Γιατί η γενιά Z αργεί να ενηλικιωθεί -Τι έχει αλλάξει
Η Elise Monsanto είναι μόλις 22 ετών και ζει με την πεποίθηση ότι ο χρόνος δεν είναι κάτι που πρέπει να πιέζεται. Η γενιά της, η Gen Z, δεν δείχνει να βιάζεται να μεγαλώσει. Όπως εξηγεί, δεν έχει σπεύσει να κατακτήσει τα παραδοσιακά «ορόσημα» της ενηλικίωσης.
Δεν έχει πάρει το δίπλωμα οδήγησης μέχρι τώρα, κάτι που θεωρεί ότι ίσως συμβεί αργότερα. Ούτε εκείνη ούτε οι φίλες της έχουν κάνει ακόμα σχέση.
«Νομίζω ότι είναι περισσότερο κάτι σαν δισταγμός. Λίγο φοβάμαι να το ξεκινήσω», λέει. «Υποθέτω ότι το ίδιο ισχύει και για την οδήγηση». Και, ενώ ούτε το ποτό δεν την ελκύει ακόμα, είναι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα το δοκιμάσει.
«Δεν υπάρχει επείγουσα ανάγκη», λέει η Elise. «Ακόμα και για τους ανθρώπους που βλέπω να αποφοιτούν, λέω: "Δεν υπάρχει βιασύνη να βρεις δουλειά ή σπίτι". Μου φαίνεται φυσικό να λένε "Όταν είναι να γίνει, θα γίνει"».
Η γενιά Z φαίνεται να ακολουθεί έναν πιο χαλαρό ρυθμό ζωής, σε αντίθεση με τα πρότυπα των προηγούμενων γενιών, οι οποίες συχνά έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην ενηλικίωση πολύ πιο γρήγορα, σημειώνει τo Business Insider.
Το χαλαρό μοτίβο ενηλικίωσης της Gen Z
Αυτό το «χαλαρό» μοτίβο, που οδηγεί στο να χαρακτηρίζεται η Gen Z ως η γενιά του «Take it slow», έχει συζητηθεί εκτενώς. Υπάρχει μια αντίληψη ότι η Gen Z δεν πίνει, δεν οδηγεί, δεν εργάζεται με τον τρόπο που το έκανε η προηγούμενη γενιά. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.

Η γενιά Z δεν αρνείται τα παραδοσιακά βήματα της ενηλικίωσης — τα περισσότερα μέλη της θα κάνουν κάποια στιγμή καριέρα, θα παντρευτούν, θα κάνουν παιδιά — αλλά παίρνουν το χρόνο τους για να τα ζήσουν. Μεγάλωσαν υπό περισσότερη επίβλεψη, κάτι που τους καθυστερεί στην προσαρμογή τους στην ανεξαρτησία της ενηλικίωσης. Επιπλέον, η οικονομική κατάσταση δεν είναι τόσο ευνοϊκή για αυτούς όσο ήταν για προηγούμενες γενιές, γεγονός που δυσκολεύει την αίσθηση του «πραγματικού» ενήλικου βίου.
Η γενιά Z είναι, λοιπόν, η γενιά που δεν βιάζεται να μεγαλώσει. Ειδικά στον τομέα της κατανάλωσης αλκοόλ, η εικόνα είναι πιο σύνθετη από ό,τι φανταζόμαστε. Παρά τις φήμες ότι οι νέοι της Gen Z αποφεύγουν το αλκοόλ, η αλήθεια είναι ότι απλά το κάνουν πιο αργά. Όπως σημείωσε η αναλύτρια Nadine Sarwat, αν αυτοί οι νέοι «μεγαλώσουν» στην πλήρη ενήλικη ζωή τους, θα καταναλώνουν αλκοόλ με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι millennials ή η Gen X στην ίδια ηλικία.
Η κατανάλωση αλκοόλ, σύμφωνα με την έρευνα, έχει σχέση με τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής. Στην πραγματικότητα, το 25 είναι το νέο 21, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες.
Επιπλέον, η Gen Z δεν «προχωρά» με την ίδια ταχύτητα στον τομέα της εργασίας. Στην Αμερική, το 2021, οι 21χρονοι ήταν σαφώς πιο πίσω οικονομικά σε σχέση με τις γενιές του 1980. Δεν εργάζονται με πλήρη απασχόληση ή δεν είναι ανεξάρτητοι οικονομικά όπως συνέβαινε παλαιότερα. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουν τα 25, οι σημερινοί νέοι φτάνουν τους 25χρονους της δεκαετίας του 1980 στην αγορά εργασίας.

