Τα spots που ξεχώρισε, το πεϊνιρλί που έμαθε, οι ελιές που μαρινάρει: Το καλοκαίρι μιας Ισπανίδας στην Αθήνα
LIVING CITY

Τα spots που ξεχώρισε, το πεϊνιρλί που έμαθε, οι ελιές που μαρινάρει: Το καλοκαίρι μιας Ισπανίδας στην Αθήνα

Η Vis Molina, δημοσιογράφος του ισπανικού Telva, επισκέφθηκε την Αθήνα για λίγες μέρες διακοπών.

Ήρθε χωρίς υπερβολικές προσδοκίες, ίσως ως μια ενδιάμεση στάση πριν από τα ελληνικά νησιά. Έφυγε όμως με ένα μικρό τετράδιο γεμάτο γεύσεις, εικόνες, εκπλήξεις και σημεία.

Σε ένα οδοιπορικό που συνδυάζει πολιτισμό, φαγητό και καθημερινές στιγμές, η Vis καταγράφει μια Αθήνα φιλόξενη, αισθησιακή και γεμάτη αντιθέσεις. Αυτό που την εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή ήταν η Ακρόπολη, όχι απλώς ως μνημείο, αλλά ως σημείο αναφοράς που εμφανιζόταν μπροστά της από κάθε σοκάκι, σαν να την παρακολουθεί σιωπηλά. Ανέβηκε πρώτα στον Άρειο Πάγο, τον βραχώδη λόφο βορειοδυτικά της Ακρόπολης, για να αγναντέψει την ιερή πλαγιά χωρίς πολύ κόσμο, μόνη, με τον ήλιο ακόμα χαμηλά. «Η Ακρόπολη δεν φωνάζει, σε καθοδηγεί σιωπηλά», γράφει στο Telva.

Στη συνέχεια περιηγήθηκε στην Πλάκα, όπου η καρδιά της Αθήνας χτυπά με τρόπο διαφορετικό. Ανάμεσα στις μπουκαμβίλιες, στις πλάκες του πεζόδρομου και στις μυρωδιές των ταβερνών, η Vis περπάτησε μέχρι να χαθεί και κάπου εκεί ανακάλυψε τα Αναφιώτικα, την πιο νησιώτικη γειτονιά της πρωτεύουσας. «Δεν μοιάζει με αστικό περιβάλλον, αλλά με απομονωμένο κυκλαδίτικο χωριό, χτισμένο με φροντίδα, σιωπή και καθαρότητα», περιγράφει. Μικρά σπιτάκια, λευκά, με πράσινα και μπλε παντζούρια, γλάστρες σε κάθε γωνιά και εκκλησάκια που ξεπροβάλλουν σαν σε σκηνικό κινηματογραφικό.

Στην Ερμού, σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, ανακάλυψε το μικρό βυζαντινό στολίδι της Καπνικαρέας. Εκεί, μέσα στη ροή των αγορών και του ήχου, μπήκε σε έναν χώρο απόλυτης ηρεμίας. «Η Αθήνα είναι γεμάτη αντιθέσεις, κι εκεί βρίσκεται η ομορφιά της», σημειώνει.

Τα 6+1 σημεία της Αθήνας που δεν πρέπει να χάσεις, σύμφωνα με την Vis

Όμως η Vis δεν ήταν εδώ μόνο για τα μνημεία. Το φαγητό την κέρδισε ολοκληρωτικά. Καθημερινά, εξερευνούσε νέες γεύσεις: ελληνική σαλάτα με πλούσιο λάδι και τραγανό κρεμμύδι, μπακλαβά με μέλι και καρύδια, ζουμερό κοτόπουλο με λεμόνι και ρίγανη. Έφαγε μουσακά στην Πλάκα, ήπιε καφέ στην αυλή του Καφενείον 111 στην Ερμού και δοκίμασε μαύρο μπακαλιάρο στη Ράτκα στο Κολωνάκι.

Στο Nolan, ενθουσιάστηκε από την απλότητα που συνδυάζεται με αστικό design. Στο Athénée, αποκάλεσε το μεσημεριανό της «μία μικρή τελετουργία», όχι μόνο για το φαγητό, αλλά και για την ατμόσφαιρα, τον κόσμο, την ηρεμία που προσφέρει.

