Tα «Φανταστικά ζώα» της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ συναγωνίζονται τη βιογραφία της Μαίρη Σέλλεϋ, της συγγραφέως του «Φρανκεστάιν», ενώ ο εικοσιεπτάχρονος Λούκας Ντοντ μάς συστήνει ένα «Κορίτσι» εγκλωβισμένο στο σώμα ενός αγοριού.
Μαίρη Σέλλεϋ (Mary Shelley)
Σκηνοθεσία: Χάιφαα αλ-Μανσούρ
Παίζουν: Ελ Φάνινγκ, Ντάγκλας Μπουθ, Μπελ Πόουλι
Περίληψη: Η ζωή της Μαίρη Γουόλστονκραφτ Γκόντγουιν την περίοδο που υπήρξε παντρεμένη με τον ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ, οπότε κι έγραψε την εμβληματική γοτθική νουβέλα «Φρανκενστάιν», σε μια εποχή κατά την οποία οι γυναίκες συγγραφείς δεν έχαιραν ιδιαίτερου κύρους κι αναγνώρισης.
Διακόσια χρόνια μετά από την έκδοση του «Φρανκενστάιν», η Χάιφαα αλ-Μανσούρ έρχεται για να μας συστήσει τη γυναίκα που βρίσκεται πίσω από τη συγγραφή του βιβλίου που στιγμάτισε την παγκόσμια λογοτεχνία.
H δεκαεξάχρονη Μαίρη, γαλουχημένη στη πολιτική σκέψη από τον πατέρα της Γουίλιαμ Γκόντγουιν και έχοντας το πάθος και τη μαχητικότητα της φιλολόγου μητέρας της, ερωτεύεται τον ρομαντικό ποιητή Πέρσι Σέλλεϋ. Η ζωή θα την φέρει σε επαφή με έναν κόσμο που δεν γνώριζε, όπου θα απελευθερώσει την σεξουαλική της φύση, και κυρίως θα της αποκαλύψει το ταλέντο της στη συγγραφή. Όταν εκείνη ένα βράδυ μετά από ένα στοίχημα θα γράψει τον Φρανκενστάιν που την επιτυχία του θα καρπωθεί ο σύζυγός της, η Σέλλεϋ οδηγείται στην προσωπική της ανεξαρτησία.
Η Χάιφα αλ-Μανσούρ, που είχε σπάσει τα ταμπού στη Σαουδική Αραβία προ πενταετίας ως η πρώτη γυναίκα-σκηνοθέτης της χώρας με την ταινία «Απαγορευμένο Ποδήλατο», έχει σαφώς την πρόθεση να προσεγγίσει την ιστορία της Σέλλεϋ όχι ως μια τυπική βιογραφία, αλλά ως τον αγώνα μιας γυναίκας να επικρατήσει και να ορθώσει τη δική της φωνή στον κόσμο των ανδρών, γεγονός που επιτυγχάνει ως έναν βαθμό.
Όμως συχνά η πολυτάραχη ζωή της ηρωίδας, που είχε και πολλές σκοτεινές γωνίες, όπως τουλάχιστον την συνέγραψε η σκηνοθέτης με την συν-σεναριογράφο της Έμα Τζένσεν, θυμίζει περισσότερο μια κινηματογραφική μεταφορά ενός βιβλίου της Ώστιν, ενώ η ανατρεπτική Σέλλεϋ παρουσιάζεται περισσότερο ως μια άλλη εκδοχή της Τζέιν Έιρ. Η σωστή αναπαράσταση της εποχής και η ακαδημαϊκή κινηματογράφηση της αλ- Μανσουρ συχνά οδηγούν την ιστορία της Σέλλεϋ σε ένα ρομαντικό δράμα εποχής, που δεν κουβαλάει την ανατρεπτική φύση της συγγραφέως, η οποία άφησε το δικό της στίγμα, όχι μόνο με το λογοτεχνικό της έργο, αλλά και με την ίδια της τη ζωή.