Στην καρδιά της Αθήνας, σε ένα καφενείο βγαλμένο από παλιό ελληνικό κινηματογράφο, ο Αντίνοος Αλμπάνης μας αφηγήθηκε την ζωή του σαν ταινία. Μεγάλωσε με πολλή αγάπη. Αυτή βάζει και σε ό,τι κάνει. Οταν ήταν παιδί, ήθελε όταν μεγαλώσει να παραμείνει παιδί. Ο Αντίνοος εκτός από ηθοποιός είναι και επαγγελματίας εκφωνητής. Ισως να μην το γνωρίζατε αυτό. Αυτό και άλλα πολλά θα μάθετε για εκείνον παρακάτω.
«Γεννήθηκα το 1983. Μέναμε σε ένα όμορφο σπίτι στην Καλλιθέα. Yπήρχε πολλή αγάπη. Δεν θυμάμαι να μου είχε λείψει κάτι. Ο πατέρας μου εργαζόταν στην βαριά βιομηχανία και αλλάζαμε πόλεις. Έζησα στο Μεσολόγγι και στη Χαλκίδα- από εκεί τελείωσα και το σχολείο. Ημουν ένα ανήσυχο παιδί, όχι εύκολος έφηβος. Τους ταλαιπώρησα τους δικούς μου αλλά δεν τους έκανα ποτέ να νιώσουν αγωνία ή φόβο. Παντα ήξερα τι είναι επικίνδυνο και τι όχι. Είχα περιέργεια, όμως, για τα πράγματα. Από τα 16 μου οδηγούσα μηχανή και αλώνιζα την Εύβοια. Μου άρεσε να γυρίζω, να ψάχνω, να βλέπω, να μαθαίνω. Με την μητέρα μου παρακολουθούσα πολύ συχνά παραστάσεις και συναυλίες όταν ερχόμασταν στην Αθήνα.
Καθώς τελείωνα το σχολείο, ένιωσα την ανάγκη να έρθω σε πιο στενή επαφή με την τέχνη και γράφτηκα στη θεατρική ομάδα. Σκέφτηκα ότι αν ακολουθούσα την δουλειά του ηθοποιού στη ζωή μου, θα ήμουν χαρούμενος. Στα 18 μου, πέρασα Διοίκηση και Οικονομία στη Θεσσαλονίκη. Δεν πάτησα ποτέ το πόδι μου».