Θα ισχυριστώ πως η Rowling δεν επιθυμούσε μία βίαιη σχέση. Θα ισχυριστώ επίσης πως δεν ήθελε να τραπεί σε άτακτη φυγή όταν ο πρώην άντρας της έφτασε απροειδοποίητα στην Αγγλία και έψαχνε την ίδια και την κόρη τους και τέλος θα ισχυριστώ πως τόσο το διαζύγιο όσο και η φτώχεια μέσα στην οποία καλείτο να μεγαλώσει το παιδί της, δεν ήταν πρωταρχική της επιθυμία. Τι κάνεις λοιπόν όταν η ζωή ανεξάρτητα από το τι επιθυμείς, σου μοιράζει τα χειρότερα χαρτιά της τράπουλας; Κάνεις αυτό που κάνουν οι εκλεκτοί. Επιλέγεις τον εαυτό σου, ξεκινάς πριν να είσαι έτοιμος και δεν ρωτάς τι έφταιξε αλλά μόνο τι χρειάζεται εσύ να κάνεις για να βγεις από το αδιέξοδο.
Η υπευθυνότητα είναι το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό που μπορεί κάποιος να διαθέτει ή να αναπτύξει. Και τι σημαίνει υπευθυνότητα; Σημαίνει, απλά, να κάνεις εκείνο που μπορείς την κάθε δεδομένη στιγμή, χωρίς να σκορπίζεις ενέργεια και δύναμη με τη μορφή δικαιολογιών και παραπόνων, για όλα εκείνα για τα οποία δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Όταν ο γάμος της Rowling καταστράφηκε τι έκανε; Εκείνο που μπορούσε: Πήρε την κόρη της και πήγε σε άλλη χώρα. Όταν δεν είχε δουλειά τι έκανε; Εκείνο που μπορούσε: Άρχισε να γράφει το βιβλίο της. Όταν δώδεκα εκδότες απέρριψαν το Harry Potter τι έκανε; Και πάλι εκείνο που μπορούσε: Πήγε στον δέκατο τρίτο. Σε μία τελετή ορκωμοσίας στο Harvard η συγγραφέας είπε: «Αποτυχία σημαίνει απομάκρυνση όλων εκείνων που δε χρειάζεσαι. Σταμάτησα να προσποιούμαι ότι ήμουν οτιδήποτε άλλο από αυτό που ήμουν και άρχισα να κατευθύνω όλη μου την ενέργεια στο να τελειώσω τη μόνη δουλειά που είχε σημασία για μένα. Αν είχα πετύχει σε οτιδήποτε άλλο, δεν θα μπορούσα ποτέ να βρω την αποφασιστικότητα να πετύχω στον τομέα που πραγματικά ανήκα. Απελευθερώθηκα γιατί ο μεγαλύτερος φόβος μου είχε γίνει πραγματικότητα, ήμουν ακόμα ζωντανή με μία κόρη που θαύμαζα, μία παλιά γραφομηχανή και μία μεγάλη ιδέα. Και με αυτόν τον τρόπο, ο πάτος του βαρελιού έγινε το σκληρό έδαφος πάνω στο οποίο ξαναέχτισα τη ζωή μου».
Αν δεν περπατάμε ήδη στο δρόμο των ονείρων μας, δεν υπάρχει πόρτα που θα ανοίξει για μας
Πιστεύουμε πως η επιτυχία των επιτυχημένων είναι αποτέλεσμα καλών γνωριμιών, καλού ιστορικού, καλών σπουδών ή καλού timing και αυτή η θεώρηση των πραγμάτων είναι εξαιρετικά βολική διότι, εδώ που τα λέμε, είναι πολύ ευκολότερο να σκεφτόμαστε πως η διαφορά ανάμεσα σε εμάς και εκείνους είναι θέμα τύχης, από το να σηκώσουμε τα μανίκια και να αρχίσουμε τη δουλειά. Η τύχη είναι σημαντική, δεν μπορεί κάποιος να το αμφισβητήσει. Υπάρχουν αμέτρητα σημεία στην ιστορία της Rowling που η τύχη φαίνεται να έδωσε το πράσινο φως. Εκείνο που μας διαφεύγει όμως όταν αφηγούμαστε τέτοιες ιστορίες επιτυχίας, είναι ότι η τύχη συνάντησε τους επιτυχημένους την ώρα που εκείνοι ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα από την προσπάθεια. Προσωπικά φαντάζομαι την τύχη σαν μία πόρτα, σαν ένα μαγικό πέρασμα το οποίο όταν ανοίξει, το διαβαίνουν μόνο εκείνοι που ήδη περπατούσαν. Αν δεν περπατάμε ήδη στο δρόμο των ονείρων μας, δεν υπάρχει πόρτα που θα ανοίξει για μας. Και δε γίνεται να περπατήσεις στο δρόμο των ονείρων σου αν πρώτα εσύ δεν επιλέξεις εσένα.
Το να επιλέγουμε τον εαυτό μας σημαίνει να ρωτάμε “τι μπορώ να κάνω για αυτό;” και να το κάνουμε. Δεν υπάρχει τίποτα το glamorous στην αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και την συνεχή προσπάθεια. Δεν είναι καθόλου sexy να κολυμπάς εξαντλημένος για να επιβιώσεις χωρίς να βλέπεις ίχνος στεριάς στον ορίζοντα και όσα φίλτρα και να βάλεις, η ζωή δεν είναι instagram και κάποιες φορές τα σκατά είναι σκατά. Το θέμα είναι, όταν βρισκόμαστε μέσα τους, να επιλέγουμε τον εαυτό μας, τα όνειρά μας, τις επιθυμίες μας και να θυμόμαστε πως σημασία δεν έχει πως βρεθήκαμε εκεί, αλλά το τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για να πάμε εκεί που ονειρευόμαστε. Για την Rowling ήταν να γίνει συγγραφέας. Για εσένα τι είναι;
Εις το επανιδείν,
Κωνσταντίνος
Ο Κωνσταντίνος Καρυπίδης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, life coach και επαγγελματίας Optimizer.
Για περισσότερα επισκεφθείτε το www.theoptimizer.gr
