Όταν βρέθηκα με την Κέλλυ Λουφάκη -την πρώτη Ελληνίδα ξιφομάχο σε αμαξίδιο που συμμετείχε σε Παραολυμπιακούς Αγώνες- ένιωθα σαν να την ξέρω χρόνια. Πάντα δραστήρια, χαμογελαστή και αεικίνητη, αποτελεί προσωπικότητα που τραβά επάνω της την προσοχή, χωρίς να το θέλει. Λίγο πριν μάθει τα νέα για την πρόκρισή της στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο, μας αφηγήθηκε τη ζωή της.
Μεγάλωσα στη Νίκαια. Από μικρή ήμουν πολύ δραστήριο παιδί. Μου άρεσε να παίζω στη γειτονιά και όχι να κάθομαι σπίτι και να παίζω με κούκλες. Έπεφτα κάτω, λερωνόμουν. Στο σχολείο ήμουν επιμελής και συνεπής στα μαθήματά μου. Δεν ήμουν παιδί που έκανε κοπάνες.
Νομίζω πως δεν πέρασα αυτό που λέμε «εφηβεία», να κάνω την επανάστασή μου. Ωρίμασα πολύ γρήγορα. Ίσως, αυτό που με βοήθησε να ήταν και το γεγονός ότι σπούδασα μακριά από το σπίτι -τελείωσα Τ.Ε.Ι. Λογιστικής στην Καβάλα. Οπότε, ανεξαρτητοποιήθηκα -κάτι που με βοήθησε και στη μετέπειτα ζωή μου.
Ο πρώτος μου έρωτας; Ναι, τον θυμάμαι. Κράτησε πάρα πολύ… Περίπου 8 χρόνια. Ξεκίνησε όταν μπήκα στη σχολή και θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί και σε γάμο. Απλά, εγώ δεν ένιωθα ακόμη έτοιμη σε εκείνη την ηλικία. Ήταν αυτό που λέμε «έρωτας με την πρώτη ματιά». Έχω ακόμα άριστες σχέσεις μαζί του. Άλλωστε,όταν πραγματικά αγαπάς έναν άνθρωπο, εύχεσαι πάντα τα καλύτερα για εκείνον.
Όταν τελείωσα τη σχολή, ξεκίνησα να δουλεύω στην Καβάλα, ως λογίστρια. Κάποια στιγμή, περνάω από συνέντευξη για δουλειά σε μια ελληνική τράπεζα και μου προσέφεραν μια θέση στην Αθήνα. Τότε, έγινε το κλικ μέσα μου. Αν και ήμουν ακόμα σε σχέση, πήρα την απόφαση να αφήσω τη Βόρεια Ελλάδα και ξαναγύρισα στο σπίτι μου.
Ξεκίνησα να εργάζομαι στην τράπεζα το 2008. Κρατήσαμε τη σχέση, όμως, από ένα σημείο και μετά, άρχισε η φθορά λόγω της απόστασης. Κάποια στιγμή, ήρθε το δίλημμα «να παντρευτούμε ή να χωρίσουμε». Επειδή, όμως, δεν ένιωθα έτοιμη να κάνω το επόμενο βήμα, αποφάσισα να χωρίσω.