Σεμίνα Διγενή: «H πιο σημαντική στιγμή της πορείας μου στην τηλεόραση ήταν η απόφασή μου να αποχωρήσω από αυτή»
H Σεμίνα Διγενή δεν χρειάζεται συστάσεις.
Με άπειρες συνεντεύξεις και κείμενα, δεκαοχτώ βραβεία για το πρωτοποριακό της έργο στην τηλεόραση, και πολλά χιλιόμετρα στην πρώτη γραμμή της δημοσιογραφίας έχει κερδίσει όχι μόνο την αγάπη αλλά μια την εμπιστοσύνη του κοινού. Κι επειδή ποτέ δεν μένει στάσιμη, φέτος μας ξάφνιασε ευχάριστα, όταν αποφάσισε να εκδώσει και το πρώτο της βιβλίο- που ήδη βρίσκεται στην δεύτερη έκδοσή του και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο τίτλος αυτού «Το κίτρινο Υποβρύχιο» και στις σελίδες θα διαβάσετε τα μυστικά της, αυτά για τα οποίο δεν μίλησε ποτέ. Σε αυτή την διαδρομή στον χρόνο, τη συνοδεύουν θρυλικές προσωπικότητες της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής, αλλά και τα μέλη μιας παράξενης –υπαρκτής– ελληνικής οικογένειας, οι πρωταγωνιστές αδιέξοδων ερώτων και οι υπαίτιοι τραυμάτων που δεν έκλεισαν ποτέ.
Μια υπέροχη έκπληξη που θα σας ταξιδέψει στην πρόσφατη Ιστορία της Ελλάδας, που αποτυπώνει μια ολόκληρη γενιά μέσα από την διεισδυτική ματιά της συγγραφέως του.
Tι σας οδήγησε στη απόφαση να γράψετε ένα βιβλίο;
Δεν ήθελα να ξεχαστούν κάποια πράγματα. Ήθελα να βρω τον τρόπο να φωτίσω κάποια πρόσωπα και γεγονότα, έτσι όπως δεν τα φώτισαν οι προβολείς της δημοσιότητας. Αφού είχα συχνά το προνόμιο (αλλά και κάποιες φορές την ατυχία), να γνωρίσω και την αθέατη πλευρά τους, αποφάσισα να τη μοιραστώ με τους αναγνώστες. H Λιάνα Κανέλλη, που έγραψε ένα από τα προλογικά σημειώματα του βιβλίου και ένιωσε τις προθέσεις μου, εξηγεί καλύτερα τι είναι αυτό το βιβλίο. Θεωρεί πως είναι «κάτι σαν χολιγουντιανό τρέιλερ μιας ολόκληρης καριέρας και μιας πολύμορφης ζωής». Γράφει πως ...τουιτάρω «έναν ορυμαγδό αναμνήσεων, εμπειριών, κολασμένων και ακόλαστων στιγμών".
Στα υπόλοιπα σημειώματα γράφουν για σας, η Αφροδίτη Μάνου ότι φτιάξατε «μια θαυμάσια παράξενη τοιχογραφία του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, αλλά και των ημερών που διανύουμε, όμορφα ντεγκρανταρισμένη «με αγάπη και χωρίς κακία» και ο Κώστας Λειβαδάς ότι εισάγετε ένα νέο είδος γραφής. Πώς αισθανθήκατε όταν τα διαβάσατε;
Αμήχανα. Ντρεπόμουν και ταυτόχρονα είχα συγκινηθεί πάρα πολύ. Όταν μάλιστα μου έστειλε και η Δήμητρα Γαλάνη το δικό της σημείωμα και μου είπε τόσο ζεστά λόγια στο τηλέφωνο, νόμιζα ότι πετούσα στα σύννεφα. Μόλις είχα τελειώσει την ...πάλη με έναν ορμητικό χείμαρρο λέξεων, που βγήκε από μέσα μου και χρειαζόμουν μια καλή κουβέντα για να συνέλθω..
