Φέτος το καλοκαίρι τα όμορφα ροζ φλαμίνγκο έχουν εξελιχθεί σε απόλυτη τάση: Δεν υπάρχει παραλία χωρίς τουλάχιστον ένα φουσκωτό, ενώ όπου γυρίσεις το μάτι σου θα τα δεις μπροστά σου: σε θήκες κινητών, σε παπούτσια, τσάντες, ποτήρια, ακόμα και σε μπομπονιέρες.
Διάσημοι τα φορούν και ποστάρουν στο instagram, μεγάλοι οίκοι μόδας τα υιοθετούν στις κολεξιόν τους κι έτσι η μανία δεν άργησε να πάρει διαστάσεις κανονικής επιδημίας. Πέρα όμως από το χρώμα τους και το υπέροχο σχήμα τους, τα φλαμίνγκο έχουν μεγάλη ιστορία ως σύμβολα στον σύγχρονο πολιτισμό και συγκεκριμένα στη τέχνη.
Όλα ξεκίνησαν το 1957, όταν ο γλύπτης Donald Featherstone, με παρελθόν στην κλασική τέχνη, συμφώνησε να σχεδιάσει πλαστικά αντικείμενα για την εταιρεία Union Products, επειδή αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα.
Ο ίδιος μάλιστα είχε δηλώσει πως αναγκάστηκε να προδώσει την τέχνη του, φοβούμενος ότι θα «πέθαινε από την πείνα». Έτσι με μοναδικό του κίνητρο τα χρήματα, άρχισε να σχεδιάζει πρώτα πάπιες, που όμως δεν είχαν επιτυχία. Στη συνέχεια οι εργοδότες του του ζήτησαν να σχεδιάσει πλαστικά φλαμίνγκο, τα οποία αντέγραφε από το National Geographic, αφού δεν είχε δει ποτέ κανένα από κοντά.
Αμέσως οι πωλήσεις εκτοξεύτηκαν στα ύψη και ο δημιουργός τους έγινε fashion icon της εποχής, που ούτως ή άλλως είχε μια αγάπη στο ροζ χρώμα. Ο Featherstone πίστευε ότι η τεράστια ζήτηση που είχαν τα φλαμίνγκο του οφείλονταν στο γεγονός ότι ένας μέσος πολίτης μπορούσε πάρα πολύ φτηνά να αγοράσει ένα εξωτικό αντικείμενο και να το έχει στο σπίτι του για να του ομορφαίνει την γκρίζα του καθημερινότητα. Συγκεκριμένα είχε πει, εξηγώντας το φαινόμενο: «Πουλήσαμε στους ανθρώπους την τροπική κομψότητα σ’ ένα κουτί για λιγότερο από 10 δολάρια. Πριν από αυτό, μόνο οι πλούσιοι θα μπορούσαν να τη γευτούν».