν την Άναμπελ από το να προκαλέσει τον όλεθρο, οι δαιμονολόγοι Εντ και Λορέν Γουόρεν κλειδώνουν τη δαιμονική κούκλα στο δωμάτιο με τα καταραμένα αντικείμενα, την τοποθετούν με ασφάλεια σε μία προθήκη και ζητούν την ευλογία ενός ιερέα. Όμως, έναν χρόνο αργότερα, μία εφιαλτική νύχτα τρόμου παραμονεύει όταν η δεκάχρονη κόρη τους, Τζούντι, και οι φίλες της επισκέπτονται το δωμάτιο, ξυπνάνε την Άναμπελ και όλα τα κακά πνεύματα που κατοικούν εκεί.

Επαναπροβολές:

Πρόσκληση σε γεύμα από έναν υποψήφιο δολοφόνο (Murder by Death)

Σκηνοθεσία:: Ρόμπερτ Μουρ

Παίζουν: Πίτερ Σέλερς, Μάγκι Σμιθ, Αϊλίν Μπρέναν, Τρούμαν Καπότε, Τζέιμς Κόκο, Πίτερ Φολκ, Άλεκ Γκίνες, Έλσα Λαντσέστερ, Ντέιβιντ Νίβεν

Περίληψη: Οι πιο διάσημοι ντετέκτιβ του κόσμου προσκαλούνται σε μια μυστηριώδη έπαυλη για δείπνο. Ο οικοδεσπότης τους ανακοινώνει ότι θα γίνει ένας φόνος μέσα στο σπίτι μέχρι τα μεσάνυχτα. Εκείνοι καλούνται να λύσουν το μυστήριο. Η αμοιβή του νικητή θα είναι 1 εκατομμύριο δολάρια.

Ο Ρόμπερτ Μουρ σκηνοθετεί ένα all-star cast ηθοποιών στην αξεπέραστη παρωδία των παραδοσιακών φιλμ μυστηρίου, που επαναπροβάλλεται σε πλήρως αποκατεστημένη ψηφιακή κόπια.

Οι καλύτεροι ντετέκτιβ του κόσμου προσκαλούνται σε ένα δείπνο από τον μυστηριώδη Λάιονελ Τουέιν. Όταν καταφτάνουν στην έπαυλη του, γνωρίζουν τον τυφλό μπάτλερ και την κωφάλαλη μαγείρισσα. Μόλις το δείπνο σερβιριστεί, ο οικοδεσπότης θα τους ανακοινώσει ότι ο καλύτερος ντετέκτιβ είναι αυτός και για να το αποδείξει προκαλεί τους καλεσμένους του στην επίλυση ενός φόνου, που θα συμβεί μέσα στο σπίτι τα μεσάνυχτα. Η αμοιβή του νικητή θα είναι 1 εκατομμύριο δολάρια.

Πριν το ρολόι χτυπήσει δώδεκα, ο μπάτλερ βρίσκεται νεκρός και τα μεσάνυχτα ακριβώς ο Τουέιν βρίσκεται επίσης νεκρός. Οι πόρτες είναι κλειδωμένες. Τα παράθυρα είναι σφραγισμένα. Κανένας δεν μπορεί να βγει από το σπίτι πριν από το ξημέρωμα της Κυριακής. Οι ονομαστοί ντετέκτιβ επιστρατεύουν το μυαλό και τις δυνάμεις τους, τόσο ο ένας κατά του άλλου, όσο και όλοι μαζί απέναντι στον Τουέιν. Όμως ο καθένας έχει τη δική του θεωρία για το ποιος πέθανε και ποιος τον σκότωσε.

Η ταινία, με το υποδειγματικό σενάριο του θεατρικού συγγραφέα Νιλ Σάιμον, είναι μια παρωδία των παραδοσιακών φιλμ και βιβλίων μυστηρίου στη λογική του «ποιος έκανε το φόνο» και αρκετοί από τους πρωταγωνιστές υποδύονται ρόλους οι οποίοι είναι βασισμένοι σε γνωστούς ντετέκτιβ, όπως Ηρακλής Πουαρό, Μις Μαρπλ, Τσάρλι Τσαν, Νικ και Νόρα Τσαρλς και Σαμ Σπέιντ. Επίσης η ταινία, αποτελεί μια από τις σπάνιες κινηματογραφικές εμφανίσεις του διάσημου συγγραφέα Τρούμαν Καπότε, ενώ έλαβε μία υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.