Πώς συνδυάζεται η μυθοπλασία και η πραγματικότητα στο «Κίτρινο Υποβρύχιο»;
Εφηύρα ένα μαγικό όχημα που με πηγαινοφέρνει και στα δύο. Παραθέτω με -όση μπορώ-δημοσιογραφική ακρίβεια τα περιστατικά, αλλά παράλληλα βρήκα τον τρόπο να ικανοποιήσω και τα προσωπικά μου απωθημένα, αφού ο αιώνας μου δεν μου επέτρεψε να συναντήσω κάποια πρόσωπα που ήθελα οπωσδήποτε συνέντευξη μαζί τους. Στο βιβλίο συναντάω τον .. Μαρξ και συζητάω μαζί του, αλλά και τον Καμύ και την Νίνου και τον Ναπολέοντα και την Τζόπλιν και τον Πόε και τον Μολιέρο, μέχρι και τον Λάκι Λουτσιάνο και πολλούς ακόμη.
Εκτός από τις φανταστικές συνεντεύξεις, ποιές πραγματικές συναντήσεις παρακολουθούμε στις σελίδες του «Υποβρύχιου»;
Ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες είναι αυτές που πρωταγωνιστούν οι: Λ. Βογιατζής, Αλ. Βουγιουκλάκη, Βιττ.Γκάσμαν, Αλέιδα, Καμίλο και Ερνέστο Γκεβάρα (τα παιδιά του Τσε), Κ. Δανδουλάκη, Φ. Δεληβοριάς, Μ. Θεοδωράκης, Μ. Καντάφι, Κ. Καραμπέτη, Ζ. Λάσκαρη, Σ. Λόρεν, Μ. Μερκούρη, Β. Μοσχολιού, Χ. Μπέργκερ, Β. Μπονάτσος, Αλ. Παναγούλης, Δ. Παπαμιχαήλ, Ανδρ. Παπανδρέου, Γ. Ρίτσος, Π. Σιδηρόπουλος, Γ. Τζουκασβίλι (εγγονός του Στάλιν), Ούγκο Τονιάτσι, Ορ.Φαλάτσι, Μ. Χατζιδάκις, Δημ. Χορν κα.
Μπορεί να ενοχλήσει κάποιους αυτό το βιβλίο;
Ίσως αυτούς που ξέχασα να συμπεριλάβω στις σελίδες του! (γέλια)
Αν έπρεπε να διαλέξετε την πιο σημαντική στιγμή της πορείας σας, ποια θα λέγατε ότι ήταν;
Αν ρωτάτε για την πορεία της ζωής μου, αναμφισβήτητα είναι τα παιδιά μου. Στη δουλειά μου στην τηλεόραση, η πιο σημαντική στιγμή ήταν αυτή της απόφασης αποχώρησης. Έγινε έγκαιρα και ήταν σωστή.
Τι είναι για εσάς η τηλεόραση; Γιατί αποφασίσατε να «χωρίσετε» όπως λέτε μαζί της;
Για να επιβιώσει κανείς στην πρώτη γραμμή της τηλεόρασης, προϋποθέτει εκπαίδευση σε πολλές σχολές πολέμου μαζί και σιδερένιο στομάχι. Εγώ εκπαιδεύτηκα, πολέμησα, αλλά επειδή το στομάχι μου αποδείχτηκε ευαίσθητο και δεν άντεξε τις κακουχίες, για περισσότερα από 27 χρόνια, αποστρατεύτηκα αυτοβούλως.
Tι σας φέρνει σε δύσκολη θέση στην καθημερινότητά σας;
Με στενοχωρεί πoλύ η έλλειψη αλληλεγγύης και ο ωχαδερφισμός. Εκείνο όμως, που βρίσκω αποκαρδιωτικό, είναι που σιγά σιγά συνηθίζουμε την επικράτηση των βλακών παντού.. Με τρελαίνει αυτή η βλακεία ελεύθερης βοσκής και το γεγονός ότι μάθαμε να ζούμε μαζί της και δεν αντιδρούμε.
