Αλέξανδρε Τσιοτίνη, τι θα ήθελες να φας λίγο πριν το τέλος του κόσμου;

Το CTC υπήρξε το όνειρο του διάσημου (αν και πολύ νέου ηλικιακά) Έλληνα σεφ Αλέξανδρου Τσιοτίνη. Ταξιδευτής, γητευτής των αισθήσεων ο Αλέξανδρος γύρισε με μια βαλίτσα τον κόσμο για να μαθητεύσει δίπλα στον Alain Passard, την Helenne Darroze, τον Eric Frechon και τον Pascal Barbot -κι ας μην γνώριζε γρι γαλλικά πριν πάει στο Παρίσι, όπως μου εξομολογήθηκε.

Πολυσχιδής προσωπικότητα, συνδύασε μοναδικά την αγάπη του για τη μαγειρική και το ταλέντο του στη ζωγραφική. Μάλιστα το πιάτο «Ρίζες της Ελλάδας» του χάρισε την 1η θέση για τη ζώνη της Μεσογείου στον διεθνή διαγωνισμό S. Pellegrino Young Chef of the Year 2015, διεκδικώντας τον παγκόσμιο τίτλο.

Τον συνάντησα στο εστιατόριό του στη Διοχάρους. Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα deal. Εγώ θα του απευθύνω 10+1 γρήγορες ερωτήσεις κι αυτός θα μου μαγειρέψει. Από όλες τις απόψεις, εγώ βγήκα κερδισμένη.

10+1 ερωτήσεις στον σεφ Αλέξανδρο Τσιοτίνη

Τι είναι αυτό που κάνεις διαφορετικά από όλους;

Έτσι κ αλλιώς η μαγειρική είναι κατάθεση ψυχής … Πράγμα που σημαίνει ο καθένας μας είναι μοναδικός και βλέπει–μεταφράζει τα πράγματα μέσα από το δικό του πρίσμα.

Σεφ ή μάγειρας;

Θίγεις πολύ μεγάλο ζήτημα. Το πρόβλημα στο επάγγελμά μου είναι πως οι μάγειρες από την πρώτη μέρα αδημονούν να γίνουν σεφ, ενώ οι σεφ ξεχνούν πως πρέπει να ναι μάγειρες. Εγώ πάντως μάγειρας είμαι.

Γιατί;

Γιατί ακόμα και σήμερα από την ώρα που θα ξυπνήσω το πρωί, μέχρι το βράδυ στο μυαλό μου θα συνδυάζω πιάτα, θα ονειρεύομαι στησίματα, και θα σκέφτομαι βήματα για να οργανώσω την προετοιμασία μου (που έχει φτάσει να είναι λιγότερη απ’ όσο θα ήθελα) αν αυτό στο δικό σου μυαλό δεν είναι διαστροφή, στο δικό μου είναι σίγουρα αγάπη για την μαγειρική

Αλμυρά ή γλυκά;

Αν μου κάνεις 5 φορές την ίδια ερώτηση, μπορεί να καταλήξω και τις 5 σε διαφορετικό συμπέρασμα. Δεν ξέρω αν είμαι του γλυκού ή του αλμυρού, ξέρω πως έχω μέρες που ζω για ένα γλυκό και άλλες που ανακατεύομαι με το που το βλέπω. Σίγουρα όμως θεωρώ πως το αλάτι είναι αυτό που ξυπνάει ακόμα και κοιμισμένες γεύσεις. Δοκίμασε μια καραμέλα βουτύρου στην οποία θα βάλεις 2 νιφάδες ανθό αλατιού και θα καταλάβεις τι εννοώ

Τι θα προτιμούσες; Να χάσεις τις αναμνήσεις σου ή να μην μπορείς να αποκτήσεις νέες;

Δεν είμαι άνθρωπος που επαναπαύεται στις δάφνες του παρελθόντος κάθε μέρα, θέτω νέους στόχους στον εαυτό μου. Θα ήταν εκπληκτικά βαρετό για μένα να μην μπορώ να διεκδικήσω νέες εμπειρίες

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έφαγες κάτι κακό;

Χαχαχαχαχαχ λοιπόν θα σου το εκμυστηρευτώ, έκανα ποπ κορν στο σπίτι για να δω ταινία (μη φανταστείς, από αυτά που μπαίνουν στο microwave εννοώ…) μμμμ και όχι μόνο τα πήρα έτσι έτοιμα, αλλά κατάφερα και να τα κάψω (πώς μη με ρωτάς, κάηκαν κανονικά σου λέω μαύρη η σακούλα).

