Ώρα 6 και είκοσι το απόγευμα, δεύτερη Δευτέρα μετά την άρση της καραντίνας. Πρώτη μέρα που τα Zara άνοιξαν τις πόρτες τους ξανά.
Πλησιάζοντας στα «πάνω» Zara της Ερμού, μια μικρή ουρά που σχηματίζεται δειλά εκείνη τη στιγμή.
Στην είσοδο, ένας νεαρός άνδρας με T-shirt και μαύρη μάσκα και γάντια απλώνει ευγενικά το χέρι του σε ένα απαγορευτικό νεύμα. «Συγνώμη, θα πρέπει να περιμένετε λίγο μέχρι να βγει κάποιος πελάτης, μπορούμε να δεχτούμε μέχρι 75 άτομα», εξηγεί στην πρώτη κυρία της γραμμής.
Όσοι βρισκόμαστε στην ουρά, επιδιδόμαστε διστακτικά και ένοχα σε μια διαδικασία αλληλοελέγχου -κοιτάζουμε αν οι υπόλοιποι φορούν μάσκα, αν τη φορούν σωστά, αν κρατούν αποστάσεις από τον μπροστινό τους, αν υπάρχει κάποιος που φορά γάντια (δεν υπάρχει).
Αντίστοιχης περιέργειας/καχυποψίας βλέμματα ανταλλάσσονται με τους περαστικούς. «Ώστε αυτοί ανυπομονούσαν τόσο πολύ να ανοίξουν τα Ζara για να ψωνίσουν», ίσως σκέφτονται.
Η ουρά προχωρά εντυπωσιακά γρήγορα και μέσα σε λιγότερο από 5 λεπτά περνώ την πόρτα του καταστήματος.
Ο κόσμος είναι αραιός -αλλά όχι αφύσικα αραιός. Ίσως λίγο λιγότερος από ότι θα ήταν ένα κανονικό απόγευμα Δευτέρας. Επικρατεί ησυχία -κάποιοι χαζεύουν, κάποιοι στοιβάζουν κρεμάστρες στο ένα τους χέρι, άλλοι περιμένουν στο ταμείο.
Στα σημεία που ενθαρρύνουν το συνωστισμό -μεταξύ δύο stand, για παράδειγμα -πάντα κάποιος υποχωρεί. Αλλάζει κατεύθυνση βιαστικά, με ένα βεβιασμένο, αμήχανο χαμόγελο. Όλοι, ανεξαιρέτως, φορούν μάσκα -και οι υπάλληλοι γάντια.
Τα δοκιμαστήρια όμως, είναι κλειστά. Όπως με ενημερώνει μία υπάλληλος, το προσωπικό δεν έχει ακόμη ενημέρωση για το πότε θα ανοίξουν και πώς ακριβώς θα δοκιμάζονται τα ρούχα. «Τα αγοράζετε, τα δοκιμάζετε σπίτι και αν δεν σας κάνουν τα επιστρέφετε κανονικά», εξηγεί.
Στο ταμείο, οι πελάτες κρατούν αποστάσεις. Μία υπάλληλος με μάσκα και γάντια εξυπηρετεί τον κόσμο, δίπλα από ένα μεγάλο μπουκάλι με αντισηπτικό. «Το πρωί είχε αρκετό κόσμο. Βέβαια, οι περισσότεροι έρχονται για αλλαγές και επιστροφές χρημάτων», με ενημερώνει.
Στα H&M, λίγο πιο κάτω, επικρατεί μια παρόμοια κατάσταση.
Με υποδέχονται λίγο διαφορετικά -ένας νεαρός χωρίς γάντια στέκεται μπροστά από ένα τραπεζάκι σαν γραμματεία. Πάνω στο τραπεζάκι βρίσκονται δύο ταμπέλες -η μία γράφει «Φροντίζουμε για την ασφάλειά σας» και η άλλη «Μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός καταναλωτών 225 άτομα». Δίπλα στις ταμπέλες υπάρχει ένα μπουκάλι αντισηπτικό και ένα χαρτί κουζίνας.
Εκεί δεν έχει αναμονή, οπότε περνάω αμέσως. Ο κόσμος είναι το ίδιο αραιός, όμως εδώ κάποιοι δεν φορούν μάσκα.
Τα δοκιμαστήρια είναι και εδώ κλειστά και άδεια, και στο ταμείο υπάρχει ταμπελάκι με ανακοίνωση «Παρακαλούμε διατηρείτε απόσταση 2 μέτρων ενώ περιμένετε στην ουρά». Η πραγματική απόσταση που τηρούν οι πελάτες μπορεί να μην είναι ακριβώς δύο μέτρα, πάντως είναι σίγουρα μεγαλύτερη από ένα.
Όλοι δείχνουν να προσέχουν, ακόμη και εκείνοι που δεν φορούν μάσκα.
Φεύγοντας, ρωτώ τον υπάλληλο της εισόδου πώς ελέγχει τη ροή του κόσμου. Μου δείχνει ένα κομπιουτεράκι, στην οθόνη του οποίου αναγράφεται ένας αριθμός. «Το σημειώνω εδώ, μου λέει. Κάθε φορά που μπαίνει κάποιος πατάω το συν και όταν φεύγει το πλην αντίστοιχα -έτσι βεβαιωνόμαστε ότι πάντα έχουμε ασφαλή αριθμό ατόμων», εξηγεί.
Στην Ερμού, πάντως, ο κόσμος έχει αρχίσει να πυκνώνει.
