Αν ξυπνάς το πρωί και: τσεκάρεις κινητό για email, μπαίνεις στα social για να δεις τι συμβαίνει στον κόσμο, διαβάζεις από το tablet τα τελευταία νέα με τον καφέ σου λίγο πριν πας στο γραφείο, μάλλον είσαι μία από εμάς.
Αν και στο γραφείο βρίσκεσαι μπροστά σε μία οθόνη γράφοντας κάποιο κείμενο, ή ένα άρθρο, ή απλά σερφάροντας, για να καταλήξεις αργά το βράδυ στο κρεβάτι να κάνεις ατελείωτα scroll down στο (εθιστικό) Instagram, τότε σίγουρα είσαι μία από εμάς.
Περίπου 12 ώρες κάθε ημέρα -ναι τις έχω μετρήσει λεπτό προς λεπτό- τα τελευταία 6 χρόνια, αν δεν δουλεύω στον υπολογιστή, θα έχω σίγουρα μπροστά μου το τάμπλετ, ή το κινητό μου τηλέφωνο. Τσεκάρω τα άρθρα μου πριν ανέβουν, ποστάρω στο Instagram, μιλάω με τις ώρες στο Skype με την αδερφή μου που ζει τα τελευταία χρόνια στη Νέα Υόρκη. Όπως πολύ καλά καταλαβαίνεις για μια γυναίκα που έχει περάσει τα 30 και έχει κάνει προέκταση του χεριού της το κινητό, είναι μαθηματικά ακριβές ότι αυτό θα αποτυπωθεί με τον χειρότερο τρόπο στο πρόσωπο και κυρίως κάτω από τα μάτια της.
Αυτό συμβαίνει γιατί πέρα από την ηλιακή ακτινοβολία και την ατμοσφαιρική ρύπανση, έρχεται να αφήσει τα σημάδια του και το μπλε φως, η ακτινοβολία δηλαδή κάθε ηλεκτρονικής συσκευής (μαζί και του κινητού) που σε αφήνει ξάγρυπνη βράδια και βράδια.
Και μπορεί κατά τη διάρκεια της ημέρας η έκθεση στο μπλε φως να βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς κιρκαδικού ρυθμού, ωστόσο αυτός διαταράσσεται από την παρουσία μπλε φωτός το βράδυ -την ώρα δηλαδή που μπαίνεις στα social χωρίς να σε ενοχλεί κανείς- προκαλώντας ουσιαστικά αϋπνία.
