Θανάση Χειμώνα, ποιος είναι τελικά ο «Κύριος Τέλειος»;

«Τον "Κύριο Τέλειο" τον έγραψα το 2018-19, ήταν μάλιστα να βγει το φθινόπωρο του ‘19. Πάντα είχα την αίσθηση ότι όταν μου αρέσει μια κοπέλα που είναι με κάποιον άλλο, αυτός ο άλλος είναι τέλειος. Μόνο που εδώ, ο συγκεκριμένος, που λειτουργεί ως το αντίπαλο δέος του κεντρικού ήρωα, του Φώτη, είναι όντως τέλειος: είναι πολύ όμορφος, πολύ καλός, πολύ ευγενικός, πολύ μορφωμένος, τόσο "τέλειος" που δεν αντιμετωπίζεται. Ο Φώτης από την άλλη, είναι, θα έλεγα, ένας τυπικός αντι-ήρωας: δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται, είναι τεμπέλης, κυνικός, συνειδητά έχει επιλέξει να ζει έτσι. Πιθανότατα δεν θα τον έκανα παρέα, αλλά με ενδιέφερε ως ψυχοσύνθεση. Θεωρώ ότι λογοτεχνικά έχει ενδιαφέρον η αντίθεσή του με τον κύριο Τέλειο. Κάνει όμως κι αυτός τον δικό αγώνα. Έχει εγκλωβιστεί σε αυτή την κατάσταση, ίσως λόγω της μοίρας, ίσως από δικές του επιλογές, έχει ένα σκοτεινό παρελθόν, όπως όλοι σχεδόν οι ήρωες των βιβλίων μου. Ίσως το γεγονός ότι είναι εισοδηματίας τον έκανε να επαναπαυτεί, ίσως απλώς δεν έχει κανένα ταλέντο, αλλά πολεμάει με τον τρόπο του, προσπαθεί να αποδομήσει τον αντίπαλό του -πολύ κλασική τακτική- για να κερδίσει την Ματίνα, τελικά όμως ο ίδιος ο Τέλειος τον βοηθάει σε κάποια φάση.

Εκτός από τη Ματίνα, που είναι το μήλον της έριδος, τα υπόλοιπα πρόσωπα δεν έχουν σχέση με τον κύριο Τέλειο, έρχονται από το περιβάλλον του Φώτη. Υπάρχει ο κολλητός του φίλος, ο Πάνος, και μια κοπέλα, η Ροξάνα, που είναι ιερόδουλη στη Φυλής. Για εμένα όλοι οι ήρωες είναι ισάξιοι με τον κεντρικό χαρακτήρα, προσπαθώ να τους καταλάβω και να τους περιγράψω ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Κι η αλήθεια είναι ότι σχεδόν πάντα συμπαθώ περισσότερο κάποιον άλλο πολύ περισσότερο από τον κεντρικό ήρωα. Σε αυτή την περίπτωση, η Ροξάνα είναι η αγαπημένη μου. Έχω μια εκτίμηση στις γυναίκες που κάνουν αυτή τη δουλειά, την οποία θεωρώ σημαντική για το κοινωνικό σύνολο, αλλά πιστεύω ότι στη σύγχρονη λογοτεχνία παρουσιάζονται κάπως επιφανειακά: είτε ως θύματα είτε ως μέγαιρες. Η Ροξάνα λοιπόν δεν είναι τίποτα από τα δύο, είναι όμως η πιο ουσιαστική σχέση της ζωής του Φώτη.

Δεν ξέρω ειλικρινά τι βιβλία γράφω, οπότε δεν ξέρω σε ποιο είδος να τα κατατάξω. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αισθηματικά, γιατί πάντα υπάρχει ένας έρωτας. Δεν μου αρέσουν τα happy end και ο ήρωές μου δεν περνούν καλά. Φυσικά και θέλουν να περνούν καλά, όπως κι εγώ άλλωστε, απλώς δεν τα καταφέρνουν.  Άλλωστε, όταν ο ήρωας κακοπερνάει, είναι πιο εύκολο να ταυτιστούμε μαζί του, αντίθετα ένας τέλειος χαρακτήρας είναι ξένος προς εμάς, ίσως γιατί δεν ζούμε τέλεια. Επίσης, η Ελλάδα και η σύγχρονη πραγματικότητα έχουν έναν ειδικό ρόλο στα βιβλία μου. Συχνά λέω ότι ο συγγραφέας είναι σε μεγάλο βαθμό ένας ιστορικός. Στον "Κύριο Τέλειο" δίνω το στίγμα της Ελλάδας προ κορωνοϊού, αυτό το νεκρό διάστημα που είχαμε βγει από την κρίση και δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν η ζωή στη συνέχεια.

