Συγκλονίζει η Μαρίνα Καλογήρου: «Κακοποιήθηκα σεξουαλικά από τα 4 έως τα 14»
Η Μαρίνα Καλογήρου, με θάρρος και συγκίνηση, προχώρησε σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη για το σκοτεινό παρελθόν της, μιλώντας ανοιχτά για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη κατά την παιδική της ηλικία.
Καλεσμένη στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά», η ταλαντούχα ηθοποιός αποκάλυψε ότι από την ηλικία των 4 έως και τα 14 της χρόνια βίωσε επανειλημμένα κακοποίηση από δύο φίλους της οικογένειάς της, καθώς και από δύο συγγενείς.
Μιλώντας με ειλικρίνεια, περιέγραψε πως μόλις πριν από έναν μήνα κατάφερε, μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, να συνειδητοποιήσει σε βάθος τον αντίκτυπο αυτών των τραυματικών εμπειριών στη ζωή και την ψυχοσύνθεσή της. Η αποκάλυψη αυτή, αν και ιδιαίτερα δύσκολη, αποτέλεσε για εκείνη ένα βήμα απελευθέρωσης και ενδυνάμωσης.
Η Μαρίνα Καλογήρου υπογράμμισε πως από τη στιγμή που αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή της και να μιλήσει δημόσια, πολλοί άνθρωποι από τον κύκλο της βρήκαν το κουράγιο να της εμπιστευτούν αντίστοιχες προσωπικές ιστορίες.
«Πιστεύω ότι τα κοριτσάκια που κακοποιούνται είναι πάρα πολλά», ανέφερε, με τα λόγια της να προκαλούν ανατριχίλα.
«Είμαι ένα κακοποιημένο παιδί. Έχω περάσει πολύ άσχημα στην παιδική μου ηλικία. Μπορεί να… τραβάω αυτούς τους ανθρώπους. Έχω βιώσει όλες τις μορφές κακοποίησης. Νόμιζα μέχρι πάρα πολύ πρόσφατα ότι δεν μου είχε αφήσει τίποτα αυτό το πράγμα, ότι το είχα ξεπεράσει, επειδή έχω κάνει 200 χρόνια ψυχοθεραπεία, έχω δουλέψει πολύ. Φαινόταν σαν να είναι όλα εντάξει, σαν να το είχα τακτοποιήσει. Και πρόσφατα κατάλαβα πως όχι μόνο δεν το έχω τακτοποιήσει, αλλά ότι έχει αφήσει μέσα μου έναν κακοποιητή, έναν θύτη που τον κουβαλάω μέσα μου. Δεν το ήξερα. Οι κακοποιητές μου ήταν τέσσερις, από τα 4 μου μέχρι τα 14 μου», ανέφερε η Μαρίνα Καλογήρου.
«Ήταν σεξουαλική κακοποίηση. Συνέβαινε, και για εμένα ήταν δεδομένο, δεν είχα καταλάβει ότι μου είχε κάνει κακό. Ο ένας με κακοποιούσε κατ’ εξακολούθηση. Το είπα στους δικούς μου ανθρώπους πολύ αργότερα. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 3 και έχω μια πολύ αγαπημένη μητριά. Δεν το συζήτησα ποτέ μαζί της. Όταν συνειδητοποίησα πολύ πρόσφατα πόσο κακό μου έχει κάνει και άρχισα να το λέω στις φίλες μου, να το λέω ανοιχτά και να μην ντρέπομαι, μου είπαν πάρα πολλοί ότι έχει συμβεί και σε εκείνους. Πιστεύω ότι τα κοριτσάκια που κακοποιούνται είναι πάρα πολλά» πρόσθεσε η ίδια.
Μιλώντας για τους κακοποιητές της, η Μαρία Καλογήρου είπε: «Οι άνθρωποι που με κακοποίησαν ήταν δύο φίλοι της οικογένειας και δυο συγγενείς. Δεν πίστευα ότι έκανα εγώ κάτι και το προκαλούσα. Ήμουν μικρή, εμένα η αντίδρασή μου τότε ήταν ότι “αφού αντέχω, θα το φάω”. Δεν θυμάμαι να μου είχαν πει να μην το πω πουθενά, αλλά μπορεί και να μου το είχαν πει. Εγώ θυμάμαι απλώς να αντέχω. Το ότι έχω εισπράξει κακοποίηση και ότι το έχω μέσα μου το κατάλαβα πριν από έναν μήνα. Δεν το είχα μπλοκάρει, πίστευα ότι δεν μου έχει αφήσει κάτι κακό μέσα μου».
Ύστερα, μίλησε για τη σημασία που είχε για εκείνη η ψυχοθεραπεία, τονίζοντας «Το δούλεψα στην ψυχοθεραπεία και για να επιβιώσω έκανα ταύτιση με τους θύτες. Δεν βλέπω κανέναν πια από αυτούς. Δεν είχα ποτέ τη διάθεση για εκδίκηση. Με επηρέασε τρομερά. Έχω μια συγκλονιστική ψυχοθεραπεύτρια, το βρήκαμε κατά λάθος. Βρήκαμε την ωραιοποίηση που κάνω στη ζωή, δεν είμαι καχύποπτη, δεν βλέπω την πραγματικότητα, και, ενώ εγώ είχα σημαία μου την αλήθεια, ξαφνικά κατάλαβα ότι λέω ψέματα και στον ίδιο μου τον εαυτό. Κάνω focus μόνο στο καλό, και τα κακά τα αφήνω πίσω. Οπότε, κάπως μέσω της ωραιοποίησης το βρήκαμε. Της είχα πει για τη σεξουαλική παρενόχληση. Καταλάβαμε ότι εγώ ζούσα μια φρικτή κατάσταση, την οποία έκανα ότι δεν τη ζούσα, σώπαινα και έφτιαχνα έναν δικό μου φανταστικό κόσμο. Μετά ανέπτυξα μια τεράστια δίψα και ανάγκη για την πνευματικότητα, το καλό, το φως, προκειμένου να σκεπάζω συνεχώς όλο αυτό το κακό που είναι μέσα μου. Το συγκλονιστικό, όμως, της υπόθεσης, είναι ότι αυτό το κακό είναι μέσα μου, γιατί, για να αντέξω αυτό που συνέβαινε, ταυτίστηκα με τον θύτη και δεν ήμουν πια το θύμα. Οπότε, μ' έναν τρόπο έχω έναν κακοποιητή μέσα μου. Τον οποίο, επειδή προφανώς δεν τον αντέχω, προσπαθώ συνεχώς -διψώντας για πνευματικότητα, για φως, για καλό- να τον νικάω και να κερδίζει το καλό μέσα μου».