Η Πισίνα (La Piscine)

Σκηνοθεσία: Ζακ Ντερέ

Παίζουν: Αλέν Ντελόν, Ρόμι Σνάιντερ, Μορίς Ρονέ, Τζέιν Μπίρκιν

Περίληψη: Αλέν Ντελόν, Ρόμι Σνάιντερ, Μορίς Ρονέ και Τζέιν Μπίρκιν βουτάνε στην πιο αισθαντική πισίνα στην ιστορία του σινεμά και παίζουν παιχνίδια έρωτα, πάθους και εγκληματικής ζήλιας.

Το κλασικό φιλμ του Ζακ Ντερέ από τον μάστορα της αστυνομικής πλοκής Ζαν Κλοντ Καριέρ με μουσική υπόκρουση την υπέροχη μελωδία του Μισέλ Λεγκράντ κυκλοφορεί σε επανέκδοση.

Τέσσερις δυνατοί χαρακτήρες συναντιούνται γύρω από μια πισίνα, ένα ζεστό καλοκαίρι. Τέσσερα κορμιά που καίγονται από τις επιθυμίες τους. Ένα παιχνίδι ανάμεσα σε γάτες και ποντίκια, μέχρι που ο ένας από αυτούς βρίσκεται νεκρός. Τότε όλα αλλάζουν. Τα προσωπεία ραγίζουν κι ο αστυνομικός ντετέκτιβ προσπαθεί να αποδώσει την ευθύνη της δολοφονίας σε έναν.

Η Ρόμι Σνάϊντερ πιο sexy από ποτέ, με αντίπαλο την επίσης εκρηκτική Τζειν Μπίργκιν, σύμβολα και οι δύο της δεκαετίας του ’70, και μαζί τους ο αγέραστος γόης Αλέν Ντελόν, με τη συνδρομή του all time classic Μωρίς Ρονέ σε ένα masterclass ίντριγκας και σασπένς, που άλλαξε τα κινηματογραφικά δεδομένα κι έκανε τεράστια επιτυχία στην εποχή του.

Η πένθιμη παρέλαση τω ρόδων (Bara no soretsu/ Funeral Parade of Roses)

Σκηνοθεσία: Τόσιο Ματσουμότο

Παίζουν: Πίτερ, Οζαμού Ογκασαβάρα, Σοτάρι Ακιγιάμα

Περίληψη: Η Έντι, μια τρανσέξουαλ υπάλληλος του μπαρ «Ζενέ», γοητεύει τον Γκόντα, τον ιδιοκτήτη του, προκαλώντας τη ζήλια της Μανταμ Λέντα.

Η αβανγκάρντ ταινία του Τόσιο Ματσουμότο (1969), που με κινηματογραφικούς όρους καταγράφει τις σαρωτικές αλλαγές στη χώρα του.

Προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα δραματικό παρελθόν που εξακολουθεί να τη στοιχειώνει, μία νεαρή τραβεστί συνάπτει δεσμό με τον αρκετά μεγαλύτερό της σε ηλικία ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου στο οποίο εργάζεται. Δεν γνωρίζει όμως πως εκείνος κατέχει το κλειδί στο τραγικό πεπρωμένο που την περιμένει. Η νέα hostess του μπαρ « «Ζενέ» είναι η τρανσέξουαλ Έντι, της οποίας η αυτοπεποίθηση και η σεξουαλικότητα απειλούν τη μαντάμ Λέντα που εργάζεται εκεί πολλά χρόνια, αλλά προσελκύει τον Γκόντα, τον ιδιοκτήτη του μπαρ.

Ως ντοκουμέντο ενός αθέατου Tόκιο που επιχειρεί εν μέσω ραγδαίων κοινωνικών και πολιτισμικών αλλαγών να βρει την ταυτότητά του .η ταινία του Τόσιο Ματσουμότο, που αποτελεί μια ελεύθερη διασκευή του « Οιδίποδα», επηρεασμένη από τη νουβέλ βαγκ και το σινεμά βεριτ’ε, διατηρεί ακόμα και σήμερα μία αυθεντικότητα κι έναν χαρακτήρα που την κάνουν μοναδική.