Πολλές φορές οι ιστορίες μου ξεκινάνε από ένα πραγματικό γεγονός. Η αρχική σκηνή του "Κύριου Τέλειου" στο κουτούκι έχει όντως συμβεί, αλλά στη συνέχεια δεν είχε την εξέλιξη που περιγράφω. Γενικά όταν δεν γράφω κάτι, πάντα επεξεργάζομαι ιστορίες στο μυαλό μου, αλλά πριν τις συνθέσω ολόκληρες, δεν τις καταγράφω στο χαρτί. Πράγμα που δεν συνέβη στο βιβλίο που γράφω τώρα, το οποίο είναι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε έχω κάνει ως τώρα: καταρχάς είναι ήδη πολύ μεγαλύτερο από όλα τα υπόλοιπα -είναι 60.000 λέξεις, που για εμένα είναι σαν να γράφω το Έπος του Γκιλγκαμές- διαδραματίζεται στο μέλλον, και επίσης αυτή τη φορά έγραφα χωρίς να ξέρω από την αρχή πού θα πάει και πώς θα τελειώσει η ιστορία. Τώρα είμαι στο στάδιο της επεξεργασίας για το επόμενο βιβλίο, οπότε έχω κατασταλάξει ως προς την πλοκή, αλλά θεωρώ ότι είναι απίθανο να βγει πριν από το 2023.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρωτήσαμε τον Στέφανο Δάνδολο ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός θρυλικού έρωτα

ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ

09 Oct 2020

Ο έρωτας είναι πάντα ανεκπλήρωτος για μένα. Το έχω πει και στο παρελθόν αυτό και έχει δημιουργήσει πρόβλημα στις σχέσεις μου. Πιστεύω όμως ότι ο έρωτας είναι ένα υψηλό συναίσθημα, που φθείρεται στην καθημερινότητα, μπορεί να καταλήξει σε αγάπη, αλλά σίγουρα δεν θα είναι πια το ίδιο. Όταν ξεκίνησα να γράφω, είχα βγει από μια τρομακτική ερωτική απογοήτευση και περνούσα μια δύσκολη φάση. Ήμουν 26 αλλά τότε νόμιζα ότι ήμουν πολύ γέρος, πράγμα που τώρα που το σκέφτομαι είναι τελείως τρελό, αλλά κάπως έτσι έγινα συγγραφέας. Έγραψα ένα διήγημα, το διάβασαν οι γονείς μου και με έπεισαν να κάνω κάτι με αυτό. Εγώ δεν τους πολυπίστευα, θεωρούσα ότι το έλεγαν, επειδή είναι γονείς μου. Τελικά όμως αυτό το διήγημα μπήκε σε μια συλλογή στα "Νέα" και κάπως έτσι ξεκίνησα. Δεν θεωρώ ότι έχω επηρεαστεί ως προς το ύφος της συγγραφής από τους γονείς μου. Ο πατέρας μου είχε μια ιδιαίτερη γραφή, πολύ καλά δομημένη, που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν, εγώ γράφω πιο κοντά στον προφορικό λόγο, πράγμα για το οποίο μάλιστα έχω κατηγορηθεί κιόλας, ενώ η μητέρα μου έγραφε άλλο είδος, θέατρο δηλαδή. Ίσως υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία, αλλά πρέπει κανείς να ψάξει πολύ για να τα διακρίνει.

Έχω γράψει ένα σενάριο για την επόμενη ταινία του Νίκου Ζερβού και περιμένουμε την έγκριση. Ήμουν φαν των ταινία του Νίκου από παλιά, εκείνος μου το πρότεινε, εγώ ήμουν επιφυλακτικός στην αρχή, γιατί δεν έχω ξανακάνει κάτι ανάλογο. Πρόκειται για την ιστορία ενός τύπου, που σκηνοθετεί την κηδεία του. Ο τίτλος είναι "Θα σας δω στην κηδεία μου" και αν με το καλό γίνει η ταινία, θα έχω και έναν ρόλο έκπληξη.

Όταν ήμουν φοιτητής στο Στρασβούργο, ήθελα να ασχοληθώ με κάποιο άθλημα. Παρόλο που είμαι φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, δεν είμαι καθόλου καλός στο ποδόσφαιρο, οπότε επέλεξα το πινγκ πονγκ. Από το καλοκαίρι έχω δημιουργήσει τον δικό μου σύλλογο, που λέγεται "Μέγας Αθανάσιος Κυψέλης". Ήδη έχουμε δέκα καταγεγραμμένους παίκτες, αλλά ο βασικός κορμός είμαστε τέσσερις. Παίζουμε στο Γ’ τοπικό, είμαστε όμως πρώτοι και πάμε για άνοδο. Ανάμεσα στους παίκτες υπάρχουν και πολλοί γνωστοί συνάδελφοι, όπως ο Δημήτρης Σωτάκης, ο Αλέξης Σταμάτης και ο Δημήτρης Μαμαλούκας, οι οποίοι ξέρουν επίσης πινγκ πονγκ, αλλά δεν παίζουν στο πρωτάθλημα. Επίσης αρθρογραφώ συστηματικά στο «Φως των σπορ» και στο «Nitro» και με τον Σωτάκη έχουμε τους "Σνομπ", ένα μουσικό συγκρότημα, με το οποίο θα κυκλοφορήσουμε το νέο μας single μέσα στο 2022, αν όλα πάνε καλά.

Είμαι ενεργός στο Facebook πολύ και συχνά διαπληκτίζομαι. Στην προσωπική μου ζωή δε μου συμβαίνει, γιατί αυτά που γίνονται στα social, δεν γίνονται από κοντά. Σε ένα κανονικό τραπέζι, ας πούμε, κανείς δεν θα έρθει να σε προσβάλλει, μόνο και μόνο επειδή διαφωνεί μαζί σου, όπως γίνεται στο Facebook, όπου μου έγραφαν πως εξέθετα π.χ. τη μνήμη των γονιών και αλλά τέτοια. Έχω ένα θέμα με την αγένεια, πάντα είχα, οπότε αν κάποιος μου γράψει κάτι υβριστικό, θα απαντήσω, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

«Ο κύριος Τέλειος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη