Μια εικόνα ισοδυναμεί με 1000 λέξεις. Μπορεί η ρήση αυτή των δημοσιογράφων να θεωρείται κλισέ, ωστόσο ο φωτογράφος Αλέξανδρος Τσούτης, γνωρίζει πολύ καλά τη δύναμη μιας σπουδαίας φωτογραφίας.
Γι' αυτό και τις τελευταίες ημέρες έχει αναδειχθεί ως ο προσωπικός μου ήρωας στο Facebook.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Σε ένα από τα συχνά και κάπως βαρετά σκρολ ντάουν στο κοινωνικό δίκτυο, το μάτι μου έπεσε σε μια εικόνα μιας Αφρικανής μητέρας που κρατάει το παιδί της. Αυτό πασχίζει να πιεί λίγο γάλα από το στήθος της, ένα στήθος κακοποιημένο, στεγνό, ξένο προς τα δικά μου μάτια. Πίσω τους άλλη μια γυναίκα με μια έκφραση πόνου, στεναχώριας. Έμεινα αρκετή ώρα να κοιτάζω αυτή τη γυναίκα που χαμογελούσε καθώς και την έκφραση του παιδιού, σκεπτόμενη «πώς είναι δυνατόν να πίνει γάλα από αυτό το στήθος;». Ζήτησα από τον Αλέξανδρο Τσούτη να πει δύο λόγια γι' αυτή την εικόνα στο Bovary. Είπε περισσότερα και τον ευχαριστώ γι' αυτό καθώς και για τον μικρό φωτογραφικό θησαυρό που μου έστειλε.
Η ιστορία του χριστουγεννιάτικου ταξιδιού του στην Αφρική, οι πυγμαίοι που γνώρισε, η πείνα που βιώνουν, η εξάρτησή τους από το αλκοόλ και οι άθλιες συνθήκες καταγράφηκαν με αφοπλιστικό ρεαλισμό στον φακό του φωτογράφου. Ο ίδιος μου αφηγείται τη μικρή ιστορία του ταξιδιού του.