Το χαστούκι του Γουίλ Σμιθ στον Κρις Ροκ ήταν μια στιγμή σκοταδισμού.
Το γεγονός ότι ο Κρις Ροκ έκανε πλάκα με τα μαλλιά της Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ, που πάσχει από αλωπεκία, ήταν από μόνο του απαγορευτικό. Αυτό το χιούμορ, αυτά τα αστεία άλλης εποχής πρέπει να παραμείνουν εκεί που ανήκουν -20 χρόνια πριν. Ο πραγματικός κωμικός δεν καταφεύγει σε ανούσιες πλάκες κοροϊδεύοντας την εξωτερική εμφάνιση όσων κάθονται απέναντί του, γιατί αλλιώς μιλάμε για μιας μορφής bullying. Τα έχουμε περάσει πολλοί.
Η αμηχανία στο βλέμμα της ηθοποιού τα λέει όλα. Μπορεί ο Κρις Ροκ να μην είχε σκοπό να την προσβάλει και να τη μειώσει, σίγουρα όμως δεν μπορεί κανείς να την κατηγορήσει που δεν πήρε αψήφιστα ένα αστείο που σχετίζεται άμεσα με την υγεία της.
Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η τάχα μου ανδρική απόκριση του Γουίλ Σμιθ, ο οποίος σκέφτηκε ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να μας δείξει πόσο μεγάλα τα έχει. Αποφάσισε, λοιπόν, σαν σωστό αρσενικό να τιμήσει τα παντελόνια που φοράει και να υπερασπιστεί την τιμή της γυναίκας του. Σηκώθηκε και έχωσε μια μπούφλα στον Κρις Ροκ, ο οποίος σίγουρα δεν περίμενε ποτέ ότι θα ζήσει κάτι τέτοιο σε μια απονομή που παρακολουθεί εκατομμύρια κόσμος σε όλον τον πλανήτη. Πιστεύω ότι ακόμα και αυτή τη στιγμή, ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί.
Αυτή η όμως η ανεκδιήγητη αντίδραση του Γουίλ Σμιθ μόνο μάγκικη δεν είναι -το αντίθετο, προωθεί την κουλτούρα της τοξικής αρρενωπότητας και του νταή που ανασηκώνει τα μανίκια, έτοιμος να παίξει ξύλο με όποιον τολμήσει ακόμα και να κοιτάξει στραβά το κορίτσι του. Προωθεί τη φιλοσοφία της βίας, ότι όλα μπορούν να λυθούν με ένα χέρι ξύλο και ότι αυτοί που δεν χτυπούν όσους προσβάλλουν τις γυναίκες τους είναι χ*στηδες και λιγότερο άνδρες (ό,τι και αν σημαίνει αυτό).
Προωθεί το σκεπτικό ότι η γυναίκα θα χρειάζεται μια ζωή έναν άνδρα για να την υπερασπιστεί και να την προστατέψει, να αναλάβει δράση όταν η περίσταση σηκώνει νταηλίκι. Έτσι, η γυναίκα παραμένει το «αδύναμο φύλο», ανυπεράσπιστη απέναντι στον σκληρό αντρικό κόσμο, εκτός και αν έχει έναν άντρακλα δίπλα της να δώσει καμία ξανάστροφη.
Ήταν μια σκοτεινή στιγμή για το 2022. Μια στιγμή που δεν δικαιολογείται ούτε από την αγάπη που σε τυφλώνει και δεν ξέρεις τι κάνεις (όπως υποστήριξε ο Σμιθ). Μια στιγμή που μας γύρισε χρόνια πίσω.
Το πρώτο Όσκαρ στην καριέρα του Γουίλ Σμιθ επισκιάστηκε από τον ίδιο. Μάλλον θα είναι και το τελευταίο του.