«Τα 25 είναι τα νέα 21», είπε ο Richard Fry από το Pew Research Center, καθώς οι νέοι στρέφονται στην εκπαίδευση και το κολέγιο πριν αναζητήσουν πλήρη εργασία. Όπως σημειώνει, η μεγαλύτερη εστίαση στην εκπαίδευση καθυστερεί την πλήρη ενήλικη ζωή.
Η γενιά Z δεν παραλείπει τα συναισθηματικά «ορόσημα» της ενηλικίωσης, όπως ο γάμος ή τα παιδιά, αλλά και αυτά αργούν. Οι νέοι σήμερα είναι πιο προσεκτικοί, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και συναισθηματικά. Η μέση ηλικία γάμου αυξάνεται διαρκώς, με το 2024 να καταγράφει τα υψηλότερα νούμερα, ενώ η απόκτηση παιδιών καθυστερεί επίσης.
Η Aveyshla Jimenez, για παράδειγμα, δηλώνει ότι το να φανταστεί τη ζωή της με γάμο και σπίτι στα 25 της φαινόταν ανέφικτο. «Δεν είναι ότι δεν θέλω να είμαι παραδοσιακή, απλά δεν το βλέπω ρεαλιστικό», λέει.
Ο Lenny Zaleski, ένας 22χρονος τελειόφοιτος του Πανεπιστημίου του Dayton, σκοπεύει να μετακομίσει ξανά με την οικογένειά του στο Σικάγο, αφού αποφοιτήσει από το κολέγιο την άνοιξη και αρχίσει να εργάζεται με πλήρη απασχόληση.
Ακούγεται «τρελό να το λες φωναχτά», μου είπε, και δεν είναι αυτό που πίστευε ότι θα συμβεί, αλλά είναι λογικό, δεδομένης της ραγδαίας αύξησης των ενοικίων. «Αν τα σπίτια είναι εκτός του εύρους προσιτών τιμών, και μια γκαρσονιέρα στην πόλη όπου βρίσκεται η δουλειά σου έχει ενοίκιο 2.000 δολάρια το μήνα, από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να το κάνεις», είπε.
Αναγνώρισε ότι το να ζει με την οικογένειά του είναι ένας αρκετά αξιοπρεπής τρόπος ζωής. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες του βρίσκονται στην περιοχή, όπως και ο σκύλος του, και το ότι μένει με την οικογένειά του θα τον βοηθήσει να αποταμιεύσει χρήματα για όταν θα είναι έτοιμος να μείνει μόνος του. Και όταν αγοράσει σπίτι, σκοπεύει να βρει ένα σε κοντινή απόσταση.
Ο ψυχολόγος Jean Twenge εξηγεί ότι η γενιά Z έχει περισσότερο χρόνο να ζήσει. «Η στρατηγική αργής ζωής είναι φυσικό αποτέλεσμα της μεγαλύτερης διάρκειας ζωής», λέει. Οι νέοι δεν βιάζονται, αναβάλλουν τις σημαντικές αποφάσεις, όπως η απόκτηση παιδιών ή η δημιουργία οικογένειας, και παίρνουν τον χρόνο τους για να απολαύσουν τη ζωή.
H Gen Z μεγαλώνει με λιγότερη ελευθερία, καθυστερεί την ανεξαρτησία
Αυτή η νέα αντίληψη της ενηλικίωσης είναι συνυφασμένη με το τρόπο που μεγαλώνει η Gen Z, με περισσότερη προστασία και λιγότερη ελευθερία από τις προηγούμενες γενιές.

Οι γονείς τους είναι πιο προσεκτικοί και προστατευτικοί, κάτι που τους κάνει να καθυστερούν την ανεξαρτησία. Οι κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές έχουν δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, όπου η ενηλικίωση και η πλήρης ανεξαρτησία παίρνουν περισσότερο χρόνο.
Υπάρχει ο πειρασμός να κρίνουμε τι κάνει και τι δεν κάνει η Gen Z: Δεν καταναλώνουν αλκοόλ; Καλό. Δεν εργάζονται; Κακό. Αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Όταν θέτουμε τα πράγματα σε δύο αντίθετους πόλους, χάνεται η ευρύτερη εικόνα και το τι συμβάλλει σε αυτήν.
Η γονική μέριμνα, η σχολική εκπαίδευση και η εργασία είναι πλέον διαφορετικές, όπως και η κοινωνία στο σύνολό της. Το να περιμένουμε από τη γενιά Z να κάνει τα πάντα με τον ίδιο ρυθμό όπως οι προηγούμενες γενιές δεν θα είχε νόημα. Ίσως τα 25 να είναι όντως τα νέα 21, αλλά επειδή οι εκπρόσωποι της Gen Z χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φτάσουν σε κάποια σημεία αναφοράς, δεν σημαίνει ότι θα είναι αποτυχημένοι ως ενήλικες.