Έχετε κάνει άπειρες συνεντεύξεις. Ποια θυμάστε περισσότερο και τελικά τι είναι αυτό που κάνει μια συνέντευξη ενδιαφέρουσα;
Όλες, ακόμη και οι πιο απλές, είχαν ουσία κι είχαν τη σημασία τους. Κρατάω μέσα μου και τις κουβέντες με τους ισχυρούς σε παλάτια και μέγαρα και με τους άστεγους, τους πρόσφυγες και τους αδύναμους παντού σ’ όλο τον κόσμο. Μια συνέντευξη την κάνει ενδιαφέρουσα μόνο η αλήθεια της, μόνο αυτή!
Έχετε μια μεγάλη επαγγελματική διαδρομή και δυο παιδιά. Πώς συνδυάσατε την καριέρα και τη μητρότητα όλα αυτά τα χρόνια;
Ήταν δύσκολο και επώδυνο. Δεν τα χάρηκα όσο ήθελα, όταν ήταν μικρά. Αισθανόμουν συνεχώς την ευθύνη του ότι πρέπει να τα μεγαλώνω, χωρίς να τους λείψει τίποτε και τελικά (μετά από καιρό) κατάλαβα ότι τους έλειψε πολύτιμος κοινός μας χρόνος. Το αποτέλεσμα εκτός από ενοχές διαρκείας, είναι να τους φέρομαι ακόμη σαν να είναι εφτάχρονα... Ευτυχώς που εκείνα είναι ώριμα και με επαναφέρουν στην πραγματικότητα.
Ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς έγραψε πως το βιβλίο αποτελεί κι ένα πολύτιμο ημερολογιακό υλικό για σκηνοθέτες που θέλουν να συνομιλούν με την Ιστορία του πρόσφατου παρελθόντος μας και ότι ως θέατρο ντοκουμέντο, θα μπορούσε να αναδείξει τις αναζητήσεις και τα κεκτημένα μιας γενιάς. Θα σας ενδιέφερε η μεταφορά του στο σανίδι;
Ήδη υπάρχουν κάποιες προτάσεις γι’ αυτό, από κάποιους παραγωγούς και είναι κάτι που ακούγεται ιδιαιτέρως προκλητικό έως και δελεαστικό. Βέβαια δεν θα μπορούσα να φανταστώ πώς θα μπορούσε να ...θεατροποιηθεί, αλλά μάλλον εκείνοι ξέρουν καλύτερα. Αντιθέτως υπάρχει μια πολύ θερμή πρόταση για να γίνει τηλεοπτική σειρά, της οποίας την εκτέλεση μπορώ να φανταστώ... Θα δούμε... έχουμε καιρό… μικροί ήμαστε ακόμη...
Έμαθα πως αποφασίσατε την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου, που έκανε δεύτερη έκδοση στις πρώτες 10 μέρες, να την κάνετε στην Κύπρο και μάλιστα σε μορφή γιορτής;
Έτσι ακριβώς. Στις 20 Δεκεμβρίου, θα συστήσει το «Υποβρύχιο» στο κοινό, ο ακαδημαϊκός και διεθνώς διακεκριμένος καθηγητής Ογκολογίας Dr. Νίκος Ζαμπόγλου, στο «Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο». Στην παρέα μας θα είναι και η εξαιρετική τραγουδοποιός Ευσταθία, ερμηνεύοντας αγαπημένα τραγούδια, ενώ θα εμφανιστούν σε ρόλους-έκπληξη οι αγαπημένες μου: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Κάτια Δανδουλάκη, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Λένα Ουζουνίδου, Γωγώ Μπρέμπου, Λίλα Μπακλέση, Ταμίλα Κουλίεβα, Ολυμπία Σκορδίλη κα.
Στις 21 Δεκεμβρίου, θα βρισκόμαστε στο «Σολώνειον Κέντρο Βιβλίου» στη Λευκωσία, με τον πρύτανη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, καθηγητή Κώστα Γουλιάμο, που θα παρουσιάσει το βιβλίο.