Αγαπητέ Ερρίκο. Πήρα το θάρρος να ζητήσω τη γνώμη σου. Έχω σχέση τα τελευταία 4 χρόνια με έναν υπέροχο άντρα. Γενικά δεν ήμουν ποτέ της μονογαμίας αν και την απαιτούσα από τον σύντροφό μου. Έχω απατήσει σχεδόν όλους μου τους συντρόφους και κανείς δεν το έχει μάθει. Τώρα δεν θέλω. Ούτε όρεξη έχω ούτε διάθεση. Αλλά γνώρισα κάποιον τον τελευταίο μήνα που έχει έναν υπέροχο τρόπο να με φλερτάρει. Κολακεύομαι πολύ. Και νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος θα καταστρέψει τη σχέση μου, αφού δεν μπορώ και δεν θέλω να του πω όχι. Πειράζει να κάνω μία τελευταία απιστία;
Κοίτα. Όλα σχετικά είναι σε αυτή τη ζωή.. αν εσένα δεν σε πειράζει, εμένα μου περισσεύει.
Αγαπητέ Ερρίκο,
Είμαι με κάποιον 4 μήνες και όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται σαν να «χαλαρώνουμε» υπερβολικά, σαν να μην υπάρχει η ίδια διάθεση όπως στην αρχή, σαν να βαριέται. Το καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί να υπάρχει ο ίδιος ενθουσιασμός όπως στην αρχή της γνωριμίας, αλλά 4 μήνες δε είναι πολύ σύντομο διάστημα για να ρουτινιάσουμε; Mιλάμε πολύ στο τηλέφωνο και με μηνύματα μέσα στην μέρα και βρισκόμαστε δύο φορές την εβδομάδα, όμως δεν βλέπω το αρχικό ενδιαφέρον του, ξενερώνω και μπαίνω στην διαδικασία να τον ρωτάω τι έχει, να προσπαθώ να του το «βγάλω» και σίγουρα κι αυτό κουράζει. Παρατήρησα μέχρι και την στάση του σώματος του όταν είμαστε έξω και ενώ εγώ πάντα είμαι στραμμένη προς το μέρος του, εκείνος κοιτάζει προς τα μπρος. Μήπως δεν με θέλει πια; Από την άλλη έχει αρχίσει και με γνωρίζει σε φίλους και συγγενικά πρόσωπα. Ποιο είναι το μήνυμα που δεν πιάνω;
Δεν υπάρχει κάποιο κρυφό μήνυμα που δεν πιάνεις. Το να σε γνωρίζει σε φίλους του, σε συγγενικά του πρόσωπα είναι ομολογουμένως ένα δείγμα “σοβαρής” διάθεσης για την σχέση σας. Είναι πολύ πιθανόν όμως, ενώ οι προθέσεις του να είναι κατά κάποιον τρόπο σοβαρές, ο ίδιος να μην έχει τη συναισθηματική ή και εν γένει σοβαρότητα που απαιτείται για μια υγιή και λειτουργική σχέση. Δυστυχώς οι συστάσεις και η ένταξη σου στον κύκλο των οικείων του δεν είναι αρκετή. Μια σχέση απαιτεί πολλά περισσότερα. Επικοινωνία, αμεσότητα, ευθύτητα, αμοιβαία προσπάθεια. Αντί λοιπόν να βασανίζεσαι απο την σκέψη του αν σε θέλει ή δεν σε θέλει πια, εντόπισε τη δυσθυμία σου στο να συζητήσεις μαζί του αυτό που σε προβληματίζει, ήτοι το ρουτίνιασμα, την αποστασιοποίηση του και ούτω καθεξής. Προσοχή! Κάνε κουβέντα, χωρίς να γίνεις φορτική ή πιεστική, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος η συζητήση αυτή να εκληφθεί ως γκρίνια. Και κανείς μας δεν αντέχει για πολύ έναν γκρινιάρη..
