Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, οι περισσότεροι άνθρωποι στα πρώτα ραντεβού όχι απλώς αποφεύγουν να βγουν για δείπνο, αλλά αρνούνται κατηγορηματικά να φάνε οτιδήποτε- ακόμα και ξηρούς καρπούς που σερβίρονται με το ποτό- μπροστά στον παρτενέρ τους.
Μπορεί η κοιλιά να γουργουρίζει, το κεφάλι να ζαλίζεται από την αφαγία, αλλά το άγχος της πρώτης συνάντησης συνήθως κόβει μαχαίρι την όρεξη. Είναι κι αυτές οι πεταλούδες στο στομάχι, οπότε μπουκιά δεν κατεβαίνει.
Ενας άλλος λόγος που αποφεύγουμε τα δείπνα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι επειδή ντρεπόμαστε να εκτεθούμε μπροστά σε κάποιον που δεν γνωρίζουμε καλά. Η αλήθεια είναι πως ένα στόμα που μασάει και καταπίνει δεν είναι και τόσο ειδυλλιακή εικόνα. Μπορεί να είναι μια απόλυτα φυσιολογική διαδικασία, αλλά μάλλον χρειάζεται λίγο χρόνο για τη μοιραστείς με κάποιον. Όμως υπάρχουν και κάποιοι πιο τολμηροί, που επιλέγουν να βγουν για φαγητό. Υπέρμαχοι της θεωρίας ότι ο «έρωτας περνάει από το στομάχι», πιστεύουν πως πάνω ένα γευστικό πιάτο, αυξάνονται οι πιθανότητες για μια θετική εξέλιξη της βραδιάς.
Τώρα τι συμβαίνει αν εσείς δεν μπορείτε ούτε να καταπιείτε, αλλά η παρέα σας καλέσει για δείπνο. Οφείλετε να ακολουθήσετε. Μάλιστα το πρέπον είναι να συνοδεύσετε τον παρτενέρ σας σε όλα τα πιάτα- αρκεί να μην απαιτεί από εσάς υπερβολές. Αν, ας πούμε, το ραντεβού θέλει κι επιδόρπιο, πρέπει να πάρετε κι εσείς κάτι , ή έστω να μοιραστείτε ένα κοινό. Φυσικά και δεν πρέπει να ακολουθήσετε την τακτική : «εγώ θα πιω μόνο έχω φάει σπίτι». Πρώτον γιατί θα φέρετε τον άλλον σε αμηχανία και δεύτερον γιατί κινδυνεύετε να θεωρηθείτε τσιγκούνης. Επίσης αν κάνετε δίαιτα ή ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, μην αναφερθείτε στο γεγονός και - κυρίως!- μην αρχίσετε να μετράτε θερμίδες , ή να κάνετε διαλέξεις περί υγιεινής διατροφής.