Τον τελευταίο καιρό η ειλικρίνεια έχει χάσει την σημαντική της έννοια και έχει καταντήσει να γίνεται αγένεια. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που στο όνομα των ξεκάθαρων και σταράτων λέξεων, νομίζουν ότι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν.
Σε κανέναν δεν αρέσουν τα ψέματα. Η ειλικρίνεια έχει χαρακτηριστεί ως αρετή, ως η πιο θαρραλέα μορφή της τόλμης και ο θεμελιώδης λίθος της ευσυνειδησίας και της ευτυχίας.
Η ειλικρίνεια είναι μία πτυχή της ηθικής και υποδηλώνει μια σειρά χαρακτηριστικών, όπως είναι η ακεραιότητα, η αλήθεια, η αξιοπιστία, η δικαιοσύνη και η ευθύτητα.
Η διδασκαλία της ειλικρίνειας έχει τεράστια αξία γιατί αποτελεί κομμάτι της ηθικής ανάπτυξης και της συναισθηματικής δύναμης των παιδιών. Μέσα από την ειλικρίνεια αναπτύσσουν το χαρακτήρα τους και την αυτοεκτίμησή τους.
Η ειλικρίνεια όμως, δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση. Παρόλο που είναι μεγάλο προτέρημα, μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε μεγάλο μειονέκτημα.
Σίγουρα θα έχεις ακούσει κι εσύ πολλές φορές ανθρώπους να υπερασπίζονται ότι είναι ειλικρινείς. Ανθρωποι που δεν μασάνε τα λόγια τους, τα λένε έξω από τα δόντια και όποιον πάρει ο χάρος.
Αυτοί δεν είναι ειλικρινείς, αλλά... αγενείς.