Ενα ψυχολογικό θρίλερ χιτσκοκικής αισθητικής και το πρώτο spin-off του «Fast and Furious» συναγωνίζονται αυτή την εβδομάδα, όμως την παράσταση κλέβουν οι επαναπροβολές της φελινικής «Γλυκιάς ζωής» και των «Kλεμμένων φιλιών» του Τρυφώ.
Μητρικό Ένστικτο (Duelles)
Σκηνοθεσία: Ολιβιέ Μασέ-Ντεπασέ
Παίζουν: Βερλέ Μπετένς, Αν Κεζένς, Μεχντί Νεμπού
Περίληψη: Βρυξέλλες, αρχές της δεκαετίας του ’60: H Άλις και η Σελίν είναι κολλητές φίλες και μένουν σε γειτονικά και πανομοιότυπα σπίτια σε ένα πλούσιο προάστιο. Οι γιοί τους, Τεό και Μαξίμ, μεγαλώνουν σαν αδέρφια και οι δύο οικογένειες είναι αχώριστες. Όλα μοιάζουν τέλεια. Η τέλεια αυτή αρμονία διαταράσσεται όταν ο Μαξίμ, ο γιoς της Σελίν χάνει τραγικά τη ζωή του.
O Oλιβιέ Μασέ-Ντεπασέ με στιλ Χίτσκοκ και φινέτσα από τα 60s, υπογράφει μια ιστορία μυστηρίου, που κέρδισε το μεγάλο βραβείο του 20ού Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.
Δύο αγαπημένες φίλες, που ζουν σε διπλανά σπίτια, η Άλις και η Σελίν, μοιράζονται την καθημερινότητά τους. Οι γιοι τους μεγαλώνουν μαζί, οι σύζυγοί τους είναι επίσης φίλοι και οι ζωές τους κυλούν ιδανικά, μέχρι που μια μέρα ο γιος της Σελίν πέφτει από το παράθυρο του σπιτιού και σκοτώνεται. Ο θάνατος του παιδιού , οι ενοχές και το μητρικό ένστικτο ανατρέπουν την ειδυλλιακή εικόνα των δύο οικογενειών, ενώ οι δυο γυναίκες φλερτάρουν με την παράνοια.
Φαίνεται πως ο Ολιβιέ Μασέ-Ντεπασέ («Παράνομη»), αγαπάει ιδιαιτέρως τόσο το κλίμα και την αισθητική της δεκαετίας του ΄60 όσο και τις ταινίες του Χίτσκοκ. Επιλέγει λοιπόν ως χρόνο δράσης της ταινίας αυτή ακριβώς την περίοδο και πραγματικά κάνει εξαιρετική δουλειά όσο αφορά στην αναπαράσταση της εποχής, δημιουργώντας μια διαφημιστικής σχεδόν λογικής εικόνα, για να την ανατρέψει σταδιακά.
Σαφώς επηρεασμένος από τον μετρ του μυστηρίου- μερικές φορές η ταινία θυμίζει άσκηση ύφους πάνω στον Χίτσκοκ- ακολουθεί τη λογική ενός εσωτερικού ψυχολογικού θρίλερ, επενδύοντας σε δυο στιβαρούς γυναικείους χαρακτήρες, που λειτουργούν ως δίπολο (όπως δηλώνει και ο πρωτότυπος τίτλος) .
Μέχρι τα μέσα, τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο, δεν μπορείς εύκολα να διακρίνεις ποιοι είναι οι ένοχοι και ποιοι τα θύματα, πού σταματάει η λογική και αρχίζει η τρέλα, γεγονός που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα μυστηρίου κι έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τα πρόσωπα. Όμως όταν αποφασίζει να αποκαλύψει τα χαρτιά του, ο Ντεπασέ μοιάζει να ξεμένει από καλές ιδέες και καταφεύγει σε υπερβολικές σεναριακές λύσεις, καταλήγοντας σε ένα ανούσιο μελοδραματικό φινάλε.
Οι δυο πρωταγωνίστριές του πάντως, η Βερλέ Μπετένς και η Αν Κεζένς, με εσωτερικές εντάσεις δημιουργούν ένα ενδιαφέρον δίδυμο, ακόμα κι άμα τη εμφανίσει τους, που αντικατοπτρίζει τις δυο πλευρές της μητρότητας.