Η πεθερά στα οικογενειακά τραπέζια είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για πολλά ζευγάρια...
«Η πεθερά έχει αποκτήσει μυθικές διαστάσεις στην ελληνική κουλτούρα, και η αλήθεια είναι ότι είναι απλά μια γυναίκα που θέλει το καλύτερο για το παιδί της, ενίοτε όπως το ορίζει η ίδια, αλλά και πάλι το κίνητρό της νομίζω είναι θετικό. Όταν υπάρχουν προστριβές, είναι πάντως υποχρέωση του υιού/κόρης να οριοθετήσει την μητέρα του/της, δεν είναι του/της συντρόφου. Και νομίζω ο/η σύντροφος οφείλει να καταλάβει τη δύσκολη θέση στην οποία μπορεί να έρχεται μια γυναίκα ή ένας άντρας αν υπάρχει κόντρα ανάμεσα στην οικογένεια καταγωγής του και στη σχέση του/γάμο του. Νομίζω με λίγο καλή διάθεση να δει κανείς κι άλλες οπτικές γωνίες και χωρίς να υπεραμύνεται της δικής του ή να υπερεμπλέκεται (π.χ. δεν θα πω εγώ στον άντρα μου αν του μιλάει η μητέρα του υποτιμητικά ή όχι ή αν τον καλομαθαίνει, δεν με αφορά) μπορεί να κρατήσει τα προσχήματα σε ένα τραπέζι».
Κάποιοι δεν το έχουν με τα Χριστούγεννα και δεν είναι φαν του στολίσματος του δέντρου και διάφορων άλλων εθίμων των γιορτών. Τι γίνεται στην περίπτωση που είσαι με κάποιον και είναι αυτή της κατηγορίας;
«Τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αν μοιάζαμε σχεδόν σε όλα με τον/της σύντροφό μας, αλλά αυτό δεν γίνεται. Οπότε αν ο ένας είναι του στολίσματος (των Χριστουγέννων εν γένει) κι ο άλλος όχι, νομίζω αν δεν ενοχλεί τον άλλον (τον/την αφήνει αδιάφορο ας πούμε) μπορεί να στολίσει αυτός που θέλει, παρέα με άλλους. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να περιμένουμε να ζήσουμε/μοιραστούμε όλες τις εμπειρίες που μας αρέσουν με τον/την σύντροφό μας. Εγώ θα το στόλιζα το σπίτι με άλλα άτομα, που τα ευχαριστεί αυτή η διαδικασία. Αν πάλι τον ενοχλεί ο στολισμός, τότε θα συζητούσα μαζί του και θα στόλιζα ένα μέρος του σπιτιού που θα μου άρεσε εμένα. Δεν μπορεί να γίνει ούτε εξ ολοκλήρου κάτι όπως το θέλει ο άλλος αλλά ούτε όπως το θέλουμε εμείς. Κάπου πρέπει να βρεθούμε στη μέση, απλά οι άνθρωποι είναι συνήθως ή περισσότεροι υποχωρητικοί από όσο πρέπει ή περισσότερο απαιτητικοί κι άκαμπτοι».
Πώς μπορεί ένα ζευγάρι να περάσει καλά τις γιορτές, αν περνάει ήδη κρίση στην σχέση του;
«Πολύ φοβάμαι ότι αν ένα ζευγάρι περνά κρίση στη σχέση του, τις γιορτές θα δυσκολευτεί, γιατί είναι περισσότερες οι αφορμές για «διαπραγμάτευση» και άρα για τσακωμό. Αν περνά κρίση γιατί έχει βαλτώσει, τότε νομίζω ένας αέρας ανανέωσης πρέπει να είναι προτεραιότητα. Λίγες ημέρες οι δυο τους μακριά από τα παιδιά θα βοηθήσει. Αν πάλι έχουν πολλές τριβές ίσως τα Χριστούγεννα να είναι καλή περίοδος να καλλιεργήσουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες».
Τις γιορτές τα σχολεία είναι κλειστά και τα παιδιά είναι στο σπίτι. Πιστεύεις ότι αυτό είναι επίσης ένας από τους λόγους που φέρνει ένταση σε ένα ζευγάρι;
«Τα παιδιά μπορούν να φέρουν ένταση στο σπίτι όντως, όταν υπάρχουν υποχρεώσεις και πρέπει να συντονιστεί ένα ζευγάρι στις υποχρεώσεις των παιδιών ή όταν οι μητέρες άθελά τους παραγκωνίζουν του πατεράδες επειδή εκείνες «ξέρουν καλύτερα». Πέραν αυτών των ζητημάτων, τα παιδιά μπορούν να ενώσουν κι ένα ζευγάρι αφενός γιατί φεύγει η πολλή προσοχή από τους δυο τους και επειδή θυμίζουν την ένωσή τους. Νομίζω το παν είναι πως θέλει να δει κανείς μια συνθήκη. Θέλει να εστιάσει στα αρνητικά, θα τσακωθεί αναπόφευκτα. Θέλει να εστιάσει στα θετικά, το κλίμα θα είναι καλύτερο. Όπως και να έχει, με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι καμία συνθήκη δεν είναι μόνο θετική ή μόνο αρνητική, οπότε νομίζω είναι προσωπική επιλογή, αν και συχνά ασυνείδητη, αν θα αφήσουμε τα αρνητικά να μας χαλάσουν το κλίμα. Εμείς επιλέγουμε αν θα δώσουμε περισσότερη βαρύτητα σε αυτά που μας χωρίζουν με τον άλλον ή σε αυτά που μας ενώνουν».
Η Λίλη Πέππου είναι υποψήφια Διδάκτωρ Ψυχολογίας και επιστημονική συνεργάτις Α' Ψυχιατρικης Κλινικής, ΕΚΠΑ.