Aυτή την εβδομάδα, o Τάρον Έτζερτον απογειώνει τη μουσική βιογραφία του Έλτον Τζον, ένας αξιολάτρευτος σκύλος περνάει ανενόχλητος την «Πράσινη γραμμή», μια plus size έφηβη κάνει την δική της επανάσταση λαμβάνοντας μέρος στα τοπικά καλλιστεία, ενώ, ο θρυλικός Γκοτζίλα επιστρέφει για μια υπερθεαματική μάχη που θα κρίνει το μέλλον της ανθρωπότητας.
- Rocketman
Σκηνοθεσία: Ντέξτερ Φλέτσερ
Παίζουν: Τάρον Έτζερτον, Τζέιμι Μπελ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ
Περίληψη: H άνοδος του Έλτον Τζον στην κορυφή, σε ένα «φανταστικό» μιούζικαλ για τα πρώτα ξέφρενα χρόνια της καριέρας του. Η εγκεκριμένη από τον Έλτον Τζον βιογραφία του (μάλιστα έχει και το ρόλο του executive producer) μετατρέπεται σε ένα glamorous μιούζικαλ, που απογειώνει τον Τάρον Έτζερτον.
Εστιάζοντας στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ίσως και τα λιγότερο γνωστά- αν υπάρχει κάτι από τη ζωή του Έλτον Τζον που έχει μείνει κρυφό-, η ταινία βασικά παρακολουθεί τη μεταμόρφωση του Ρέτζιναλντ Ντουάιτ, ενός ντροπαλού πιανίστα από μια προβληματική οικογένεια, στον παγκόσμιο σταρ που σημάδεψε την ιστορία της μουσικής, όχι μόνο με τα τραγούδια αλλά και με τις εκρηκτικές του εμφανίσεις.
Με πάσα ειλικρίνεια, ο σερ Έλτον Τζον επιτρέπει να μιλήσουν για όλους και για όλα, σχεδόν με μια διάθεση συγχωρητική απέναντι στον πατέρα του, χωρίς να αποκρύπτει τις πιο σκοτεινές σελίδες της ζωής του- τον εθισμό του στα ναρκωτικά και την ομοφυλοφιλία. Τελικά όμως, αν και τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους , παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην βαραίνει το κλίμα αυτού του φαντεζί μιούζικαλ, που ταιριάζει στη σκηνική τουλάχιστον ιδιοσυγκρασία του κεντρικού του ήρωα. Ίσως το άγρυπνο μάτι του Έλτον Τζον σαφώς και δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον Ντέξτερ Φλέτσερ που ανέλαβε να ολοκληρώσει και τα γυρίσματα του «Bohemian Rhapsody» μετά από την απομάκρυνση του Μπράιαν Σίνγκερ, κι έτσι εκ των πραγμάτων ακολουθεί τον δρόμο μιας ωραιοποίησης της πραγματικότητας, φροντίζοντας τις πιο δύσκολες σκηνές να τις ξεπερνάει μέσα από μουσικά ιντερμέδια, όπως μάλλον έκανε σε όλη τη ζωή του και ο ίδιος ο Τζον.
Ενδιαφέρον έχουν οι χορογραφίες που ξεφεύγουν από το show και στην ουσία ακολουθούν μια θεατρική λογική, αφηγούμενες γεγονότα που δεν βλέπουμε στην ταινία, εν αντιθέσει με τις ψυχαναλυτικές σκηνές όπου ο πρωταγωνιστής, έρχεται αντιμέτωπος με τα φαντάσματά του και τον μικρό του εαυτό. Τελικά αν και το θέμα της ταινίας είναι ένας από τους πιο αντισυμβατικούς καλλιτέχνες της παγκόσμιας σκηνής, λείπει κάτι από την ιδιοφυή τρέλα του Βρετανού σταρ. Πάντως, ο καταπληκτικός Τάρον Έτζερτον («Kingsman», «Ρομπέν των Δασών») , ο οποίος ερμηνεύει και τα τραγούδια της ταινίας, δίνει ένα ρεσιτάλ που θα συζητηθεί.