Ερρίκο γεια, ο σύντροφός μου μου είπε χθες ότι ένας συνάδελφός του από την δουλειά παντρεύεται και ότι θα πάει στον γάμο. Αλλά θα πάει μόνος. Και εκεί αναρωτήθηκα εγώ γιατί δεν θέλει να τον συνοδεύσω. Εκείνος μου απάντησε ότι δεν θέλει να δώσει δικαιώματα στη δουλειά του επειδή είναι κουτσομπόληδες. Εγώ όμως έχω αρχίσει να φοβάμαι μήπως πρώτον κάτι παίζει με καμία από την δουλειά ή δεύτερον δεν με εκτιμάει τόσο ώστε να τον συνοδεύσω. Εσύ πώς θα αντιδρούσες στη θέση μου;
Εικασίες, εικασίες, εικασίες και πάλι εικασίες. Παιδιά σταματήστε να αναρωτιέστε και αρχίστε να μιλάτε μεταξύ σας. Σας έχω παρακαλέσει επανειλημμένως μέσα από αυτήν την στήλη. Εν προκειμένω, οφείλω να παραδεχτώ πως όντως οι δικαιολογίες του συντρόφου σου ακούγονται (just a tad) γελοίες.. κατά συνέπεια εύλογα τα ερωτήματα που σου γεννήθηκαν. Αλλά βρε καλό μου κορίτσι, πέραν των ερωτηματικών, δεν σου προέκυψε και η επιθυμία (ακούγοντας αυτές τις παπάτζες εννοώ) να του πεις κάτι; Τι κάτι δηλαδή; Να του πεις «τί μ@λ@*#ες είναι αυτές που μου τσαμπουνάς αγόρι μου γλυκό;;;;;» Επειδή δεν το έκανες όταν έπρεπε, ανεξήγητα κατά την ταπεινή μου άποψη, κάντο αναδρομικά ατ λιστ… Μια απλή και άμεση κουβέντα είναι πάντα η καλύτερη αρχή για τη βελτίωση της μεταξύ σας επικοινωνίας. Και κοίτα να δεις.. αν ακούσεις παπάτζες εκ νέου ( di nuovo που λένε και στην γείτονα Ιταλία) πες και εσύ ένα βαφανκούλο να ηρεμήσει η ψυχή σου..
Παιδεύτηκα πολύ μέχρι να αποφασίσω να γράψω αλλά να ‘μαι τελικά. Γεια σου Ερρίκο. Μου μίλησε για σένα μια φίλη μου γιατί σε διαβάζει και είπα να σου στείλω. Είμαι με τον φίλο μου 7 χρόνια μαζί με κάποια off για βλακείες. Τελοσπάντων δεν έχουμε χωρίσει σοβαρά για καιρό. Μένουμε μαζί από το πανεπιστήμιο πριν 5 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια νόμιζα πως είχα βρει τον τέλειο άνθρωπο όμως το τελευταίο διάστημα αναθεωρώ πολλά πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι καμπανάκια μου χτυπούσαν, αλλά ξέρεις. Όταν είσαι ερωτευμένος τα ακούς με δυσκολία. Θα σου πω κάποια σημεία που παρατήρησα τελευταία.
α) Μιλάει σχεδόν πάντα πάνω σε μένα. Δεν με αφήνει καν να ολοκληρώσω μια πρόταση.
β) Με λέει γκρινιάρα αν του πω πχ ότι πρέπει να πάμε σούπερ μάρκετ ή να απλώσουμε το πλυντήριο. Συνήθως τα κάνω μόνη μου όλα.
γ) Έρχεται πάντα κουρασμένος και περιμένει από μένα να έχω μαγειρέψει. Ευτυχώς δίνει λεφτά για τα ψώνια.
δ) Μιλάει άκομψα για άλλες γυναίκες που μπορεί να είναι πιο εξωστρεφείς και τις χαρακτηρίζει κιόλας.
ε) Θέλει συνέχεια σεξ και όταν δεν θέλω εγώ με κράζει ως ανέραστη.
Ζω με έναν σεξιστή; Τι σου λένε τα σημάδια; Πρέπει να φύγω τρέχοντας; Έχω αρχίσει να ανησυχώ λίγο.
Θα απαντήσω στα ερωτήματά σου χρησιμοποιώντας τη διάταξη που επέλεξες για να τα διατυπώσεις.
Α) Μην τον αφήνεις να το κάνει. Έστω και μετά από 7 χρόνια. Ποτέ δεν είναι αργά για να τεθεί το ζήτημα του αμοιβαίου σεβασμού. Αρχικά θα πρότεινα ως μέσο τη συζήτηση σε μια ανεξάρτητη στιγμή από τη διάπραξη του «αδικήματος». Το πιθανότερο είναι να μην βγάλεις άκρη, κρίνοντας τουλάχιστον από τις περιγραφές και τα παράπονά σου. Οφείλεις όμως να το επιχειρήσεις. Επόμενο βήμα είναι η πιο έντονη επισήμανση του προβλήματος.
