Τον Σεπτέμβριο του 2016, ξεκίνησε να ψάχνει συνταγές για γλυκά και σνακ χωρίς ζάχαρη, για να μπορεί η οικογένειά της να τρώει κάτι τα απογεύματα, την ώρα της ομαδικής λιγούρας.
«Πάντα τρώγαμε υγιεινά στο σπίτι… με το γλυκό είχαμε πρόβλημα!» μου λέει η Λίζα Βαβούρη, η οποία φτιάχνει τα πιο απίθανα ωμοφαγικά γλυκά χωρίς ζάχαρη που έχω δοκιμάσει -να μου πεις έχεις δοκιμάσει κι άλλα; Όχι, αλλά έχω δοκιμάσει τα κανονικά. Και της Λίζας είναι ένα level παραπάνω σε γεύση.
Να σας πω καταρχάς πώς έμαθα για τα γλυκά της Λίζας, γιατί έχει κι αυτό τη σημασία του. Την ημέρα των γενεθλίων μου, έτυχε να βρεθώ στο event του σχεδιαστή Γιώργου Ελευθεριάδη, στο Κολωνάκι, για την καλοκαιρινή του συλλογή (η οποία παρεμπιπτόντως είναι υπέροχη! Βαμβάκι, μετάξι, αραχνοΰφαντα υφάσματα, σε τολμηρές, άνετες γραμμές). Είχε προηγηθεί ένα μικρό σουαρέ με τα κορίτσια στο γραφείο κι έτσι ο δίσκος με τα γλυκά στο τραπέζι, με άφησε παγερά αδιάφορη. Μέχρι τη στιγμή που η συνεργάτιδά μου η Όλγα, κορίτσι καλλίγραμμο, με τα μπαλέτα και τις προπονήσεις και τα όλα του, φλέρταρε έντονα με αυτά τα στρογγυλά γλυκάκια πάνω στον δίσκο, λέγοντάς μου ότι ΠΡΕΠΕΙ να τα δοκιμάσω! Χωρίς, ωφείλω να ομολογήσω, πολύ όρεξη έπιασα ένα σοκολατένιο μπαλάκι και το έβαλα στο στόμα μου. Αν και το ένιωσα συμπαγές, η υφή του ήταν βελούδινη, ενώ η γεύση, μου προκάλεσε πολλαπλούς γευστικούς οργασμούς. Φυστίκι, τζαντούγια, σοκολάτα... Oh my God! Τι ακριβώς έτρωγα; Κύματα γεύσεων με χτυπούσαν μέχρι που εξαφανίστηκε εντελώς το γλυκό... Ο σχεδιαστής που έτυχε να δει την έκπληξή μου, έσπευσε να μου πει ότι τα γλυκά τα φτιάχνει μια φίλη του και μου έδωσε ένα βαζάκι για να πάρω μαζί μου.
Τα υπόλοιπα ήταν απλά διαδικαστικά. Βρήκα τη Λίζα και της ζήτησα να μου μιλήσει για τα σούπερ νόστιμα γλυκά της που δεν περιέχουν ίχνος ζάχαρης.
«Ανακάλυψα κάτι που ήταν ήδη πολύ γνωστό στο εξωτερικό τα μπαλάκια πρωτεΐνης και ενέργειας. Στη συνέχεια άρχισα να φτιάχνω και μπάρες και τελευταία και γλυκά. Όλα είναι ωμά και έχουν ως βάση ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα.
Στην αρχή δοκίμασα όλους τους καρπούς, σε όλους τους συνδυασμούς μέχρι να καταλήξω τελικά κυρίως στα cashews, τα αμύγδαλα, και τα φιστίκια Αιγίνης. Έγινα η καλύτερη πελάτισσα των βιολογικών. Καθόμουν με τις ώρες να ψάχνω τις πιο περίεργες σκόνες με τα πιο περίεργα ονόματα. Έχω παραγγείλει σκόνες μέχρι και από την Αυστραλία… Σκληροπυρηνικές γεύσεις για δυνατούς ουρανίσκους…Πλέον έχω καταλήξει σε πιο απλούς συνδυασμούς με βασιλικούς χουρμάδες και σύκα καθώς επίσης αποξηραμένα φρούτα όπως μήλο, φράουλα, mango, raspberry, blueberry. Χρησιμοποιώ πολύ καρύδα τριμμένη, ωμό οργανικό κακάο, αμυγδαλοβούτυρο και φυστικοβούτυρο που φτιάχνω μόνη μου. Από γλυκαντικές ουσίες φυσικές πάντα, προτιμώ τον σφένδαμο (το πιο αγαπημένο μου) και το μέλι. Πολύ λιγότερο την βύνη ρυζιού και τελευταία την αγαύη».
