Η λίστα με τα αυτοάνοσα νοσήματα που αφορούν κυρίως τις γυναίκες είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο όρος αυτοάνοσο νόσημα χρησιμοποιείται από γιατρούς και ειδικούς όταν περιγράφουν μια ασθένεια ή μια κατάσταση ενός ατόμου η οποία προκύπτει όταν ο υγιής ιστός του σώματος δέχεται επίθεση και καταστρέφεται από το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του οργανισμού.
Τα πιο συνηθισμένα αυτοάνοσα θεωρούνται ο λύκος, ο διαβήτης τύπου 1, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η λεύκη, η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η νόσος του Graves.
Μάλιστα η Hashimoto και Graves, είναι και τα δύο νόσοι του θυρεοειδούς. Στο παρελθόν έχουμε μιλήσει για τη νόσο Hashimoto, τώρα θα δούμε τι είναι η νόσος του Graves, τα συμπτώματά της και πώς αντιμετωπίζεται.
H νόσος προτιμά τις γυναίκες και μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία. Πήρε την ονομασία της προς τιμήν του Robert Graves, ο οποίος παρείχε μία από τις πρώτες λεπτομερείς περιγραφές αυτής της διαταραχής στις αρχές του 19ου αιώνα.
Στην περίπτωση της νόσου του Graves το ανοσοποιητικό πυροδοτεί την υπερβολική παραγωγή ορμονών δημιουργώντας υπερθυρεοειδισμό, χωρίς ωστόσο να καταστρέφει τα κύτταρα του αδένα.
Είναι αυτή η υπερπαραγωγή ορμονών η οποία θα οδηγήσει το άτομο σε διόγκωση του θυρεοειδούς, ταχυπαλμίες, αϋπνίες, νευρικότητα και ευερεθιστότητα, απώλεια βάρους, διαταραχές στην περίοδο και επεισόδια διάρροιας.