Το ελληνικό #metoo ξεκίνησε μετά από τη γενναία καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου, την οποία ακολούθησε η βαθιά εξομολόγηση της Ζέτας Δούκα, γεγονός που αποκάλυψε μια σκοτεινή πλευρά του χώρου του θεάματος.
Όμως η σεξουαλική παρενόχληση δεν εντοπίζεται μόνο στη show biz, όπως πολλοί νομίζουν, αλλά μπορεί να συμβεί σε κάθε εργασιακό περιβάλλον.
Πολλοί όμως αυτές τις μέρες αναρωτιούνται πού βρίσκονται τα όρια και δεν είναι λίγοι αυτοί που βιάζονται να «ανησυχήσουν» πως οι καταγγελίες θα τρομοκρατήσουν τον κόσμο και θα ποινικοποιήσουν το φλερτ. Όχι, κάνεις άνθρωπος δεν θέλει να ζήσει αποστειρωμένα, όμως ο έρωτας «takes two to tango».
Καταρχάς να πούμε ότι τα περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης λαμβάνουν χώρα στο εργασιακό περιβάλλον, δηλαδή εκεί που υπάρχουν σχέσεις εξουσίας και οικονομικής εξάρτησης. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι ο χώρος εργασίας ή ακόμα χειρότερα ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος δεν είναι ακριβώς το κατάλληλο περιβάλλον για να αναζητήσετε την αδερφή ψυχή σας. Όχι ότι δεν μπορεί να συμβεί κι αυτό, αλλά ο μύθος του «Χτυποκάρδια στα θρανία» ή της «Δεσποινίδος διευθυντή» έχει και τα όριά του.
Καταδικάζοντας απερίφραστα κάθε πράξη βίας -σωματικής, λεκτικής ή ψυχολογικής- ας περάσουμε σε ένα πιο λεπτό ζήτημα: τι σημαίνει φλερτάρω στον εργασιακό μου χώρο, και μέχρι πού μπορώ να φτάσω.
Γιατί ναι μεν δεν είναι παράνομο να έχει κανείς σχέση με έναν συνάδελφό του, ούτε με κάποιον ανώτερο ή και κατώτερο του ιεραρχικά στη δουλειά, όμως αυτές οι περιπτώσεις είναι επικίνδυνες και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Καταρχάς, σε ένα εργασιακό περιβάλλον ποτέ δεν εκδηλώνουμε το όποιο συναίσθημά μας με την πρώτη ματιά, ούτε με τη δεύτερη, ούτε καν με την τρίτη. Αν όντως μας συμβεί κάτι και δημιουργηθεί μια συμπάθεια, δίνουμε χρόνο, είμαστε υπομονετικοί φυσικά ευγενικοί και αποφεύγουμε με κάθε τρόπο να φέρουμε το άλλο πρόσωπο σε δύσκολη θέση.
Μόνο αν είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει κάποια διάθεση επικοινωνίας, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να κάνουμε μικρά και διακριτικά βήματα. Σε καμία περίπτωση δεν δελεάζουμε κάποιον κατώτερο μας με προνόμια ούτε και υπονοούμε με κανένα τρόπο ότι μπορούμε να βοηθήσουμε κάπως την καριέρα του. Γιατί αυτό είναι σεξουαλική παρενόχληση, και ταυτόχρονα μια εξαιρετικά προσβλητική συμπεριφορά προς το άτομο που υποτίθεται ότι μας ενδιαφέρει. Επίσης περιττό να πούμε ότι αν δεν έχετε κάποιο σημάδι ανταπόκρισης, θα πρέπει να κάνετε μεταβολή και να ξεχάσετε διά παντός το αντικείμενο του πόθου σας, ακόμα και αν θεωρείτε εαυτόν «παλαιάς κοπής» ή «πολύ παθιασμένο άτομο».
Αν τελικά όμως το πρώτο ενδιαφέρον περάσει σε ένα δεύτερο στάδιο, και πάλι οφείλουμε να κρατάμε τα προσχήματα. Μέσα σε ένα εργασιακό περιβάλλον δεν δίνουμε στόχο όσο μεγάλος κι αν είναι ο έρωτας που ζούμε και σίγουρα φροντίζουμε είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας: να θυμάστε ότι στη δουλειά μας βρισκόμαστε για να παράγουμε έργο, κι όχι για να διεκπεραιώνουμε προσωπικές μας υποθέσεις.
Αν μάλιστα το φλερτ εξελιχθεί σε μια σχέση, τότε ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος. Γιατί οι σχέσεις έχουν και τις δύσκολες στιγμές τους, έχουν και νεύρα κι εντάσεις. Το να φερθείτε απότομα στον σύντροφό-συνάδελφό σας, να τον απειλήσετε ότι θα τον βλάψετε επαγγελματικά ή ό,τι άλλο τραγικό μπορεί να πείτε, ακόμα και αν τελικά δεν το εννοείτε πραγματικά, είναι ταυτόχρονα παρενόχληση κι εργασιακή βία. Γι’ αυτό αν δεν είστε βέβαιοι πως μπορείτε να διατηρήσετε την ψυχραιμία και την αντικειμενικότητά σας, καλύτερα θα ήταν να αποφύγετε αυτές τις ιστορίες.
Ψυχραιμία όμως πρέπει να έχετε και στις καλές στιγμές, ιδίως αν βρίσκεστε σε θέση ισχύος. Το να πριμοδοτείτε ή να αποθεώνετε το ταίρι σας σε ένα εργασιακό περιβάλλον θα είναι ένα ισχυρό πλήγμα για το κύρος σας, αφού αποκλείεται να μην κακοχαρακτηριστείτε από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα, ακόμα και αν θεωρείτε πως ο σύντροφός σας είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η εταιρεία, η επιχείρηση ή οποιαδήποτε άλλη δουλειά, καλύτερα να κρατήσετε αυτή την άποψη για τον εαυτό σας. Σε περίπτωση δε που οι αποφάσεις σας επηρεάζουν τις τύχες πολλών, θα πρέπει να κάνετε ένα βήμα πίσω και να αδικήσετε το ταίρι σας, αν δεν θέλετε να προκαλέσετε εμφύλιο πόλεμο στο γραφείο.
Τέλος να θυμάστε ότι αν αναζητάτε ανώδυνες περιπέτειες -που δικαίωμά σας είναι- πρέπει πέρα από το γεγονός ότι καλό θα ήταν να είστε ξεκάθαροι, να τις κυνηγήσετε σε άλλα μέρη κι όχι εκεί που δουλεύετε.
