Οι Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου -Το γλυπτό «στολίδι» της νέας παραλίας της Θεσσαλονίκης

Ένα από πιο γνωστά γλυπτά της πόλης της Θεσσαλονίκης είναι οι Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου, στην παραλία, οι οποίες γίνονται σημείο συνάντησης για πολλούς.

Το γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου, οι διάσημες ομπρέλες που κοσμούν την παραλία της Θεσσαλονίκης, τοποθετήθηκαν για πρώτη φορά το 1997, 26 χρόνια πριν, στα πλαίσια του «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» ενώ άλλαξαν θέση, όταν παραδόθηκε η νέα Παραλία και έκτοτε ομορφαίνουν την παραλία.

Το γνωστό αριστούργημα του καλλιτέχνη βρίσκεται κοντά στα δύο ακόμη «σύμβολα» της Θεσσαλονίκης, το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον Λευκό Πύργο.

Τοποθετημένες πάνω στην ειδικά διαμορφωμένη ξύλινη εξέδρα, με πίδακες νερού και με διακριτικούς φωτισμούς για να μοιάζει ακόμη πιο ονειρεμένο το γλυπτό, οι Ομπρέλες γνωρίζουν τεράστια απήχηση σε επισκέπτες αλλά και Θεσσαλονικείς, οι οποίοι φροντίζουν να απολαύσουν τη βόλτα τους στην παραλία της Θεσσαλονίκης και να ξαποστάσουν κάτω από αυτές.

Για πρώτη φορά, το 1987, ο Γιώργος Ζογγολόπουλου θα προσθέσει την ομπρέλα στο εικαστικό λεξιλόγιό του. Η ομπρέλα, ένα οικείο καθημερινό αξεσουάρ, γίνεται το εικαστικό θέμα που θα απασχολήσει τον καλλιτέχνη αρκετά για τα επόμενα χρόνια, λέγεται μάλιστα πως, η έμπνευση προήλθε ενδεχομένως από ομώνυμο έργο της συζύγου του, Ελένης Πασχαλίδου.

Οι Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου -Το γλυπτό «σήμα κατατεθέν» της νεάς παραλίας της Θεσσαλονίκης

«Οι “Ομπρέλες” φαίνονται να αιωρούνται στο μαύρο φόντο» είχε δηλώσει ο καλλιτέχνης με εμφανή ευχαρίστηση όπως διαβάζουμε στο zongolopoulos.gr. Για να φαίνονται έτσι χρησιμοποιήθηκαν ειδικοί λευκοί προβολείς με κάθετες δέσμες, οι οποίες όταν φτάνουν στα εννέα μέτρα αγκαλιάζουν μόνο τις ομπρέλες και κάνουν τους χοντρούς κάθετους όγκους να φαίνονται σαν βροχή.

«Υπάρχει πάντα σε έναν καλλιτέχνη ένα όραμα για το έργο που κάνει. Να το δει τοποθετημένο στη θέση που επιθυμεί. Το έργο έχει πάντα την ανάγκη του δικού του ζωτικού χώρου. Δεν μπορεί να επιζήσει οπουδήποτε. Η πρώτη φάση του ζωτικού χώρου για τις ”Ομπρέλες” ήταν η Μπιενάλε της Βενετίας, όπου το έργο τοποθετήθηκε μέσα στη θάλασσα και πραγματικά εκεί ”έζησε”. Εδώ στη Θεσσαλονίκη, είναι πολύ καλύτερα. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Φταίει ο μεγάλος ορίζοντας, οι προοπτικές, αυτό το αυστηρό πλακόστρωτο της παραλίας; Υπάρχει ένα στίγμα που με ενδιέφερε πάρα πολύ και μ’ άρεσε πάρα πολύ».

Το χαρακτηριστικό γλυπτό του Ζογγολόπουλου παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Βενετία το 1995, και έγινε σημείο αναφοράς της Biennale και άτυπα, το σήμα κατατεθέν της για τη συγκεκριμένη χρονιά. Το 1997 το ίδιο γλυπτό που κοσμούσε την 45η Βiennale, τοποθετήθηκε στην παραλία κοντά στο ύψος του Μακεδονία Παλλάς.

Μια παραλλαγή του γλυπτού της Θεσσαλονίκης τοποθετήθηκε το 1998 στο Ψυχικό, όπου βρίσκεται και το ίδρυμα του Ζογγολόπουλου και ένα ακόμη παρόμοιο γλυπτό, υδροκίνητο και μικρότερο είχε τοποθετηθεί το 1993 έξω από το Μακεδονικό Μουσείο σύγχρονης τέχνης μέσα στη Δ.Ε.Θ .