Ο τοκετός είναι το τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης μιας γυναίκας. Μια από τις πιο σημαντικές, ουσιαστικές στιγμές της ζωής της, που όμως τη γεμίζει από ποικίλα συναισθήματα χαράς, άγχους, στρες, φόβου και φυσικά η ανυπομονησία για τον ερχομό του βρέφους στον κόσμο είναι τεράστια.
Η διαδικασία του τοκετού είναι κοινή εμπειρία ως προς ορισμένα βασικά στοιχεία, όπως για παράδειγμα οι συσπάσεις που νιώθει η εγκυμονούσα, η διαστολή, οι πόνοι μέχρι να γεννήσει.
Παρόλα αυτά, η κουλτούρα κάθε λαού είναι αυτή που διαφοροποιεί την εμπειρία στις χώρες του κόσμου. Ετσι τόσο οι πρακτικές, όσο και ορισμένα έθιμα που έπονται του τοκετού μπορεί να μη μοιάζουν και τόσο στα ελληνικά.
Το έθιμο στη Τζαμάικα
Στη Τζαμάικα ο πλακούντας και ο ομφάλιος λώρος θάβονται στο έδαφος. Φίλοι και συγγενείς φυτεύουν ένα μικρό φυτό στο σημείο και παρακολουθούν την ανάπτυξη του παράλληλα με την ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδί μαθαίνει να έχει την ευθύνη για τη φροντίδα του δέντρου.
Στην Ολλανδία γεννούν στο σπίτι
Το ποσοστό του 30% των γεννήσεων στην Ολλανδία λαμβάνει χώρα στο σπίτι, κάτι που σημαίνει ότι οι μέλλουσες μητέρες ζητούν συχνά τη βοήθεια μαίας για να μάθουν τα πάντα για τον τοκετό.
Στην Ιαπωνία δίνουν έμφαση στους δεσμούς με την οικογένεια
Οι νέες μητέρες μένουν συνήθως στο σπίτι με τους γονείς τους και μαζί με το νεογέννητο για έναν ολόκληρο μήνα, προκειμένου να αποκτήσουν ξανά δύναμη και να δεθούν με την οικογένεια.
