Ο Γιώργος Πανόπουλος δεν χωράει σε καλούπια: Δημοσιογράφος στα χρόνια των life style περιοδικών, γοητεύθηκε στη συνέχεια από την Αστρολογία. Και με την πένα του έκανε την διαφορά –κάθε Πέμπτη στην Athens Voice. Τώρα ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα, με το μεταπτυχιακό της Ψυχοθεραπείας στο χέρι. Γεννήθηκε στην Ακαδημία Πλάτωνος. Μένει στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης.
«Είμαι παιδί του κέντρου. Εχω γεννηθεί στην Ακαδημία Πλάτωνος. Κάποια στιγμή μετακόμισα προς τα πάνω, Μελίσσια, Νέο Ηράκλειο, αλλά αυτό ήταν αφύσικο για μένα. Το έκανα γιατί ήταν κοντά οι δουλειές. Γι΄αυτό και επέστρεψα στο κέντρο, στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Ανοίγω τα παράθυρα και μπαίνει μέσα η πόλη. Κατεβαίνω κάτω και βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους. Στην εξοχή αισθανόμουν συνταξιούχος και ήταν νωρίς για μένα.
Ανήκω σε μια γενιά που βρίσκεται με το ένα πόδι στον παλιό κόσμο και με το άλλο στον καινούργιο, μονίμως στο μετέωρο βήμα του πελαργού. Η γειτονιά μου είχε χώμα και πολλά παιδιά, παίζαμε μαζί, κλέφτες και αστυνόμους, ανεβαίναμε στα δένδρα. Εκεί πήγα σχολείο. Από μικρός έλεγα ότι θα γίνω συγγραφέας. Με το που μπήκα στο Γυμνάσιο έγινα ένας μικρός διανοούμενος. Σινεμά, ταινίες, βιβλία. Διάβαζα πολύ, ακατάστατα τα διαβάσματά μου. Από την Παναγιά των Παρισίων ως τον Θάνατο στη Βενετία, και μετά Σαρτρ, Ολιβερ Τουίστ, Καβάφης. Αλλά και Ηρώδειο, θέατρο, πολύ θέατρο. Στην παρέα, ο καθένας ήθελε να γίνει κάτι, ηθοποιός, συγγραφέας, στιχουργός.
Το πάρτυ τελείωσε, σκέφτηκα. Και το ένοιωσα από μέσα μου, σπλαχνικά
Εγώ πήγα στην Φιλοσοφική, ήθελα να γίνω φιλόλογος. Πάντα ήθελα να μαθαίνω και να σπουδάζω. Τώρα, πήρα ένα μεταπτυχιακό στην συνθετική ψυχοθεραπεία και από εδώ και πέρα θα την εξασκώ.