Μια μεγάλη μύτη ίσως να μην τόσο «μεγάλο» πρόβλημα για έναν αντρα. Για μια γυναίκα όμως;
Πώς αισθάνεται, τι σκέφτεται και πώς, τελικά, διαχειρίζεται ένα από τα πιο «χαρακτηριστικά» χαρακτηριστικά της μια γυναίκα που έχει εμφανώς μεγάλη μύτη; Μια αναγνώστρια της The Guardian εξομολογείται την ιστορία της χωρίς να προσπαθεί να ωραιοποιήσει κάτι, αλλά όπως είναι τα πράγματα.
«Μια από τις πιο αμήχανες και «σκληρές» στιγμές είναι αυτή που μπαίνεις σε ένα χώρο με ανθρώπους που δεν σε έχουν ξαναδεί και ξέρεις ακριβώς τι σκέφτονται για σένα. Μπορεί μάλιστα να γυρίσουν και το κεφάλι τους δύο φορές για να βεβαιωθούν ότι έχουν δει σωστά, αλλά ευτυχώς οι περισσότεροι ξεπερνούν την αρχική τους αντίδραση και σε δέχονται όπως είσαι. Για τους συγγενείς, τους παλιούς φίλους και γνωστούς, ευτυχώς δεν έχει καμία διαφορά. Εκείνοι σε αντιμετωπίζουν με βάση την προσωπικότητα σου και όχι ένα χαρακτηριστικό του προσώπου σου.
Δε θα σου κρύψω ότι δεν είναι λίγες οι φορές που σκέφτομαι τη λύση της πλαστικής. Πιάνω μάλιστα τον εαυτό μου να παρατηρεί τα προφίλ άλλων ανθρώπων και να φαντάζομαι ποιο θα ήταν το ιδανικό για μένα. Συχνά σκέφτομαι ότι θα ήθελα απλώς να αφαιρέσω το περιττό μέρος, χωρίς, όμως να αλλοιώσω τη φυσιογνωμία μου. Συνήθως, βέβαια, με προλαβαίνουν και με επαναφέρουν στην πραγματικότητα σκέψεις όπως: «Κι αν όλα πάνε στραβά και το αποτέλεσμα είναι ακόμα χειρότερο; Αν υπάρξουν επιπλοκές; Αν μολυνθώ από ένα βακτήριο που δεν θεραπεύεται κατά τη διάρκεια του «σκαψίματος» μέσα στα ρουθούνια μου;».