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έφαγες κάτι πολύ καλό;

Ρε συ, αυτό είναι πολύ δύσκολο να στο απαντήσω, τρώω σε πολλούς φίλους μου και γενικά έχει πολλά highlight γαστρονομικά η εβδομάδα μου, το παστίτσιο του Άρη (Βεζενέ) είναι σίγουρα ένα, ένας συγκλονιστικός ροφός στον Κάβο στην Κόρινθο είναι ένα άλλο που μου ήρθε στο μυαλό, η αχινομακαρονάδα του Φήτα.

Αν ήταν η τελευταία σου μέρα στη γη σε ποιον/α φίλη σου θα πήγαινες παγωτό σοκολάτα;

Να το πάρουμε λίγο από την αρχή σε παρακαλώ;; έρχεται το τέλος του κόσμου και θα μου διαλέξεις εσύ τι παγωτό θα φάω;;; Και στην τελική χρόνια το λέει ο Αγγελάκας, έχει στον παράδεισο σοκολάτες, άσε με στη γη να απολαύσω λίγη αλμυρή καραμέλα.

Πού μπορεί να σε βρει κάποιος;

Ευτυχώς που απαντάω εγώ, γιατί αν ρωτήσεις τον κολλητό μου, θα σου πει στο ινσταγκραμ.
Γενικά η δουλειά μου απαιτεί πολλά ταξίδια, και είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι αλλά τον υπόλοιπο χρόνο μου θα με βρεις στο CTC.

Ποιο είναι το μυστικό για να γίνει ένα πιάτο δημοφιλές;

Η μαγειρική είναι μια τέχνη μαγική, κάθε πιάτο μπορεί να καλύψει 1 έως 5 αισθήσεις μεμονωμένα ή ταυτόχρονα, ποτέ όμως δεν μπορείς να ξέρεις ποιος συνδυασμός θα είναι αυτός που θα κάνει το κλικ στο ευρύ κοινό. Σαν να λες σ’ ένα συνθέτη, να βγάλει μια επιτυχία, αν ήξερε τη συνταγή δεν θα είχαμε τοίχο να κρεμάσουμε επίδοξους Μότσαρτ.

Τι θα ήθελες να αλλάξεις πιο πολύ στον κόσμο;

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.. Κλεμμένο, αλλά τα λέει όλα.

5 Χρόνια CTC στην Αθήνα

Tο εστιατόριο του Αλέξανδρου Τσιοτίνη δεν γιορτάζει τυχαία τα «5» του χρόνια. Για τους ανθρώπους στο εστιατόριο είναι ένας σημαντικός αριθμός -σχεδόν σημαδιακός- καθώς αυτός είναι και ο αριθμός των ανθρωπίνων αισθήσεων, που θέλει το εστιατόριο να ξυπνά σε κάθε επισκέπτη.

Αφή, Ακοή, Όραση, Όσφρηση και φυσικά η βασίλισσα Γεύση μπαίνουν στο «στόχαστρο», κάθε φορά που κάποιος περνά τις πόρτες του CTC, καθώς σκοπός του εστιατορίου είναι μία κορυφαία συνολική εμπειρία με ισχυρό γαστρονομικό φυσικά πρόσημο.

Το εστιατόριο βασίζεται πολύ στις πρώτες ύλες γι' αυτό άλλωστε και το μενού καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την εποχικότητα. Τα τρία μενού, το Gastronomy 101- 3 πιάτων, το Trip - 6 πιάτων και το Voyage - 9 πιάτων, κλείνουν μέσα τους αυτό το ταξίδι, όπως το ονειρεύτηκε ο Αλέξανδρος Τσιοτίνης με τους συνεργάτες του, όπως το σχεδίασε και το ερμήνευσε αυτά τα τελευταία 5 χρόνια.

Επισφραγίζοντας την ταξιδιωτική διάθεση, το CTC πρόσθεσε και το στοιχείο εκείνο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα ταξίδι, ακόμη και στη σύγχρονη εποχή των social media: την καρτ ποστάλ.

Η ρετρό καρτ ποστάλ έρχεται ως ενθύμιο του CTC ταξιδιού σας. Ο σεβασμός στην κορυφαία πρώτη ύλη, η αγάπη για το στοιχείο της έκπληξης, το πάθος για μοναδικότητα, η αναζήτηση της καινοτομίας, η προσήλωση στην τεχνική αρτιότητα και η συναίσθηση ευθύνης της έννοιας «προσωπική ταυτότητα» είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το CTC από την αρχή της λειτουργίας του. Αυτά τα στοιχεία οι άνθρωποι του εστιατορίου είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να υπηρετούν σε όλα τα μελλοντικά ταξίδια που έρχονται.

CTC. Διοχάρους 27 Αθήνα.