AP Images
AP Images
ΔΙΑΚΟΠΕΣ

«Μήπως τελικά το καλοκαίρι διαρκεί πολύ;»


«Θα πάρω άδεια μετά τον Δεκαπενταύγουστο», μας ανακοίνωσε έντρομη. «Δηλαδή, όπως τα υπολόγισα, έχω ακόμα μπροστά μου δύο μήνες, ή δέκα εβδομάδες, ή αλλιώς, εβδομήντα μέρες... Γιατί να κρατάει τρεις μήνες το καλοκαίρι;».

Προσπαθούσα να την παρηγορήσω: «Μπορείς να φεύγεις όμως τα σαββατοκύριακα...».

«Με τι λεφτά;», μου απάντησε. «Ξέρεις πόσο κοστίζει η βενζίνη; Εχεις δει που έχουν φτάσει τα εισιτήρια στα καράβια; Οπου και να πάω, θα χρειαστεί κάπου να μείνω. Εχεις δει τις τιμές ακόμα και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια;».

Μια ατέλειωτη θάλασσα όλο το καλοκαίρι. Ενας ήλιος να καίει κι ένα τσούρμο παιδιά να τρέχουμε, να παίζουμε, να κάνουμε βουτιές

Την έβρισκα λίγο υπερβολική αλλά κατά βάθος είχε δίκιο. Σκεφτόμουν τότε που ήμασταν παιδιά -άλλες εποχές, άλλη ζωή, όταν μετά το σχολείο, κλείναμε και αμπαρώναμε το σπίτι, μαζεύαμε τα μπογαλάκια μας και ξεκινούσαμε για διακοπές. Στο νησί, στο χωριό πάνω στη θάλασσα, στο εξοχικό. Κάθε χρόνο ακολουθούσαμε την ίδια ιεροτελεστία. Και κάθε φορά είχαμε την ίδια ανυπομονησία, να βάλουμε τα μαγιό, να μας αλείψει την πλάτη με αντηλιακό η μαμά, να μας βάλει και λίγο παραπάνω στο πρόσωπο, στη μύτη -για να μην καούμε, να πάρουμε και όλα τα υπόλοιπα -κουβαδάκια, βατραχοπέδια, μάσκες. Να φουσκώσουμε το στρώμα, να νοικιάσουμε ποδήλατο στη θάλασσα, να κάνουμε κανό -κάποιοι πήγαιναν και για ψάρεμα, με πετονιά. 

Μου φαινόταν τόσο μακρινό όλο αυτό: Η μυρωδιά της βρεγμένης άμμου με τους πύργους που φτιάχναμε, το μπάνιο όλη μέρα -κι όταν μπήκαμε στην εφηβεία και αρχίσαμε το νυχτερινό, το μπάνιο με το φεγγάρι... 

Μια ατέλειωτη θάλασσα όλο το καλοκαίρι. Ενας ήλιος να καίει κι ένα τσούρμο παιδιά να τρέχουμε, να παίζουμε, να κάνουμε βουτιές. Να μην κοιτάμε το ρολόι, να μην σκεφτόμαστε να γυρίσουμε πίσω. Με μάγουλα κατακόκκινα, δέρμα μαυρισμένο, γεμάτοι ενέργεια, να περιμένουμε το άλλο πρωί για να κάνουμε τα ίδια, που όμως μας φαίνονταν τόσο διαφορετικά.

Αυτή τη ρουτίνα νοσταλγώ. Αυτή την καθημερινότητα. Τότε που το καλοκαίρι διαρκούσε λίγο...