Τα παιδιά παίζουν χωρίς επιτήρηση
Στην Ολλανδία, το υπαίθριο παιχνίδι θεωρείται αντίδοτο στον εθισμό της τηλεόρασης και του καναπέ. Οι Ολλανδοί γονείς διδάσκουν τα παιδιά τους να κολυμπούν, να κάνουν ποδήλατο και να διασχίζουν τον δρόμο με ασφάλεια, από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Στη συνέχεια, σταδιακά “χαλαρώνουν τα λουριά” και τα 6χρονα παιδιά πηγαίνουν στο πάρκο ασυνόδευτα, και φτάνουν με τα ποδήλατά τους στο σχολείο. Γύρω στα οκτώ παίζουν στο δρόμο χωρίς καμία επίβλεψη.
Ξοδεύουν πολύ χρόνο με τους γονείς τους
Οι Ολλανδοί γονείς εργάζονται κατά μέσο όρο 29 ώρες την εβδομάδα και αφιερώνουν τουλάχιστον μια μέρα την εβδομάδα στο να βλέπουν μόνο τα παιδιά τους. Οι τυπικές μεσοαστικές ολλανδικές οικογένειες τρώνε πρωινό και δείπνο μαζί καθημερινά, ενώ πάνε διακοπές μαζί τρεις φορές το χρόνο-για τρεις ή τέσσερις εβδομάδες κάθε φορά. Και παρόλο που το 75% των μητέρων εργάζονται με μειωμένο ωράριο, οι μπαμπάδες διαδραματίζουν ίσο ρόλο στη φροντίδα των παιδιών.

Δεν συμπεριφέρονται σαν ενήλικες
Τα παιδιά και οι ενήλικες είναι ισότιμα και μοιράζονται αμοιβαίο σεβασμό στις Κάτω Χώρες. Στην Ολλανδία είναι απολύτως φυσικό τα παιδιά να τρέχουν γύρω γύρω στα τραπέζια των εστιατορίων χαρούμενα. Τα παιδιά στην Ολλανδία είναι ευπρόσδεκτα παντού. Καφετέριες και εστιατόρια φροντίζουν συνειδητά τις οικογένειες, έχοντας γωνιές παιχνιδιού με βιβλία, παζλ και παιχνίδια. Στην Ολλανδία, τα παιδιά ενθαρρύνονται να ενεργούν αυθόρμητα. Το παιχνίδι είναι πιο σημαντικό από το να είσαι ήσυχος και υπάκουος.