Στο ήσυχο ύψος της Ακαδημίας, το Kowalski δεν κάνει φασαρία. Δεν το χρειάζεται. Είναι από εκείνα τα μέρη που αναπνέουν μαζί με την πόλη ήσυχα, εκλεπτυσμένα, με έναν αέρα που θυμίζει παλιό σινεμά και ταυτόχρονα σύγχρονο design.

Η Vis Molina το περιγράφει ως «ένα καφέ που μοιάζει με παύση, σαν ανάσα ανάμεσα σε δύο υποχρεώσεις». Πέρασε εκεί ένα μεσημέρι αρχικά για έναν espresso, που κατέληξε σε μια ανάλαφρη σαλάτα, ένα ποτήρι κρασί, και μια κουβέντα με την παρέα της για το πόσο ωραία περνά ο χρόνος όταν δεν κοιτάς το ρολόι.

Η Vis το αγάπησε όχι για κάτι κραυγαλέο, αλλά για εκείνη την λεπτή πολυτέλεια της ησυχίας και του στιλ. Το σημείωσε με έναν αστερίσκο στη λίστα της «για όποιον θέλει να ξεχάσει για λίγο ότι είναι σε μεγαλούπολη».

Η Πράσινη Τέντα, σκαρφαλωμένη σχεδόν στην κορυφή του λόφου του Λυκαβηττού, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα εστιατόριο με ωραία θέα. Είναι μια εμπειρία «πάνω» από την πόλη, μια σπάνια στιγμή ηρεμίας σε ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά σημεία της Αθήνας. Με φόντο την Ακρόπολη, τον Σαρωνικό και τον αστικό ιστό να απλώνεται μέχρι τον ορίζοντα, εδώ το φαγητό αποκτά άλλο βάρος, όχι μόνο λόγω γεύσης, αλλά και λόγω τοπίου.

Η Vis Molina την περιγράφει ως «ένα τραπέζι πάνω από την πόλη, εκεί όπου τα φώτα μοιάζουν με χρυσαφένιες πινελιές πάνω σε σκοτεινό καμβά». Έφτασε λίγο πριν δύσει ο ήλιος, με το φως να γίνεται ροζ και η ατμόσφαιρα να γεμίζει με σιωπές.

Ένα από τα αγαπημένα της σημεία ήταν και το Ergon House: ανάμεσα σε πάγκους με τοπικά προϊόντα, σαλάτες με φρέσκα υλικά, ψηλά τραπέζια και baristas που σε θυμούνται με το μικρό σου όνομα, η Vis έγραψε: «Δεν ξέρω αν είναι αγορά, εστιατόριο ή boutique hotel. Ξέρω μόνο ότι θέλω να μείνω εδώ». Εκεί έφαγε μια από τις πιο δροσιστικές και πλούσιες σαλάτες του ταξιδιού και ακριβώς εκεί της γεννήθηκε η ιδέα να δοκιμάσει να τις φτιάξει και στο σπίτι.

Οι 3 ελληνικές συνταγές που ξεχώρισε η Ισπανίδα δημοσιογράφος

Γυρνώντας στη Μαδρίτη, μίλησε για την Αθήνα μέσα από τρεις συνταγές. Πρώτη, οι ελιές μαριναρισμένες: πράσινες και μαύρες, με φλούδα λεμονιού, σκόρδο, βότανα και ελαιόλαδο. «Μια μικρή μεσογειακή έκρηξη σε κάθε μπουκιά», όπως χαρακτηριστικά είπε. Δεύτερη, η χωριάτικη σαλάτα, με ένα twist: dressing γιαουρτιού με λεμόνι, για να ισορροπήσει το αλάτι της φέτας. Και τρίτη, το μεγάλο της καμάρι. Πεϊνιρλί με κοτόπουλο, μοτσαρέλα και αβγό, που της πήρε πάνω από δύο ώρες να το πετύχει, αλλά όπως λέει χαρακτηριστικά «κάθε λεπτό άξιζε».

Η Vis δεν επισκέφθηκε την Αθήνα για να τσεκάρει αξιοθέατα. Για εκείνη, η Αθήνα δεν ήταν απλώς μία στάση , ήταν ένας προορισμός που της αποκάλυψε κομμάτια του εαυτού της. Και για εμάς, είναι ένας καθρέφτης του πώς φαίνεται η πόλη μας από έξω, όταν κάποιος τη δει με φρέσκα, καθαρά μάτια.