Αυτή την εβδομάδα, ο θρυλικός «Γαλαξίας» του Λουίς Μπουνιουέλ έρχεται σε μια νέα κόπια, η Πολωνή Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα αποκαλύπτει το «Άλλο πρόσωπο» της χώρας της, η μικρή «Αμάντα» μάς ζεσταίνει την καρδιά, ενώ ο «Ηellboy» ανεβαίνει από τα έγκατα της κολάσεως για να σώσει το Λονδίνο.
O Γαλαξίας (La Voie Lactee/ The Milky way)
Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Παίζουν: Πολ Φρανκέρ, Λοράν Τέρζιεφ, Μισέλ Πικολί
Περίληψη: Δύο ζητιάνοι, ο Πωλ και ο Ζαν ακολουθούν το μονοπάτι του Αγίου Ιακώβου με προορισμό την πόλη Σαντιάγο ντε Κομποστέλα της Ισπανίας. Καθ' οδόν συναντούν διάφορες μορφές οι οποίες εκπροσωπούν διδασκαλίες της Χριστιανικής πίστης και επεξηγούν ποικίλα δόγματα και αιρέσεις, πάντα με βάση την Αγία Γραφή.
Ένα κλασικό δημιούργημα της φιλμογραφίας του Λουίς Μπουνιουέλ παρουσιάζεται σε ένα ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια και χωρίς τις περικοπές που είχε γνωρίσει από την ελληνική λογοκρισία.
«Γαλαξία» αποκαλούσαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τη διαδρομή των προσκυνητών για τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιακώβου της Κομποστέλα. Αυτή ακολουθούν και οι δυο κεντρικοί ήρωες της ταινίας, ο Πωλ και Ζαν, πλάνητες κι άστεγοι, που ως μπεκετικοί ήρωες, αναζητούν όχι μόνο την πίστη, αλλά κυρίως την περιπέτεια του ταξιδιού.
Φυσικά, ο Μπουνιουέλ δεν κρατάει μια ρεαλιστική και κλασική αφήγηση, αλλά χρησιμοποιεί αυτό το ταξίδι το ως αφορμή για μια σειρά σουρεαλιστικών εικόνων, μέσα από τις οποίες βάζει στο στόχαστρο τα έξι δόγματα του καθολικισμού και με μια μπουρλέσκ σάτιρα ανιχνεύει τη σχέση θρησκείας και εξουσίας.
Το υπερφυσικό στοιχείο συναντάει την πραγματικότητα κι όλα αυτά μαζί μπερδεύονται με σκηνές από τη ζωή του Χριστού - τις οποίες ο άθεος Μπουνιουέλ δεν παραποιεί, αλλά κινηματογραφεί με το δικό του προσωπικό στυλ- δημιουργώντας ένα σουρεαλιστικό όνειρο, ανοιχτό στον διάλογο.
Το βλάσφημο στοιχείο, το οποίο έχουν προσάψει κάποιοι στον «Γαλαξία», προέρχεται από συσχετισμούς μέσα από τους οποίους, ο μεγάλος δημιουργός αποκαθηλώνει την παράδοση της θρησκείας- για παράδειγμα παραλληλίζει το πατέ με την όστια- ενώ ο ίδιος, απεγνωσμένος όπως και οι ήρωές του, ψάχνει για μια απάντηση σχετικά με το θείο, αφήνοντας τον θεατή να κάνει τη δική του διαδρομή, τον δικό του προσωπικό «Γαλαξία».