Ερρικο γεια σου. Με λένε Κατερίνα και είμαι 46 ετών. Χωρισα μετά από 10 χρόνια σχέσης. Δεν τράβαγε άλλο. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Ο πρώην σύντροφός μου έχει ήδη προχωρήσει σε άλλη σχεση απ'ό,τι έμαθα. Ζηλεύω αφάνταστα την ευκολία με την οποία βρήκε άλλη σύντροφο. Θέλω να συμβεί και σε μένα το ίδιο. Αλλά εχω μια καθημερινότητα που είναι πολύ συγκεκριμένη. Δεν γνωρίζω τόσο εύκολα νέους ανθρώπους για να κάνω σοβαρή σχέση. Το φιλικο μου περιβάλλον ειναι πολύ στενο και κανείς δεν δείχνει να έχει την πρόθεση να με βοηθησει να βγω ξανά από το καβούκι μου.. Πες μου τι μπορώ να κάνω; Μου αρέσει πολύ η συντροφικότητα και όσο δεν εμφανίζεται κανείς χάνω τις ελπίδες μου...
Καταρχάς να μη ζηλεύεις. Είναι ανθρώπινο το ξέρω, αλλά είναι και απολύτως ετεροπροσδιοριστικό και συν τοις άλλοις αντιπαραγωγικό. Ο πρώην σου προχώρησε σχετικά σύντομα και αυτό μπορεί να συμβαίνει για χίλιους δυο λόγους. Επειδή είναι πιο δυνατός, επειδή είναι πιο αδύναμος (ανασφαλής), επειδή φοβάται, επειδή ήταν πιο έτοιμος και ούτω καθεξής. Θα σου προτείνα να ασχολείσαι λιγότερο με εκείνον και περισσότερο με σένα. Δεν συμμετέχεις σε κάποιον αγώνα δρόμου. Άκου λοιπόν το μέσα σου και το τι σου λέει η καρδιά σου. Μου λες ότι είσαι συντροφική και πως θα ήθελες μια σοβαρή σχέση. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές αυτά τα πράγματα δεν τα αποφασίζουμε, δεν τα επιλέγουμε. Δεν έχουμε τον έλεγχο που έχουμε σε άλλες εκφάνσεις της ζωής μας πάνω σε αυτά. Και αυτή η απουσία ελέγχου είναι περίπλοκη και μας ζορίζει όλους αλλά κρύβει και μια μαγεία την ίδια στιγμή. Η αβεβαιότητα της συνθήκης κρύβει πάντα και τη μαγεία του αναπάντεχου. Όλα μπορούν να συμβούν και θα συμβούν όταν το περιμένεις λιγότερο. Μέχρι τότε απόλαυσε τη single φάση σου (10 χρόνια σχέσης ήταν αυτά), πέρνα καλά, γέμισε τη ζωή σου με ασχολίες, ανθρώπους και πράγματα που αγαπάς. Άνοιξε τον εαυτό σου στον κόσμο και άσε το καβούκι εκεί που πρέπει να είναι. Σε κάποια αποθήκη ή ντουλάπα. Μπορεί να νιώθεις ότι σε προστατεύει το σκληρό κέλυφος αλλά εγώ θα έλεγα πως περισσότερο σε βαραίνει και σου καθυστερεί το βήμα. Με λίγα λόγια άσε τη ζωή να κάνει τη δουλειά της. Ποια είναι αυτή; μα τί άλλο... να μας εκπλήσσει.
Αγαπητέ Ερρίκο. Με λένε Ευα και είμαι 25. Με τις φίλες συζητάμε πολύ τα προσωπικά μας και αναλύουμε κάθε λεπτομέρεια. Οι περισσότερες -όπως κι εγώ παλιότερα περισσότερο- «κολλάνε» με τύπους που δεν μπορούν να έχουν για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Οσο μεγαλώνω αισθάνομαι πως ξεπερνάω πιο γρήγορα τέτοιες καταστάσεις. Τελευταία μία φίλη μου ενδιαφέρεται για κάποιον που δεν της δίνει όση σημασία θα ήθελε και κάθε τόσο πλαντάζει για χάρη του. Προσπαθώ με κάθε τρόπο να της δώσω να καταλάβει ότι αξίζει κάτι καλύτερο από το να είναι στο stand by αλλά κάποιες φορές πεισμώνει και μιλάει απότομα ακόμα και σε εμένα. Kάποιες φορές ίσως είμαι σκληρή αλλά δε ξέρω τι άλλο να κάνω.
Tι κάνουμε όταν ο άλλος δεν θέλει να ακούσει και να δει την αλήθεια; Please help
Παίρνοντας ως δεδομένο το ότι δεν υπάρχει μια αλήθεια θα σου πρότεινα να είσαι πιο διαλλακτική με την φίλη σου. Πιθανότατα θα έχεις δίκιο σε όσα της λες αλλά μη λησμόνεις πως εξίσου πιθανά κι εκείνη δεν είναι σε θέση να τα αντιληφθεί. Ναι εσύ ούσα έξω από το χορό, για να καταφύγω στη γνωστή ρήση του θυμόσοφου λαού, πολλά τραγούδια λες. Και το κριτηρίο σου είναι σίγουρα πιο αντικειμενικό. Αλλά οφείλω να σου υπενθυμίσω πως δεν υπάρχουν αντικειμενικότητες στις ανθρώπινες σχέσεις, όσο και αν κάτι τέτοιο μας εξυπηρετεί. Συνεπώς όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις σου πρέπει ενδεχομένως να βελτιώσεις τα εργαλεία σου, δηλαδή τον τρόπο σου να επικοινωνήσεις αυτά που θες. Η φίλη σου εμφανώς είναι κολλημένη με τον τύπο που την φτύνει και εσύ πριν την όποια συμβουλή ή κρίση οφείλεις να είσαι εκεί για εκείνη. Μην ξεχνάς πως αυτή είναι εκείνη που βρίσκεται σε μια συναισθηματική αναστάτωση. Το να αναστατώνεσαι κι εσύ επειδή δεν καταλαβαίνει δεν βοηθά. Άλλωστε η αλήθεια δεν μεταφέρεται με λόγια. Πρέπει (και μόνο έτσι μπορεί) να γίνει αντιληπτή ως βίωμα. Μέχρι να γίνει αυτό στη ζωή της φίλης σου πάντως, πράγματι το μόνο όπλο σου είναι τα λόγια. Γι' αυτό έχε κατά νου την φράση του Oscar Wilde. Αν θες να πεις στους ανθρώπους την αλήθεια, κάν’ τους να γελάσουν, αλλιώς θα σε σκοτώσουν.
