Καριέρα και σχέση, μετά το παιδί: Η ηθοποιός Βάσω Καβαλιεράτου εξηγεί στη Βovary πώς συνδυάζονται όλα αυτά

H Βάσω Καβαλιεράτου φέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση « Πνεύμονες» του Ντάνκαν MακΜίλαν, που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Λάλος στο θέατρο εν Αθήναις, ένα έργο που μιλάει για τις διαπροσωπικές σχέσεις και κυρίως για το πόσο αλλάζει η ζωή ενός ζευγαριού με την έλευση ενός παιδιού.

Η ίδια είναι μητέρα μιας τετράχρονης χαριτωμένης μικρής, αλλά και σύζυγος του τραγουδοποιού Φοίβου Δεληβοριά.

Μας αποκαλύπτει πώς συνδυάζει δυο – ή και παραπάνω δύσκολους ρόλους – στη ζωή της.

Φέτος με τον Αποστόλη Τότσικα υποδύεστε ένα σύγχρονο ζευγάρι στο έργο «Πνεύμονες» του Ντάνκαν ΜακΜίλαν. Ποιο είναι το βασικό θέμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν; Είναι δυο άνθρωποι μετά τα τριάντα, ερωτευμένοι, που ξαφνικά η σχέση τους αλλάζει, όταν ο άντρας κάνει μια ερώτηση: Αν έχει έρθει η ώρα να αποκτήσουν παιδί. Η γυναίκα παθαίνει μια απίθανη φρίκη σε σχέση με αυτό. Ουσιαστικά η κοπέλα αυτή είναι καριερίστα κι έχει αφοσιωθεί στο διδακτορικό της. Ο ΜακΜίλαν, ένας σημαντικός Βρετανός συγγραφέας, κάνει ένα σχόλιο για την κοινωνία σήμερα. Αναρωτιέται, όπως οι περισσότεροι μάλλον της νέας γενιάς, γιατί ένα ζευγάρι να φέρει στον κόσμο έναν άνθρωπο από όλες τις απόψεις: οικονομικά, κοινωνικά, ακόμα και περιβαλλοντικά. Φτάνουν να σκέφτονται αν ο πλανήτης μπορεί να αντέξει έναν άνθρωπο ακόμα. Είναι ένα κείμενο πολύ έξυπνα γραμμένο. Παρακολουθούμε σχεδόν όλη τη ζωή αυτού του ζευγαριού συμπυκνωμένα. Το ενδιαφέρον είναι ότι γίνονται άλματα χρόνου, που συμβαίνουν αιφνίδια αλλά πολύ φυσικά. Οι ήρωες εξελίσσονται μέσα στο χρόνο, χωρίς όμως να γίνονται επί σκηνής μεταμορφώσεις. Η μεταμόρφωση προκύπτει από το ίδιο το κείμενο. Ο κόσμος στο τέλος συνειδητοποιεί τι έχει γίνει και συγκινείτα

Στο έργο η γυναίκα έχει τις περισσότερες σκέψεις σχετικά με το παιδί. Γιατί συμβαίνει αυτό σήμερα; Το θέμα του παιδιού το αντιμετωπίζουν διαφορετικά η γυναίκα και ο άντρας. Η γυναίκα καταρχάς το βιώνει στο σώμα της: αυτή γεννάει, γίνεται το σπίτι κάποιου, όπως λέει και η ηρωίδα στους « Πνεύμονες». Το επόμενο που την απασχολεί είναι αν θα είναι καλή μαμά. Ο τεράστιος φόβος της όμως είναι αν θα μπορέσει να κρατήσει τη θέση της στην κοινωνία. Αυτό σήμερα, πιστεύω, προβληματίζει τις γυναίκες. Παλιότερα ίσως υπήρχε μια ισορροπία, αν και πολλές καταπιέζονταν από τη συνθήκη του να μένουν στο σπίτι και να μεγαλώνουν τα παιδιά. Σήμερα μια γυναίκα έχει κάνει μάχες για να είναι ανεξάρτητη και δεν θέλει να το χάσει αυτό.

Είσαι η ίδια μητέρα. Έχεις κάνεις ανάλογες σκέψεις με την ηρωίδα του έργου; Έγινα μητέρα πριν από τέσσερα χρόνια, που τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα. Ήθελα συνειδητά να κάνω παιδί, ίσως από τότε που κι εγώ ήμουν παιδί. Βέβαια, ποτέ δεν είσαι απόλυτα έτοιμος και ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Αλλά ήθελα να ζήσω αυτή την εμπειρία, θα ήμουν πολύ δυστυχισμένη αν δεν μπορούσα να το κάνω. Η ζωή με ένα παιδί είναι τόσο διαφορετική από αυτό που φαντάζεσαι. Πάντα έχεις ανησυχίες, ακόμα έχω δηλαδή, αλλά όταν έρχεται αυτό το πλάσμα γίνεται η προτεραιότητά σου.

