Στη Τσακάλωφ στο Κολωνάκι ανακάλυψα το «Mexico Mi Amor» εντελώς τυχαία.
Μπήκα να δω πώς ήταν μέσα, γιατί με σκανδάλισαν τα δυνατά χρώματα και η όμορφη διακόσμηση. Θαύμασα την τέλεια ισορροπία που δεν ξεφεύγει από τις «μεξικανικές» κιτς υπερβολές. Ενώ παίζει με τα μεξικάνικα στερεότυπα είναι όλα τόσο-όσο.
Ήταν μεσημεράκι, ήπια μεξικάνικο καφέ, είχε μια απαλή νοσταλγική μουσική, και έφαγα ένα ιδιότροπο και εξαιρετικό πιάτο που ακούει στο όνομα «causas cochinita», με τυρί που όμοιο δεν είχα δοκιμάσει. Το τυρί έμαθα λέγεται «manchego» και έρχεται από την Ισπανία.
Και αυτό ήταν! Έπαθα κόλλημα με το εν λόγω πιάτο, κάτι σαν εμμονή. Έφυγα από το «Mexico Mi Amor» με ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. Θυμάμαι ήταν μια βαρετή Τρίτη με ψιλόβροχο και ένιωσα σαν να είχα διακανονιστεί στο Κοσουμέλ. Επέστρεψα λίγες μέρες αργότερα με σκοπό να δοκιμάσω όσα περισσότερα πιάτα μπορώ από τον κατάλογο. Και ναι, εκεί ήταν το πραγματικά μεξικάνικο πάρτι στον ουρανίσκο μου.
Ο σεφ Θάνος Στασινός σε αυτό το μαγαζί μεγαλουργεί. Έμαθα αργότερα ότι έχει μεγάλη εμπειρία στη κουζίνα της Λατινικής Αμερικής. Έχει ζήσει χρόνια εκεί, ξέρει καλά τις γεύσεις και τις μυρωδιές και ενώ έχει στήσει πολλά και επιτυχημένα εστιατόρια στην Αθήνα, διατηρεί ακόμα τις επαφές του με το Μεξικό και μας μεταφέρει ό,τι πιο «ψαγμένο» και όχι τα καθιερωμένα πιάτα που τρώμε συνήθως στα μεξικάνικα στην Ελλάδα