Για τους περισσότερους ο Αρης Μπινιάρης είναι εκείνος που σκηνοθέτησε τους «Πέρσες» με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Και είναι αλήθεια ότι αυτή η παράσταση τού άλλαξε κατηγορία.
Ωστόσο ο γιος του ηθοποιού Γιώργου Μπινιάρη με την εμμονή στη μουσική και το μέτρο, ξεκίνησε την πορεία του από το θέατρο δρόμου -ζογκλέρ, ξυλοπόδαρος και είναι αυτοδίδακτος.
«Ως γιος ηθοποιού είναι ένας λόγος να μην ασχοληθείς με το θέατρο και από αντίδραση και μόνον να περάσεις στο άλλο άκρο. Στη δική μου περίπτωση λειτούργησε αλλιώς. Πέρασα μια φάση που δεν ήθελα να ακούω για θέατρο. Αλλά μετά το λύκειο θέλησα να ασχοληθώ -δεν έλεγα από μικρός ότι εγώ θα γίνω ηθοποιός.
Ναι όλα ήταν επικίνδυνα και οι φωτιές, και οι ξυλοπόδαροι. Αλλά πιτσιρικάς στα 19 δεν το σκέφτεσαι, απλά γοητεύεσαι
Από νωρίς με γοήτευε η διαδικασία των προβών, οι περιοδείες και πήγαινα μαζί με τον πατέρα μου. Από νωρίς όμως ήρθα σε επαφή με αυτή την κοινωνική ματιά που δεν θέλει να κατατάξει τον καλλιτέχνη σε ένα κανονικό επάγγελμα. Το "τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου" το αντιμετώπισα αρκετά και ως παιδί και ως ενήλικας. Από τις παραστάσεις του πατέρα μου κρατάω μια αίσθηση και πολλές εικόνες -όπως από το «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» που ήταν σε εξωτερικούς χώρους, τον «Κύκλο με την κιμωλία», τον «Ηχο του όπλου»…