Β) Σταμάτα να τα κάνεις όλα μόνη σου και εξήγησέ του ότι πρέπει να σε βοηθάει. Ανάλογα με την απάντηση θα πράξεις. Αν ακούσεις κανένα του τύπου «εγώ είμαι ο άντρας και εσύ η γυναίκα» βάλτο στα πόδια χωρίς πολλά πολλά και μην ασχοληθείς με τη συνέχεια της απάντησής μου – συμβουλών.
Γ) Δεν οφείλεις να μαγειρεύεις μόνο εσύ, πολλώ δε μάλλον καθημερινά. Αν δεν μπορεί να φτιάξει ούτε αυγό βραστό, ας μάθει. Άπειρα πλέον τα σαητ με συνταγές απλές και γρήγορες. Εναλλακτικά ας παραγγέλνει σουβλάκια, πίτσα ή ό,τι τραβάει η όρεξη του. Λεφτά για τα ψώνια καλώς δίνει και πρέπει φυσικά να δίνετε και οι δύο.
Δ) Πες κάτι όταν συμβαίνει αυτό. Αν δεν αντιδράς ποτέ ούτε εσύ αλλά ούτε και κανένας άλλος οικείος του, θεωρεί δεδομένο πως δεν τρέχει και κάτι που μιλά υποτιμητικά ή άσχημα για γυναίκες πιο δυναμικές από όσο επιτρέπουν τα όρια του. Επισήμανέ το, πες του ότι δεν είσαι οκ με αυτό αλλά κυρίως πως ούτε εκείνος θα έπρεπε να είναι οκ με αυτό. Γενικά το συγκεκριμένο απαιτεί από εσένα πολλή κουβέντα και αρκετή προσπάθεια για να ξεριζωθεί. Είναι ο ορισμός του βαθιά ριζωμένου σεξισμού, του αδιόρατου και υπόρρητου σεξισμού που καταντά αντίστοιχα επικίνδυνος και αναχρονιστικός με τον ανοιχτό, αν όχι και περισσότερο.
Ε) Το να θέλει συνέχεια σεξ είναι υπό μια έννοια τουλάχιστον μια ένδειξη ότι σε θέλει.. φυσικά το να θεωρεί υποχρέωσή σου να του «κάτσεις» όποτε είναι ορεξάτος εκείνος το αποδομεί τελείως και αυτό το ένα υποθετικό καλό. Οφείλεις να του πεις (τραγικό που πρέπει να σε συμβουλεύσω για κάτι τέτοιο) πως εάν δεν το λέει για πλάκα, δεν είσαι ανέραστη επειδή μπορεί ενίοτε να μην έχεις όρεξη για σεξ. Επίσης οφείλεις να του εξηγήσεις πως το σώμα σου ανήκει, πως δεν είσαι σκεύος ηδονής, και πως έχεις αναφαίρετα το δικαίωμα να επιλέγεις το πότε και αν θα κάνεις σεξ.
Συμπερασματικά… ναι ζεις με έναν σεξιστή. Έχω την αίσθηση βέβαια πως δεν έχει ιδέα ότι είναι σεξιστής, καθώς πιθανότατα θεωρεί τις απόψεις του μέρος μιας διαχρονικά εδραιωμένης «κανονικότητας» ή τάξης. Το να φύγεις τρέχοντας λοιπόν είναι μια επιλογή, μάλλον και η καλύτερη πρέπει να σου πω. Αλλά, υπάρχει ένα μεγάλο αλλά εδώ. Και αυτό σχετίζεται με το αν τον αγαπάς ή όχι. Αν τον αγαπάς, ίσως πρέπει να το παλέψεις λίγο πριν την κάνεις οριστικά. Να ξέρεις όμως, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την αμεσότητα των λόγων σου και την «σύγκρουση». Δεν μπορείς να μασήσεις τα λόγια σου, δεν μπορείς να τα πεις απέξω απέξω. Η αλήθεια είναι πάντα σκληρή και οφείλει να είναι, για να μην μας αφήνει σε ησυχία, για να μας υπενθυμίζει να γινόμαστε καλύτεροι. Ελπίζω να σε αγαπάει και αυτός ξέρεις. Και να θέλει να γίνει καλύτερος. Και για τους δυο σας αλλά και για έναν (πολύ) καλύτερο κόσμο. Και αυτό το τελευταίο το λέω πολύ σοβαρά…
