Τις περισσότερες φορές εμείς οι ενήλικες πιστεύουμε ότι τα παιδιά ζουν σε έναν ανέμελο κόσμο, απαλλαγμένο από άγχος, υποχρεώσεις και στεναχώριες.
Κι όμως τα παιδιά μπορούν να νιώσουν άγχος και να βιώσουν μια περίοδο έντονης ανησυχίας για πολλούς λόγους. Ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά δεν έχουν τόσο καλή αίσθηση του χρόνου όσο οι ενήλικες και δεν μπορούν να χειριστούν από μόνα τους τη συσσώρευση πολλών δραστηριοτήτων.
Φαίνεται πως τα παιδιά κάθε ηλικίας είναι δυνατόν να βιώσουν στρες, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν σε αυτό έχει να κάνει με την ηλικία, την ιδιοσυγκρασία τους, καθώς και με το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν.
Τα παιδιά που έχουν άγχος παραπονιούνται συχνά για διάφορα σωματικά συμπτώματα, όπως πόνο στην κοιλιά ή στο κεφάλι. Συχνές είναι, επίσης, και οι δυσκολίες ύπνου. Ενδείξεις άγχους μπορεί επίσης να είναι οι δυσκολίες αυτοσυγκέντρωσης, η θλίψη, η άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο και η αποφυγή πραγμάτων ή καταστάσεων που άρεσαν πολύ στο παιδί προηγουμένως.
Το άγχος και η ανησυχία είναι σε μεγάλο βαθμό εσωτερικά βιώματα και, για το λόγο αυτό, δύσκολα γίνονται αντιληπτά από τους συγγενείς. Το παιδί μπορεί να ντρέπεται για τις σκέψεις και τα συναισθήματά του ή να μην μπορεί να τα εκφράσει με λέξεις. Θα το εκφράσει όμως με την συμπεριφορά του, αρκεί κανείς να μπορεί να το εντοπίσει με προσοχή.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι το άγχος και η εκδήλωση του είναι από τις συχνότερες διαταραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Όσον αφορά το φύλο τα κορίτσια είναι δύο φορές πιο πιθανό να βιώσουν κάποια αγχώδη διαταραχή.
