Aυτή την εβδομάδα ο Μάθιου ΜακΚόναχεϊ ως άλλος Μπουκόφκσι πάει στην παραλία, ο Λουί Γκαρέλ γίνεται « ένας πιστός άνδρας», παρόλο που τον διεκδικούν η Λετίσια Κάστα και η Λίλι- Ρόουζ Ντεπ, ο Γκάι Ρίτσι ενορχηστρώνει την live-action εκδοχή του « Αλαντίν» και ο Βάιτ Χέλμερ υπογράφει ένα γλυκόπικρο βωβό παραμύθι στα χνάρια του Ζακ Τατί.
Ένας πιστός άνδρας (L'homme Fidèle/A Faithful man)
Σκηνοθεσία: Λουί Γκαρέλ
Σενάριο: Ζαν-Κλοντ Καριέρ, Λουί Γκαρέλ
Παίζουν: Λετίσια Κάστα, Λίλι-Ρόουζ Ντεπ, Λουί Γκαρέλ
Περίληψη: Οχτώ χρόνια μετά από τον χωρισμό τους, ο Αμπέλ συναντά ξανά τη Μαριάν στην κηδεία του παλιού κολλητού του και συντρόφου της πλέον, του Πολ. Ο Αμπέλ θεωρεί αυτό το τραγικό γεγονός έναν καλό οιωνό. Ο θάνατος του φίλου του είναι η ευκαιρία να ξανακερδίσει τη Μαριάν. Κάτι που θα συμβεί μόνο αν ο Ζοζέφ, ο γιος της Μαριάν, και η αδελφή του Πολ, η Εβ, σταματήσουν να μηχανορραφούν για να του στερήσουν κάθε ελπίδα.
Μια σύγχρονη ρομαντική κωμωδία με ανάλαφρη διάθεση και αναπόφευκτα Ménages à trois που τόσο αγαπούν οι Γάλλοι, η οποία απέσπασε το Βραβείο Σεναρίου στο Σαν Σεμπαστιάν, με τον Λουί Γκαρέλ («Οι δύο φίλοι») σε τριπλό ρόλο: του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου και του πρωταγωνιστή.
Ο Αμπέλ μαθαίνει από τη σύντροφό του Μαριάν πως είναι έγκυος από τον καλύτερό του φίλο και πως σκοπεύουν να παντρευτούν. Έτσι άδοξα τελειώνει η σχέση τους, όμως ο Αμπέλ δεν μπορεί να την ξεχάσει. Οχτώ χρόνια αργότερα, θα τη ξανασυναντήσει στην κηδεία του πρώην του φίλου και θα αρχίσει να ξαναβγαίνει μαζί της. Όμως ο μικρός της γιος ο Ζοζέφ, που είναι λάτρης των αστυνομικών ιστοριών, αλλά και η αδερφή του νεκρού του φίλου, η νεαρή Εβ, που είναι χρόνια ερωτευμένη μαζί του, θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν την επανασύνδεσή τους.
Σαν ένα μικρό διήγημα με τρεις αφηγητές χτίζει την ταινία του ο Λουί Γκαρέλ, επηρεασμένος από την νουβέλ βαγκ ( άλλωστε είναι γιος του σκηνοθέτη Φιλίπ Γκαρέλ) και τη μελαγχολία του έρωτα, διατηρώντας μια γλυκόπικρη ατμόσφαιρα και μια ιδιαίτερη προσέγγιση στην υποκριτική καθοδήγηση των ηθοποιών, που έχει κάτι από τη γαλλική φινέτσα και τον κρυφό ερωτισμό του Νέου κύματος.
Όμως αν και στο σενάριο συνεργάζεται με τον εξαιρετικό Ζαν-Κλοντ Καριέρ («Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας») δεν καταφέρνει να δομήσει σχέσεις με ισχυρό υπόβαθρο. Η αμφιβολία των ηρώων του σχετικά με τα συναισθήματά τους και οι συνεχείς μεταπτώσεις τους μοιάζουν συχνά με καπρίτσια, πράγμα που ναι μεν συμβαίνει στη ζωή, αλλά αποδυναμώνει τη δραματουργική ένταση. Οπότε όταν οι ήρωες μιας ταινίας δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, τότε ποιος ο λόγος να συμπάσχεις μαζί τους;