Η ηρωίδα σου ανησυχεί για την καριέρα της. Εσύ σκέφτηκες ποτέ να παρατήσεις την υποκριτική για το παιδί; Όχι. Πράγματι, είναι δύσκολο να δίνεις την ενέργειά σου σε ένα παιδί και στο θέατρο. Απαιτεί θυσίες. Κάνω στην άκρη πολλά πράγματα, που θα έκανα αν ήμουν μόνη μου. Από την εγκυμοσύνη μου μέχρι έναν χρόνο μετά τη γέννηση της Ιόλης, που ξεκίνησα και πάλι πρόβες στο θέατρο, δεν ήθελα να δουλέψω. Οι άνθρωποι που με ξέρουν δεν με αναγνώριζαν. Το μητρικό ένστικτο με είχε πιάσει έντονα. Μετά όμως είχα ανάγκη να επιστρέψω στη δουλειά.

Πώς συνδυάζεις τη μητρότητα και την καριέρα; Με πάρα πολύ οργάνωση. Σκέψου ότι πριν δεν ήμουν πολύ οργανωμένη, αλλά τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα και σταθερές για να είναι ισορροπημένα. Θέλει αντοχή και υποστήριξη και από το σύντροφό σου και από το περιβάλλον σου. Ειδικά για μια ηθοποιό, που δεν έχει σταθερό ωράριο ή σταθερό μισθό. Ευτυχώς ο Φοίβος είναι βράχος, παρόλο που κι εκείνος κάνει ανάλογη δουλειά κι έχει περίεργο ωράριο.

Η σχέση σου έχει επηρεαστεί από το παιδί; Ναι, αλλάζει πολύ η σχέση. Με το παιδί γίνεται το εξής μαγικό: κάνεις χώρο για κάποιον άλλον, όποτε αρχίζεις να δουλεύεις τη σχέση από την αρχή. Αν με τον άλλον είσαι καλά και ταιριάζεις, θα βρεις τον τρόπο να είσαι καλός γονιός. Παράλληλα όμως πρέπει να βρεις τον τρόπο να είσαι και σύντροφος, να κρατήσεις το ερωτικό στοιχείο, πράγμα δύσκολο. Χρειάζεται ακόμα και σκηνοθεσία.

Πώς είναι να ζουν δυο καλλιτέχνες στο ίδιο σπίτι; Σχιζοφρένεια. (γέλια) Ευτυχώς είμαστε σε διαφορετικούς χώρους, οπότε δεν έχουμε ανταγωνισμούς. Το καλό είναι ότι είμαστε χαλαροί και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Από την άλλη κανείς δεν έχει σταθερή δουλειά ή πρόγραμμα, όμως δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να ζήσω με έναν άλλον άνθρωπο.

Έχει γράψει τραγούδια ο Φοίβος για σένα και την Ιόλη; Ε βέβαια, για μένα έχει γράψει το «Καταφύγιο» και για την Ιόλη το «Κουνελάκι». Η καθεμία έχει το τραγούδι της. «Το καταφύγιο» το έγραψε όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε- τελείωνε τότε τον προτελευταίο δίσκο του- κι ήταν πολύ συγκινητικό. Στον καινούργιο δίσκο, στην «Καλλιθέα», έγραψε το «Κουνελάκι» για την Ιόλη, που μόλις είχε γεννηθεί.

Έχεις χρόνο να φροντίζεις την εμφάνισή σου; Για πολύ καιρό δεν είχα, πρακτικά δηλαδή δεν έβγαινε. Όσο η μικρή μεγαλώνει, διευκολύνονται τα πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι κάνω όσα έκανα πριν, αλλά έχω περισσότερο χρόνο. Ξέρεις, το παιδί σου δίνει μια φοβερή δύναμη. Συνειδητοποιείς ότι έχεις μια ώρα ελεύθερη κι όλα πρέπει να γίνουν μέσα σε αυτή την ώρα. Μετά λες πώς τα έκανα όλα αυτά; Αν μου έλεγες ότι θα τα κατάφερνα πριν από πέντε χρόνια, δεν θα το πίστευα. Κι όμως συμβαίνει.

Θες να κάνεις άλλο παιδί; Θέλω πολύ, δεν ξέρω πρακτικά αν γίνεται σε σχέση με τις δουλειές και τα οικονομικά, αλλά με κλειστά τα μάτια λέω «ναι».

Πηγή φωτογραφιών: NDP