Αγαπητέ Ερρίκο, Γιατί κερατώνουν οι άνδρες; Γιατί το περιορίζω στους άνδρες θα μου πεις... Έχω παρατηρήσει (και μου έχει συμβεί να είμαι η «άλλη») ότι πολλοί που έχουν σχέση και είναι μια χαρά σε αυτήν (φαινομενικά ή και επί της ουσίας, αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρη γι' αυτό), απιστούν κατά... συρροή. Κερατώνουν την κοπέλα ή την σύζυγό τους είτε με μία, είτε με πολλές. Ωστόσο... δεν χωρίζουν σχεδόν ποτέ. Ο λόγος ποιος είναι; Αν δεν την θέλουν πια γιατί μένουν; Υπάρχει κάποιο μοτίβο ή ο καθένας έχει διαφορετικό λόγο; Η γενική πεποίθηση είναι ότι είναι βολεμένοι και δεν θέλουν να χάσουν την ασφάλειά τους! Ισχύει
Φαντάζομαι οτι σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει. Όπως πολλά πράγματα όμως. Θα ξεκινήσω καλώντας σε να σκεφτείς αν η προσωπική σου εμπειρία επιβεβαιώνει αυτή την γενική πεποίθηση όπως αναφέρεις, ή τελικά συμβαίνει το αντίστροφο. Δηλαδή μήπως εσύ έχεις αναγάγει την προσωπική σου εμπειρία, πίκρα και απογοήτευση σε ένα γενικό κανόνα που τελικά τεκμέρεται μόνο από την ίδια την εμπειρία σου; Και επειδή όυτε να σε μπερδέψω θέλω, ούτε να αναλωθώ στις γνωστές (αμπελό)φιλοσοφίες μου θα στο πω απλά. Δεν κερατώνουν μόνο οι άνδρες, ούτε μόνο οι γυναίκες. Όυτε φυσικά περισσότερο ο ένας ή ο άλλος. Μια απλή έρευνα στο google θα σου επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Κερατώνουν οι άνθρωποι που δεν δουλεύουν για την σχέση τους, που στην πρώτη δυσκολία προτιμούν την εύκολη λύση, κερατώνουν οι άνθρωποι που δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και ούτω καθεξής. Δεν είμαι αυστηρός -αν και ακούγομαι το ξέρω. Όλοι έχουμε πέσει στην παγίδα της απιστίας, όλοι το έχουμε σκεφτεί ακόμα και αν δεν το κάναμε, και στο κάτω κάτω της γραφής η μονογαμία δεν είναι εγγεγραμμένη και στο dna μας. Είναι όμως μια συνειδητή επιλογή. Συνέπεια μιας συντροφικής σχέσης. Το πρόβλημα δυστυχώς είναι η τάση των ανθρώπων να ξεχνούν τις υποχρεώσεις και τις συνέπειες που απορρέουν από μια επιλογή τους. Και πίστεψε με αυτό το κάνουν άνδρες και γυναίκες equally. Σε συμβουλεύω να προσπαθήσεις να μην βγάζεις συλλήβδην συμπεράσματα, να παραμείνεις ψύχραιμη και νηφάλια και να το ψάχνεις λίγο παραπάνω αυτό που σε προβληματίζει. Είμαι σίγουρος πως αυτά τα μικρά πράγματα όσο και αν δεν το πιάνεις στην παρούσα φάση μπορεί και να βελτιώσουν ως δια μαγείας και τις επιλογές σου (για να μην είσαι συχνά η άλλη) αλλά και την σχέση σου με το άλλο φύλο.
Ερρίκο ήμουν ένα χρόνο με τον φίλο μου και όταν βρισκόμασταν ήμασταν σε πολύ χαλαρό mood. Βλέπαμε ταινίες στην τηλεόραση, πηγαίναμε καμιά βόλτα και από σεξ λίγα πράγματα. Εγώ ήθελα μεγαλύτερο πάθος, περισσότερο σεξ και όχι τόσο μέτρια κατάσταση. Τον ήθελα όμως πολύ και δεν ήθελα να χωρίσω. Του το είχα συζητήσει αυτό και μου έλεγε ότι πρέπει να κουλάρω και να μην αναλύω τόσο πολύ τα πράγματα. Αυτός πιέστηκε πολύ από αυτό γιατί εγώ ήθελα σεξ, εκείνος πολύ λίγο. Τις περισσότερες φορές γινόταν επειδή εγώ το ζητούσα. Σαν να τον κυνηγάω. Προχθές μου ζήτησε να χωρίσουμε γιατί πιέστηκε. Μου είπε ότι δεν είμαστε συμβατοί χαρακτήρες και ότι στρεσάρεται μαζί μου. Οτι δεν είμαι χαλαρή και ότι δεν μπορεί αυτό να συνεχιστεί έτσι. Είναι ανένδοτος και δεν θέλει να το συνεχίσουμε. Εγώ γιατί νιώθω τόσο χάλια; Μέχρι που σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω λίγο πίσω με τις επιθυμίες μου ώστε να είμαστε ξανά μαζί. Αφού δεν ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη επειδή δεν μου έδειχνε ότι με ήθελε ερωτικά, γιατί πονάω τόσο πολύ;
Φαντάζομαι γιατί δεν είχες αυτό που ήθελες ακριβώς όπως το ήθελες. Επίσης οφείλω να πω, πως από την περιγραφή της σχέσης και της επικοινωνίας σας, το συμπέρασμα του πρώην σου μου μοιάζει αρκετά λογικό ή λογικοφανές τέλος πάντων. Πιθανότατα όντως δεν είστε συμβατοί. Και ξέρεις κανείς δεν είναι συμβατός με κανέναν λέω εγώ, αλλά αυτό είναι πρόβλημα μόνο αν τα δύο μέλη της εκάστοτε σχέσης, δεν έχουν καμία διάθεση να γίνουν συμβατά. Εσύ νομίζω την έχεις αναδρομικά επείδη τον έχασες και εκείνος όυτε φαίνεται να την είχε, ούτε φαίνεται να την απέκτησε. Θα πρότεινα να αφήσεις τον χρόνο να δουλέψει υπέρ σου. Δεν έχασες και κάτι ειδυλλιακό, τουλάχιστον έτσι μοιάζει από την περιγραφή σου.