Υπερψηφίστηκε στο κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας, νομοσχέδιο που παραχωρεί άδεια σε γυναίκες (και τους συντρόφους τους) που απέβαλαν αλλά και σε αυτές που που το μωρό τους δεν επέζησε μετά τη γέννηση.
Η βουλευτής Ginny Andersen, η οποία έφερε προς ψήφιση το νομοσχέδιο, είπε ότι θα επιτρέψει στους γονείς να πενθήσουν για την απώλειά τους χωρίς να αναγκαστούν να εξαντλήσουν το δικαιώμά τους για αναρρωτική άδεια. «Η θλίψη που έρχεται μετά από μια αποβολή δεν είναι ασθένεια, είναι μια απώλεια», ανέφερε η Andersen. «Αυτή η απώλεια απαιτεί χρόνο - χρόνο για να ανακάμψεις σωματικά και χρόνο για να ανακάμψεις ψυχικά. Χρόνο για να ανακάμψεις με τον σύντροφό σου».
Η νομοθεσία ισχύει για τους γονείς, τους συντρόφους τους και τους γονείς που σχεδιάζουν να αποκτήσουν παιδί μέσω υιοθεσίας ή παρένθεσης.
Η Andersen αποτίνει φόρο τιμής στη συγγραφέα Kathryn Van Beek, η οποία μετά από αποβολή που είχε, πίεσε για την αλλαγή του νόμου: «Η αποβολή είναι μια παράξενη, μυστική γέννηση που είναι μαζί και θάνατος», είχε γράψει η Beek εκείνη την εποχή.
Η βουλευτής των Πρασίνων Jan Logie είπε ότι το νομοσχέδιο θα οδηγήσει στην κατάρρευση του ταμπού και στη σιωπή που πολλές γυναίκες εξακολουθούν να υπομένουν μετά την απώλεια ενός μωρού. «Αυτή η σιωπή που προκάλεσε τόση βλάβη, εν μέρει, άρχισε να σπάει από αυτήν τη συζήτηση και από την προσοχή του κοινοβουλίου», δήλωσε η Logie.
Ανέφερε μάλιστα ότι μία στις τέσσερις γυναίκες στη Νέα Ζηλανδία αποβάλλει και περίπου 20.000 έγκυες γυναίκες είτε αποβάλουν είτε φτάνουν στον τοκετό αλλά με ένα νεκρό βρέφος.
«Είναι μια φυσιολογική εμπειρία, αλλά φυσιολογική δεν σημαίνει και εύκολη, δεν σημαίνει χωρίς πόνο. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέσω της σιωπής και του στίγματος, αναγκάζουμε τις γυναίκες -κυρίως τις γυναίκες – να προσποιούνται ότι δεν έχει συμβεί».
Το νομοσχέδιο δεν ισχύει για τις γυναίκες που διακόπτουν μια εγκυμοσύνη κάνοντας άμβλωση. Από την πλευρά της η βουλευτής Erica Stanford είπε ότι ενώ υποστήριξε το νομοσχέδιο, «η θλίψη, η αγωνία και το τραύμα που βίωσαν οι γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας άμβλωσης και το γεγονός ότι δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτό το νομοσχέδιο με κάνουν να νιώθω άβολα».
Η Νέα Ζηλανδία δεν είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που προχώρησε στη νομοθεσία για την άδεια αποβολής. Η ινδική νομοθεσία ορίζει ότι οι γυναίκες δικαιούνται άδεια έξι εβδομάδων εάν αποβάλλουν, αλλά επειδή η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων ασκούν άτυπη εργασία, λίγες γυναίκες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτή.
