Κάθε φωτογραφία από τον φακό της Έφης Γούση είναι μια βουτιά στο υποσυνείδητο.
Μιλά για όσα δεν τολμούν να πουν οι άνθρωποι μεταξύ τους στο συνειδητό, είναι εικόνα ενός σουρεαλιστικού ονείρου, μια σκηνή κινηματογραφικής ταινίας.
Είναι μια μικρή ιστορία με ήρωες από έναν θαυμαστό κόσμο που μελαγχολεί, πονά, αιμορραγεί, δεν έχει θρησκεία, έχει παιδικότητα και απόγνωση, αναζητά απελπισμένα ελπίδα, είναι εύθραστος, σιωπά και κραυγάζει, παθιάζεται, αποδομεί τα πάντα γύρω του, ειρωνεύεται, αφυπνίζει, πεθαίνει και ξαναγεννιέται συνεχώς.
Ενός κόσμου που μοιάζει με τον δικό μας. Κάθε κλικ είναι μια διαφορετική φωνή που περιμένει να την ακούσουμε.
Το εξαιρετικό της ταλέντο στη φωτογραφία έχει περάσει τα σύνορα της Ελλάδας. Μάλιστα στις αρχές Νοεμβρίου η Έφη συμμετείχε σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, με συμμετοχή 80 φωτογράφων από 35 χώρες.
Η Εφη Γούση γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις. Ζει στην Αθήνα τα τελευταία 9 χρόνια και έχει αξιόλογες θεατρικές δουλειές στο ενεργητικό της (εχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις Cleansed, Dogville, Fuite or the three sisters, chez Alba, Medea 4.48).
«Τελείωσα διακόσμηση εσωτερικού χώρου αλλά αυτό ήταν κάτι που ο πατέρας μου ήθελε και όχι εγώ. Μετά απ’ αυτό, αποφάσισα να πάρω όλο το ρίσκο και να κάνω αυτό που μου έλεγε το ένστικτό μου, να δώσω εξετάσεις για την δραματική σχολή του ΚΘΒΕ όπου και τελικά πέρασα.
Η σκηνοθεσία ήταν κάτι που δούλευα μέσα στη σχολή ακόμη, και μετά την σχολή όταν αντιλήφθηκα ότι όλες αυτές τις εικόνες που βλέπω για να τις εκτονώσω σκηνοθετικά χρειάζομαι κάποια πολλά χρήματα, έπιασα την φωτογραφική μηχανή κι άρχισα να τα στήνω εκεί».
Το 2013, η Έφη έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους, La Nuance bleue du profond Rouge, όπου απέσπασε βραβείο στο 7th Τhessaloniki International Short Film Festival.