Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με την σειρά του είναι αφιερωμένο στη μελέτη και προβολή του Πρωτοκυκλαδικού και του Ελληνικού Πολιτισμού καθώς και του Πολιτισμού της Κύπρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην Κυκλαδική τέχνη της 3ης π.Χ. χιλιετίας. Ιδρύθηκε το 1986, αρχικά για να στεγάσει την ιδιωτική συλλογή του Νικολάου και της Ντόλλης Γουλανδρή και σταδιακά επεκτάθηκε για να φιλοξενήσει και άλλες σημαντικές συλλογές-δωρεές.
Η Συλλογή Κυκλαδικής Τέχνης του μουσείου, μια από τις σημαντικότερες παγκοσμίως, αποτελεί πόλο έλξης καθώς τα λιτά μαρμάρινα ειδώλια που απεικονίζουν γυμνές ανθρώπινες μορφές γοητεύουν τον επισκέπτη με την απλότητα και την αφαιρετικότητά τους, στοιχεία που ενέπνευσαν καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, όπως οι Brancusi, Modigliani, Giacometti, Hepworth και Moore. Το Μουσείο φιλοξενεί επίσης τις εκθέσεις «Aρχαία Ελληνική Τέχνη» (2000 π.Χ. – 4ος αι. μ.Χ.), «Αρχαία Κυπριακή Τέχνη» (4η π.Χ. χιλιετία – Βυζαντινή περίοδος) και «Σκηνές από την καθημερινή ζωή στην αρχαιότητα».
Το θέμα της έκθεσης «Χρήμα-Σύμβολα απτά στην Αρχαία Ελλάδα» σχετίζεται με τις ποικίλες αναφορές και ερμηνείες των συμβόλων που είναι χαραγμένα επάνω στα νομίσματα, από τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. έως τη ρωμαϊκή περίοδο.
Το νόμισμα αποτελεί, πρωτίστως, το βασικό μέσο συναλλαγής των ανθρώπων, με το οποίο καλύπτουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Επίσης, είναι το μέσο με το οποίο το κράτος πραγματοποιεί πληρωμές και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του.
Τα αρχαία νομίσματα, ωστόσο, δεν είναι απλώς μέσα συναλλαγής· είναι και τα ίδια σύμβολα απτά, που κρατά κανείς στα χέρια του, τα «διαβάζει» και τα αντιλαμβάνεται. Απεικονίζουν παραστάσεις, οι οποίες προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες, ιστορικές και άλλες, που συνδέονται με τον τόπο και την αρχή η οποία τα εξέδωσε.
Η έκθεση, λοιπόν, διαρθρώνεται σε οκτώ θεματικές ενότητες.
Ξεκινώντας από τα πρώτα ανεικονικά νομίσματα, παρακολουθούμε την εξέλιξη του νέου μέσου συναλλαγής, του κέρματος, που καθιερώθηκε και εξαπλώθηκε τάχιστα στον αρχαίο κόσμο, φέροντας ακόμη και συγκεκριμένες ονομασίες ( π.χ. δαρεικοί, χελώνες, γλαύκες, κ.λπ).
Παρατηρώντας την εικονογραφία, διαπιστώνουμε ότι οι όψεις των νομισμάτων μετατρέπονται σε πεδίο συμβολισμού καθώς, σταδιακά, αποτυπώνουν θρησκευτικά σύμβολα, εμπορικά αγαθά, έργα τέχνης, ιστορικά γεγονότα και αφηρημένες έννοιες, όπως ο πλούτος, η ευημερία, η νίκη, αλλά και προπαγανδιστικά μηνύματα της εκάστοτε εξουσίας και εκδότριας αρχής.
Η περιήγηση ολοκληρώνεται με την ανάδειξη του ρόλου του νομίσματος στην κοινωνία και με μία σύντομη αναφορά στην αρχαιοελληνική τραπεζική δραστηριότητα.
