Μήπως έχετε νιώσει κι εσείς τρομερή ανακούφιση, όταν λαμβάνετε ένα μήνυμα από την κολλητή σας, στο οποίο ακυρώνει τη βραδινή σας έξοδο; Αν ναι, δεν είστε η μόνη!
Φανταστείτε το εξής. Παρασκευή βράδυ, έχεις μόλις σχολάσει από 8ωρη και βάλε βάρδια, γύρισες σπίτι, έκατσες στον καναπέ για να απολαύσεις επιτέλους λίγο ελεύθερο χρόνο και ξαφνικά χτυπάει το κινητό σου. Η κολλητή σου, την οποία έχεις να δεις δυο βδομάδες σε παρακαλάει να βγείτε για κρασί. Δέχεσαι.
Σηκώνεσαι (με τα χίλια ζόρια) από τον καναπέ και μόλις βγαίνεις από το ντους, διαβάζεις ένα μήνυμα της φίλης σου, όπου ζητάει χίλια συγνώμη, αλλά την πήρε η μητέρα της και πρέπει οπωσδήποτε να περάσει από το πατρικό της. Οπότε δε θα μπορέσετε να βγείτε. Το συναίσθημα που νιώθεις είναι μια βαθιά ικανοποίηση, σχεδόν χαρά, όχι επειδή δε θα δεις την κολλητή σου, την οποία υπερλατρεύεις, αλλά επειδή θα κάτσεις μέσα. Να χουχουλιάσεις στο σπίτι και να λιώσεις στο Netflix. #ThatsTheDream
Ωστόσο, αυτό το συναίσθημα αγαλλίασης, όταν ξαφνικά μια έξοδος ακυρώνεται και κανείς έχει αλλάξει και βάλει πιζάμες σε χρόνο DT, είναι φυσιολογικό; Μήπως θα έπρεπε να νιώθουμε έστω και την παραμικρή πίκρα, για το γεγονός ότι δε θα κάνουμε socializing και δε θα «τσεκάρουμε» το νέο στέκι, για το οποίο γίνεται φοβερό buzz; Ναι, είναι.
Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη βρετανική εταιρία δημοσκοπήσεων YouGov, στην οποία συμμετείχαν 2400 άτομα, το 1/3 υποστήριξε ότι νιώθει ανακούφιση όταν ακυρώνεται μια έξοδός του. «Αν κάποιος νιώθει συχνά χαρά όταν ακυρώνονται τα σχέδιά του, τότε αυτά τα σχέδια δε θα έπρεπε να είχαν γίνει εξαρχής» τονίζει η κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του «The Friendship Fix» μιλώντας στο Refinery29. «Η πραγματική ερώτηση είναι, γιατί κάνεις σχέδια, τα οποία δε θες ν’ ακολουθήσεις πραγματικά;» ρωτά η ίδια, προσθέτοντας ότι πολλές φορές τείνουμε να λέμε «ναι» σε μια πρόταση, επειδή νιώθουμε τύψεις.
